Ένας κάτοικος Αμαλιάδας που δεν πήγε στην πορεία

Αγαπητοί φίλοι και μη,

η βασική και απαράβατη συνθήκη για να πραγματοποιηθεί μια δημόσια συγκέντρωση/εκδήλωση/πορεία διαμαρτυρίας που σέβεται τη δημοκρατία και τους όρους λειτουργίας μιας οποιασδήποτε συλλογικότητας είναι όταν κάποιος ή κάποιοι επώνυμα να αναλάβουν την ευθύνη της διοργάνωσης.

Από τη στιγμή μάλιστα που υπάρχουν άτομα που καλούν τα τοπικά ΜΜΕ για να καλύψουν τα γεγονότα και τα οποία προβαίνουν σε δηλώσεις δημόσια αμέσως μετά, αναρωτιέμαι γιατί πρέπει να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας; Μια συλλογικότητα όπως και αν την βαφτίσεις, εν προκειμένω "Πρωτοβουλία κατοίκων Αμαλιάδας", οφείλει να έχει διαδικασίες και πρόσωπα όπου επώνυμα αναλαμβάνουν τις ευθύνες συγκέντρωσης πλήθους σε δημόσιο χώρο ειδικά εν μέσω πανδημίας που τέτοιες συγκεντρώσεις θεωρούνται παράνομες και τιμωρούνται με πρόστιμο τόσο οι διοργανωτές όσο και οι συμμετέχοντες. Βέβαια αυτό που έχουμε δει στην πράξη και αγγίζει τα όρια του παραλογισμού από την τρέχουσα κυβέρνηση είναι ότι ποινικοποιεί τη διασκέδαση δηλ. τα κορονοπάρτι ενώ στέκεται σε απόσταση από συγκεντρώσεις/διαδηλώσεις/πορείες γιατί πολύ απλά φοβάται το πολιτικό κόστος που θα έχει η αστυνομική παρέμβαση.

Πραγματικά προσπαθώ να είμαι αντικειμενικός αν και πολιτικά έχω θέση. Απλά προσπαθώ να προσεγγίσω το θέμα από μια συγκεκριμένη οπτική. Αυτή της ευθύνης. Δεν παίρνω θέση για όσους επιλέγουν να λάβουν μέρος σε εκδηλώσεις που "κανείς" δεν διοργανώνει γιατί πολύ απλά μπορεί να μην τους απασχολεί αλλά το βλέπουν σαν ένα μέσο έκφρασης και αντίδρασης αφού προηγουμένως φαντάζομαι ότι έχουν συμφωνήσει με το κείμενο και τα αιτήματα του καλέσματος.

Η πόλη μας είναι μικρή και καλώς ή κακώς λίγο πολύ γνωριζόμαστε όλοι μεταξύ μας ώστε να αντιλαμβανόμαστε ποια είναι τα ενεργά μέλη που παίρνουν θέση και αγωνίζονται για το κοινό καλό με τόλμη αλλά κυρίως με διάρκεια.

Ο "αγώνας" υπό την απειλή των λουκέτων μοιάζει με χαμένη μάχη. Όμως κάθε πράξη ή κινητοποίηση πετυχαίνει κάτι βασικό, άσχετα με τις προθέσεις ή το κίνητρο των διοργανωτών. Να γίνει ένας διάλογος ειλικρινής και ρεαλιστικός. Σε αυτό  θα ήταν χρήσιμο και κρίσιμο να συμμετέχουν όσο γίνεται περισσότεροι κυρίως αυτοί που είχαν και έχουν την  πολιτική ευθύνη για αυτά που συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό στην Ηλεία.

Κλείνοντας, για να μην τα μπερδεύουμε ενώ δεν υπάρχει λόγος, οι εκδηλώσεις/συγκεντρώσεις/πορείες που ανακοινώθηκαν έχουν σαφές πολιτικό και κομματικό πρόσημο. Ας μην παριστάνουμε τις αθώες περιστερές ότι δήθεν οι ενεργοί πολίτες εξεγέρθηκαν. Το είπα και πιο πάνω. Αυτό θέλει τόλμη και διάρκεια και κυρίως ανάληψη στοιχειωδών ευθυνών. Και δεν το λέω αρνητικά περί πολιτικού και κομματικού προσήμου. Απλά αναρωτιέμαι γιατί ο συγκεκριμένος πολιτικός χώρος που "φωτογραφίζεται" μέσω των ανακοινώσεων δεν παίρνει δημόσια θέση και κυρίως δεν αναλαμβάνει δράση.

Γιατί αν γαβγίζει σαν σκύλος, δαγκώνει σαν σκύλος, τρώει σαν σκύλος αν μου πείτε ότι είναι γάτα δεν θα σας πιστέψω.

Κλείνοντας θα ήθελα να εκφράσω τη συμπαράστασή μου σε όλους όσους αντιστέκονται, αντιδρούν και δρουν με γνώμονα την υγιή λειτουργία της κοινωνίας μας, μακρυά από παραγοντισμό, μικροπολιτική και κάθε είδους συμφέροντος.

ΥΓ: για το θέμα του επικείμενου λουκέτου στα πανεπιστημιακά τμήματα της Ηλείας θα τοποθετηθώ προσεχώς

ΥΓ2: μια μέρα ξύπνησα και όλα τα ΜΜΕ του νομού Ηλείας έπαθαν "αριστερά", μέχρι την πρώτη ευκαιρία που θα στρίψουν πάλι

ΥΓ3: η αναλογία του αμερικανικού κινηματικού "I can't breathe" με το ελληνικό "Πονάω" δυστυχώς είναι ελλιπής και ολιγοβαρής καθώς στην Αμερική είχαμε μια βάναυση δολοφονία που ξεσήκωσε τη μισή χώρα. Αντιστοιχία θα μπορούσα να δω μόνο στη δολοφονία Γρηγορόπουλου. Έχει σημασία και η συνθηματολογία τόσο σημειολογικά όσο και ουσιαστικά.

 
 

Οι μισοί τουλάχιστον χρειαζόμαστε εντατική ψυχοθεραπεία

 

Αγαπητοί φίλοι και μη,

για όσους δε γνωρίζετε η επαγγελματική μου ιδιότητα είναι Σύμβουλος Σταδιοδρομίας και ένα κομμάτι της δουλειάς αφορά τη συμβουλευτική σε προκηρύξεις για εύρεση εργασίας στο δημόσιο.

Σήμερα το μεσημέρι έληγε η προθεσμία υποβολής αιτήσεων για το επικουρικό προσωπικό για τα νοσοκομεία και μετά από 2 εβδομάδες έντονης προσπάθειας ολοκληρώθηκαν με επιτυχία οι αιτήσεις των πελατών που είχαμε αναλάβει ως Κέντρο Ακαδημαϊκής και Επαγγελματικής Σταδιοδρομίας. Αυτή η δουλειά χρειάζεται μεγάλη προσοχή διότι διακυβεύεται η επαγγελματική αποκατάσταση και η καλή συνεργασία και εμπιστοσύνη συνήθως οδηγεί σε καλά αποτελέσματα.

Τις περισσότερες φορές μου τηλεφωνούν κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή για να αναλάβω την αίτησή τους και τις λίγες φορές που συμφώνησα οδηγήθηκα σε έναν κυκεώνα άγχους και πίεσης οπότε αποφάσισα να θέσω τα όρια και να μην αναλαμβάνω κάποιον πελάτη που το θυμήθηκε τελευταία στιγμή. Η εμπειρία έχει δείξει ότι αυτοί που σε παίρνουν τηλέφωνο τελευταία στιγμή δεν είναι πολύ σοβαροί ή αν ακόμα και αν δεν τίθεται θέμα σοβαρότητας πάντα κάποιο έγγραφο λείπει και καταλήγουμε να τρέχουμε σα το Βέγγο.

Η στιχομυθία που ήδη διαβάσετε έλαβε χώρα αργά χθες βράδυ στην επαγγελματική μου Σελίδα στο Facebook και είχε την κλιμάκωση που βλέπετε...

Γράφω ευγενικά και με σοβαρότητα όπως θα έκανε ένας επαγγελματίας που σέβεται τον εαυτό του. Η συγκεκριμένη ενώ δέχεται αυτά που γράφω και καληνυχτίζει φαίνεται να στέλνει το μήνυμά μου σε κάποιον γνωστό της και το συνοδεύει με μια βρισιά. Μένω λίγο... παγωτό στην αρχή και της απαντώ. Περνάει κάποια ώρα και μετά λαμβάνω το τελευταίο μήνυμα στο οποίο επιλέγω να μην απαντήσω.

Αν ήταν αληθινή η φωτογραφία στο προφίλ της φαινόταν νέος άνθρωπος..

Μπορείτε να βγάλετε τα συμπεράσματά σας.

Εγώ θα πω τα εξής. Σε μια κοινωνία άναρχη πια εργασιακά (και όχι μόνο) η βία λεκτική και μη παραμονεύει από τον καθένα που δεν έχει καν συναίσθηση των πράξεών του αλλά του φταίνε μόνιμα οι άλλοι.Πολλά κακά δεν οφείλονται σε μας. Είναι αλήθεια. Όμως όταν αυτά που περνάνε από το χέρι μας επιλέγουμε να τα κάνουμε με τρόπο μακιαβελικό χωρίς να μας νοιάζουν οι άλλοι τότε είμαστε σίγουροι συνένοχοι.

Δεν έχω πρόβλημα να με βρίσει κάποιος ως αντίδραση σε κάτι που πω ή κάνω. Έχω βρίσει και εγώ κόσμο. Όταν όμως νέοι άνθρωποι που ψάχνουν για δουλειά λειτουργούν σαν άγρια ζώα, σε κάνει λίγο απαισιόδοξο. Βλέποντας την κλιμάκωση του διαλόγου σίγουρα η ψυχοθεραπεία είναι μια πρώτη προσέγγιση. Κάποιοι άνθρωποι πρέπει πρώτα να τα βρουν με τον εαυτό τους πριν τολμήσουν να πλησιάσουν άλλους ανθρώπους.

Όπως έλεγε και ένας φίλος μετά τις 10 το βράδυ μην απαντάς σε κανέναν ούτε στο τηλέφωνο ούτε πουθενά...

Γιατί κριτική δε σημαίνει καταστροφή

 

Αγαπητοί φίλοι και μη,

είμαι τυχερός γιατί έχω αρκετούς καλούς φίλους τους οποίους και συμβουλεύομαι κατά καιρούς καθώς μπορεί να βλέπουν τα πράγματα από μια άλλη οπτική. Αν δεν ακούς δεν μπορείς να προοδεύσεις σαν άνθρωπος και να γίνεις καλύτερος στον τρόπο με τον οποίο λειτουργείς.

Ο φίλος μου Χ. (άσχετο το γράμμα για να μην παραπέμπει κάπου συγκεκριμένα) αφού με διαβεβαίωσε ότι διαβάζει Βόρειο Σέλας μου μετέφερε μια εικόνα ότι άνθρωποι που με γνωρίζουν με έχουν συνηθίσει πιο θετικό και δημιουργικό και το blog βγάζει αρκετό αρνητισμό.

Επειδή σέβομαι πολύ τον Χ. το σκέφτηκα αρκετά αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν είναι κάτι που σκέφτομαι πρώτη φορά καθώς αυτά που γράφω δεν τα γράφω συνήθως εν θερμώ και τα διαβάζω 2-3 φορές πριν τα δημοσιεύσω. Οπότε τον αρνητισμό που δημιουργεί η κριτική σε πρόσωπα μπορώ να τον καταλάβω ως αίσθηση.

Αν ήταν ακριβώς έτσι θα το είχα γυρίσει. Δεν με εμπνέει ο αρνητισμός και δεν είναι ότι ψάχνω στους άλλους κάτι αρνητικό για να τους προσάψω. Δυστυχώς αν ασχολήθηκα με συγκεκριμένα πρόσωπα και τους άσκησα δριμεία κριτική δεν είχε ποτέ να κάνει με τους ανθρώπους παρά για τους θεσμικούς ρόλους που αντιπροσωπεύουν και τις επιλογές τους στη χάραξη πολιτικής στα δρώμενα του δήμου Ήλιδας. Και η ανάγκη να το κάνω επώνυμα ήταν για μένα μονόδρομος κυρίως διότι δεν υπάρχει κανείς άλλος που να το κάνει (που να είναι κάτοικος του δήμου). Αν λειτουργούσαν τα θεσμικά όργανα που ελέγχουν την εκάστοτε διοίκηση, αν υπήρχαν σοβαρά ΜΜΕ που προσέγγιζαν την πραγματικότητα αντικειμενικά και ουδέτερα με κίνητρο το κοινό καλό, αυτά που γράφω στο Βόρειο Σέλας θα ήταν περιττά ίσως και γραφικά καθώς θα τα είχαν πει άλλοι.

Υπάρχει και κάτι άλλο. Στα περισσότερα κείμενα εκτός από σκληρή κριτική υπάρχουν πολύ σοβαρές προτάσεις που προκύπτουν από μακρόχρονη επαγγελματική και κοινωνική εμπειρία. Βλέπετε να ακούει κανείς; Βλέπετε να συγκινείται κανείς;

Εκτός αν τελικά η δημοτική αρχή διαβάζει φανατικά Βόρειο Σέλας και σε όσους ασκήθηκε σκληρή κριτική φρόντισε να τους απομακρύνει. Μαύρο χιούμορ για όποιον δεν το κατάλαβε.

Θα κλείσω με μια προσωπική ιστορία που εξηγεί ότι βρίσκομαι ακριβώς εκεί που θέλω και το έχω επιλέξει, διότι απλά είναι μια φυσιολογική εξέλιξη.

Στο διάστημα 2010-2020 διοργάνωσα 8 Φεστιβάλ Μουσικής (Ευρωπαϊκή Γιορτή της Μουσικής). Δεν θα σας πω ούτε για τις 100άδες μουσικούς που συμμετείχαν ούτε τις 1000άδες θεατών που παρακολούθησαν εκδηλώσεις υψηλής ποιότητας χωρίς να χρειαστεί να πληρώσουν εισιτήριο. Δεν θα σας πω για τον προσωπικό κόπο και την αγωνία.

Θα σας πω μόνο ότι για 500 ευρώ χορηγία από το δήμο (άλλες φορές λίγο παραπάνω το ποσό) κάθε χρόνο έπρεπε να "παρακαλάς" για να λάβεις ένα ποσό που ήταν απλά μια μικρή βοήθεια και τίποτα παραπάνω (ενώ 2 φορές το φεστιβάλ πραγματοποιήθηκε μόνο με τη συνδρομή ιδιωτών χορηγών). Και να παρακολουθείς κομήτες δημοτικούς συμβούλους να έχουν το θράσος να μην το ψηφίζουν στα δημοτικά συμβούλια ως θέμα (και ήταν δυστυχώς από τους μικρούς που ήθελαν να είναι διαφορετικοί) και να αφήνουν και διάφορες υπόνοιες. Και φυσικά η πλειονότητα των δημοτικών συμβούλων να μην έχουν πατήσει ποτέ το πόδι τους για να δουν από κοντά ένα πολιτιστικό γεγονός που είχε τη δική του διαδρομή στην πόλη.

Αυτή τη μεταχείριση (υπάρχουν και άλλα σημαντικά γεγονότα που δεν έτυχαν στήριξης και αναγνώρισης αλλά ας μιλήσουν οι ίδιοι) δεν είναι κάτι που ένας σοβαρός άνθρωπος μπορεί να την αντέξει για πολύ. Την άντεξα ως "θετικός" άνθρωπος που ήθελε να κάνει κάτι θετικό για το κοινό καλό και μια μέρα απλά ξύπνησα και είπα ότι δε θέλω άλλο.

Σε ένα περιβάλλον που η διαβούλευση και η δημοκρατία είναι άγνωστες λέξεις δε θα μιλήσω καν για αριστεία και καλές πρακτικές. Υπάρχουν απλά κάποιοι "τρελοί" που θέλουν να αφιερώνουν το χρόνο τους σε δράσεις που αφορούν πολλούς και με τα χρόνια έχουν πια μεγάλη εμπειρία. Και είναι αρκετοί σε κάθε πόλη. Οι δημοτικές αρχές δεν εκλέγονται εν λευκώ για να ανακαλύπτουν τον τροχό και να σπαταλάνε 4 χρόνια κάνοντας τρύπες στο νερό. Οφείλουν να εντοπίζουν αυτά τα ενεργά κύτταρα της κοινωνίας και να είναι οι βασικοί συνομιλητές τους. Να αναγνωρίζουν την προσφορά τους και να αξιοποιούν την εμπειρία τους για να καταφέρουμε να πηγαίνουμε μπροστά. 

Δε θέλω να νοσταλγώ αυτά που έχουν περάσει. Δε μου λέει τίποτα. Όπως λέει και ο καλός φίλος Γιάννης Μπ. είναι ωραίο ότι ζεις να το ζεις στο 100% ώστε μετά να μη νιώθεις νοσταλγία και να βλέπεις μπροστά.

ΥΓ: το σκίτσο δεν έχει και πολύ σχέση με τη δημοσίευση. Επειδή όμως είναι πρόσφατη ανακάλυψη στην Ηλεία ήθελα να το μοιραστώ καθώς μου άρεσε η αισθητική, το χιούμορ και η "αιχμηρή" πένα. Περισσότερα εδώ.

Όταν η Μαρία μιλάει για την Ελένη...

 

Αγαπητοί φίλοι και μη,

πρόσφατα άκουσα μια έκφραση η οποία φέρεται να έχει αγγλική προέλευση (αν και δεν κατάφερα να την εντοπίσω): "Όταν μιλάει η Μαρία για την Ελένη μαθαίνεις περισσότερα πράγματα για τη Μαρία παρά για την Ελένη".

Η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στο δήμο Ήλιδας είναι πολύ λυπηρή. Μια δημοτική αρχή που όσο προχωράει ο καιρός συρρικνώνεται αναφορικά με τα πρόσωπα τα οποία συμμετέχουν στη διοίκηση του δήμου καθώς πολλά πρόσωπα έχουν παραιτηθεί επικαλούμενα ως επί το πλείστον "προσωπικούς λόγους" (διαβάστε εδώ προηγούμενη σχετική δημοσίευση).

Δεν θα μιλήσω ούτε για το δήμαρχο ούτε για τις πρόσφατες ανακοινώσεις που έχουν "πλημμυρίσει" τον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο από διάφορα πρόσωπα που συμμετέχουν στην παράταξη της δημοτικής αρχής και άλλους.

Αυτοί που παραιτήθηκαν μιλούν για το δήμαρχο. Αυτοί που παρεξηγήθηκαν γιατί άλλαξε το οικονομικό καθεστώς της αιρετής θέσης τους μιλούν για το δήμαρχο. Αυτοί που βρίσκονται στην αντιπολίτευση μιλούν για το δήμαρχο. Τοπικά ΜΜΕ που άλλαξαν ρότα και από φανατικοί υποστηρικτές του, μιλούν τώρα εναντίον του (να τα λέμε και αυτά). Δημοτικοί σύμβουλοι της παράταξης της δημοτικής αρχής που ονειρεύονται από τώρα μεγαλεία (σε κλειστές παρέες/κλίκες) μιλούν για το δήμαρχο. Άλλοι που επίσης ονειρεύονται μεγαλεία και ήδη ξοδεύουν χρήμα μιλούν για το δήμαρχο.

Για να σας προλάβω, η κριτική μου απέναντί στη δημοτική αρχή και το δήμαρχο έχει ασκηθεί με ένταση από αυτό το βήμα και όποιος αναρωτιέται μπορεί απλά να ξοδέψει λίγο χρόνο και να διαβάσει.

Το ενδιαφέρον για μένα αυτή τη στιγμή είναι αυτό που μαθαίνουμε για τη Μαρία και όχι για την Ελένη. Εγώ αυτό που μαθαίνω πάντως είναι ότι απλά επιβεβαιώνεται αυτό που έχω πει και παλιότερα. Όσοι ασχολούνται ή θέλουν να ασχοληθούν με το δήμο δεν θα το κάνουν για να υπηρετήσουν το κοινό καλό. Έχουν άλλα πιο προσωπικά και φαύλα κίνητρα με όρους ηθικής και δεν αγχώνονται καν με την ευθύνη του ρόλου που ονειρεύονται να υπηρετήσουν.

Όλοι αυτοί που 2,5 και παραπάνω χρόνια πριν τις επόμενες εκλογές δεν είχαν το θάρρος από τη θέση τους να αγωνιστούν για το κοινό καλό και με περίσσεια δειλία κρύφτηκαν, θα έχουν το θράσος στο κοντινό μέλλον να ζητήσουν την ψήφο σας. Ένα μπορώ να υποσχεθώ. Όλοι αυτοί, ένας προς έναν από αυτό το βήμα θα "υποφέρουν" από την κριτική που θα τους ασκηθεί ονομαστικά και θα είμαι μάχιμα μαζί με τους θαρραλέους που ασχολούνται με τα κοινά για το καλό του τόπου.

Διότι μπορεί όλοι εσείς να σχολιάζετε και να κράζετε με άνεση το Μητσοτάκη, τον Τσίπρα ή τη Σαλαγκούδη επώνυμα στα social media αλλά δυστυχώς απέχετε από μια γόνιμη ονομαστική και επώνυμη κριτική για αυτά που βλέπετε μπροστά σας στο δήμο σας κάθε μέρα και υποβαθμίζουν τη ζωή σας και την προσωπικότητά σας.

Και επειδή και εγώ έχω μιλήσει για την Ελένη συχνά πυκνά είμαι ανοικτός στην κριτική. Άλλωστε το βήμα που δημοσιεύω είναι προσβάσιμο σε όλους και κάθε σχόλιο είναι δεκτό αρκεί να έχει τις απαραίτητες δόσεις πολιτικής, πολιτισμού και ειλικρίνειας και αν είμαι και τυχερός ακόμα και χιούμορ.

ΥΓ: αυτός που χάνει σε εκλογές, αυτός που παραιτείται και αυτός που υπηρέτησε κάποια στιγμή σε μια δημοτική αρχή δεν νοιώθει την ανάγκη κάποια στιγμή να κάνει έναν απολογισμό και να παραδεχτεί τα λάθη του; Ρητορικό το ερώτημα.

ΥΓ2: και άλλη μια φράση που άκουσα πρόσφατα και πραγματικά αντιπροσωπεύει αυτό το βήμα: είμαι υπεύθυνος για αυτά που γράφω και όχι αυτά τα οποία καταλαβαίνει όποιος με "διαβάζει".

Το πραγματικό Βόρειο Σέλας

 

Αγαπητοί φίλοι και μη,

την Παρασκευή 22 Ιανουαρίου 2021 πραγματοποιήθηκε από το Delta College Planetarium ζωντανή μετάδοση του φωτεινού ουράνιου φαινόμενο που παρατηρείται στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας και είναι ορατό κυρίως στους πόλους "Βόρειο Σέλας" (Aurora Borealis).

"Join us here live for a visual presentation about the Aurora Borealis! Mike Murray, Astronomer and Planetarium Manager, will explore what causes the phenomenon and how to observe them. This event is hosted *only* on the Delta College Planetarium FB page. "

Δείτε το βίντεο και ταξιδέψτε ως εκεί (από το 10:55 και μετά) και ακούστε πολύ ενδιαφέρουσες πληροφορίες για το φαινόμενο.