Με αφορμή δημόσια ανάρτηση του αντιδημάρχου Τουρισμού του δήμου Πύργου, θα τοποθετηθώ ως πρώην Καθηγητής του ΤΕΙ Πάτρας (Παράρτημα Αμαλιάδας, 2003–2013), , ως ενεργός πολίτης της Αμαλιάδας και ως blogger. Η ιστορία της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στην Ηλεία δεν ξεκινά το 2019 ούτε τελειώνει σε μια πρόσφατη δημόσια αντιπαράθεση. Ξεκινά δεκαετίες πριν, όταν στην Αμαλιάδα λειτούργησαν δύο τμήματα του ΤΕΙ Πάτρας:
- το Τμήμα Εφαρμογών Πληροφορικής στη Διοίκηση και στην Οικονομία (ΕΠΔΟ),
- και το Τμήμα Εμπορίας & Διαφήμισης (για το οποίο ήμουν ο μελετητής της μελέτης ίδρυσης).
📚 Τα δύο αυτά τμήματα αποτέλεσαν την πρώτη συγκροτημένη και αρμονική παρουσία ανώτατης εκπαίδευσης στην πόλη, με ακαδημαϊκή και κοινωνική ένταξη που κράτησε χρόνια. Το Σχέδιο “Αθηνά” (2013) υπήρξε το πρώτο κομβικό πλήγμα, καθώς κατάργησε και απορρόφησε τμήματα της Αμαλιάδας, μεταξύ των οποίων το Εμπορίας & Διαφήμισης. Στη συνέχεια, η Αμαλιάδα φιλοξένησε το Τμήμα Τεχνολόγων Γεωπόνων του ΤΕΙ Δυτικής Ελλάδας, το οποίο μετασχηματίστηκε σε τμήμα του Πανεπιστημίου Πατρών, μέχρι την τελική απομάκρυνσή του.
🔎 Συμπέρασμα πρώτο: η μόνη μακροβιότερη, σταθερή και λειτουργικά αρμονική παρουσία ανώτατης εκπαίδευσης στην Ηλεία υπήρξε στην Αμαλιάδα. Αυτό δεν μειώνει τις προσπάθειες άλλων· απλώς αποδίδει ιστορική ακρίβεια και μας προφυλάσσει από το να ξαναγράφουμε το παρελθόν «από τη σκοπιά του ισχυρού».
⚖️ Συμπέρασμα δεύτερο: όποτε επιλέξαμε τον τοπικισμό, χάσαμε όλοι. Η παλιότερη κόντρα για το Νοσοκομείο είναι υπενθύμιση του πού οδηγεί ο κατακερματισμός.
Εδώ, όμως, αναδεικνύεται και ένα άλλο έλλειμμα: οι τοπικές πολιτικές συζητήσεις εστιάζουν σχεδόν αποκλειστικά σε “υποδομές” — ποιο κτίριο είναι έτοιμο, ποια πόλη έχει αίθουσες, πού μπορούν να στεγαστούν σχολές αύριο το πρωί. Αυτό που λείπει είναι ένα ολοκληρωμένο σχέδιο για το είδος των σχολών που χρειάζεται η Ηλεία, με ποια τεκμηρίωση, σε ποια παραγωγικά πεδία θα στηριχθεί, και ποια κοινή συνισταμένη μπορούν να βρουν ΠΥΡΓΟΣ και ΑΜΑΛΙΑΔΑ. Χωρίς αυτήν τη συζήτηση, η όποια διεκδίκηση μένει μισή και αποδυναμώνεται.
🤝 Από εδώ και μπρος, ας μιλήσουμε όχι σε επίπεδο μικροπολιτικής, αλλά σε επίπεδο ανθρώπων με γνώση και εμπειρία: Δήμοι, πανεπιστήμια, επαγγελματικοί φορείς, σχολεία, επιχειρήσεις του πρωτογενούς και δευτερογενούς τομέα.
- Ένα ρεαλιστικό σενάριο είναι ένα ενιαίο ηλειακό ακαδημαϊκό οικοσύστημα, με πυρήνα εκεί όπου υπάρχει αποδεδειγμένη συνέχεια, υποδομή και κοινωνική απορρόφηση (ΑΜΑΛΙΑΔΑ) και δορυφορικές δομές/ινστιτούτα που εξυπηρετούν ειδικές κατευθύνσεις (πολιτισμός, αθλητισμός, υγεία) σε όλο τον νομό.
- Κοινά κριτήρια: βιωσιμότητα, κρίσιμη μάζα φοιτητών, σύνδεση με παραγωγικό ιστό, δυνατότητες στέγασης και άμεσης λειτουργίας.
🎯 Αντί για «ποιος θα είναι ο νικητής», ας επιδιώξουμε να μη χάσουμε ξανά όλοι.