Πέμπτη 21 Μαΐου 2020

Πόσα ανέκδοτα να αντέξουμε;


Αγαπητοί φίλοι και μη,

το να σχολιάζεις την καθημερινότητα στην πόλη πρέπει να έχεις πολύ χιούμορ και κυρίως πολύ υπομονή. Όταν μια εταιρία αδειοδοτείται να κάνει έργα προς όφελός της οφείλει να αποκαθιστά άμεσα οποιαδήποτε ζημιά προκαλεί ειδικά εις βάρος της ζωής των πολιτών που στην τελική κάποιοι από αυτούς είναι και πελάτες της. Αυτό δε σηκώνει ιδιαίτερη κουβέντα.

Το να ασκήσω κριτική πραγματικά με ξεπερνάει. Είναι τόσο οφθαλμοφανές αυτό που συνέβη που τα σχόλια καλοπροαίρετα ή μη είναι περιττά.

Είναι ευκαιρία να δούμε όμως με ποιον τρόπο μπορεί να αποφευχθεί μια αντίστοιχη εξέλιξη στο μέλλον από τον οποιονδήποτε αποφασίζει να σκάψει τους πολύπαθους δρόμους, που από τα πολλά σκαψίματα έχουν πλέον 20 διαφορετικά είδη πίσσας. Σαν κάτι επιχειρήσεις που αντί να κάνουν ανακαίνιση βάφουν με άλλο χρώμα τον τοίχο και αν τον χαράξεις με μαχαίρι θα δεις 15 διαφορετικές επιστρώσεις χρωμάτων.

Η αλήθεια είναι, και αυτό δεν αφορά μόνο το δήμο Ήλιδας, ότι οι δήμοι δεν επένδυσαν πραγματικά στην τεχνολογία που θα τους έδινε λύση σε σοβαρά ζητήματα με προοπτική δεκαετίας. Θεωρήθηκαν πολυτέλεια, όταν φυσικά αν δεν γνωρίζεις το άθλημα θα θεωρείς ότι με λίγο χαλίκι και λίγη πίσσα κερδίζεις εκλογές. Και μάλλον τις κερδίζεις. Αλλά το θέμα είναι μετά τι γίνεται...

Μια τέτοια τεχνολογία είναι τα Γεωγραφικά Συστήματα Πληροφοριών (GIS) τα οποία εν ολίγοις κάνουν το εξής απλό. Αφού ψηφιοποιηθούν οι χάρτες μιας πόλης παρέχουν διαφορετικά επίπεδα πληροφορίας π.χ. ανά οικοδομικό τετράγωνο (δείτε την ακόλουθη εικόνα).

Έτσι έχεις πληροφορία:
  • για τα υπόγεια δίκτυα
  • τους δρόμους
  • τις οδούς
  • τους κάδους απορριμάτων
  • το πράσινο

και πολλές άλλες πληροφορίες.

Και αφού καταχωρηθεί η πληροφορία κάποια στιγμή όποιος θα σκάβει, θα ξέρει που σκάβει. Οι κάδοι θα είναι υπολογισμένο που πρέπει να βρίσκονται και θα είναι πιο εύκολο να χαραχθούν οι βέλτιστες διαδρομές των απορριμματοφόρων για τη γρηγορότερη και οικονομικότερη αποκομιδή των σκουπιδιών. 


Και έτσι καταλήγεις να έχεις μια ψηφιακή πολεοδομία και να παρέχεις άλλο επίπεδο υπηρεσιών σε πολίτες αλλά και επαγγελματίες. Δείτε το παρακάτω παράδειγμα της Θεσσαλονίκης.


Δ/νση Δόμησης και Πολεοδομικών Εφαρμογών - Τμήμα Γεωχωρικών Πληροφοριών


Αν σας φαίνονται επιστημονική φαντασία σας λέω ότι δεν είναι. Απολύτως εφικτά και σίγουρα όχι οικονομικά αδύνατα. Αλλά αυτά δεν γίνονται από τη μια στιγμή στην άλλη. Χρειάζεται στρατηγικός σχεδιασμός για την επόμενη 10ετία.

Μέχρι τότε θα ζούμε κωμικοτραγικές καταστάσεις συχνά και θα τρέχουμε και δεν θα φθάνουμε.

ΥΓ1: Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να καταστήσω σαφές ότι σε αυτό το δημοτικό συμβούλιο προσωπικά δεν έχω καμία εκπροσώπηση. Εξαιρουμένων των νέων προσώπων όπου στο τέλος της 4ετίας θα έχουν δείξει δείγματα γραφής τους και κυρίως δράσης τους (εκτός από τις παραιτήσεις τους) κατά τα άλλα θεωρώ ότι η σύνθεση του δημοτικού συμβουλίου είναι ένα ταξίδι στη δεκαετία του ΄80. Παλιές αντιλήψεις, απουσία οράματος και στρατηγικής και κυρίως παντελής έλλειψη φαντασίας για το καινούργιο και το σύγχρονο εν έτη 2020. (το έχω ξαναγράψει και θα το επαναλαμβάνω διαρκώς).

ΥΓ2: Οι δημοσιεύσεις σε αυτό το blog δεν έχουν στόχο να υποκαταστήσουν θεσμικούς ρόλους όπως αυτός της αντιπολίτευσης της τρέχουσας δημοτικής αρχής. Αυτό το ρόλο τον έχουν άλλοι και καλό είναι να τον υπηρετούν για το καλό της δημοκρατίας, της διαφάνειας και του ελέγχου της εκάστοτε εξουσίας. Εδώ παρουσιάζονται θέματα, τρέχοντα και μη, προκειμένου να υπάρχει και μια διαφορετική ανάγνωση της πραγματικότητας με επιχειρηματολογία, αρκετές δόσεις κριτικής και προτάσεις όπου κρίνεται απαραίτητο.

ΥΓ3: Το ότι διαβάζετε όλο και πιο πολύ αυτό το Blog με γεμίζει αισιοδοξία. Μακάρι να υπήρχαν τοπικά ΜΜΕ που δεν λειτουργούσαν ως αναμεταδότες και έκαναν λίγο τη δουλίτσα τους στον έλεγχο της κάθε εξουσίας και βλέπαμε και κάνα ρεπορτάζ.

ΥΓ4: Διοίκηση με δημοσιεύματα σαν το παρακάτω με γυρίζει 20 χρόνια πίσω. Αν δεν κάνεις τη δουλειά σωστά και δεν είσαι προνοητικός μετά τρέχεις να μπαλώνεις με "πρωτοσέλιδα". Και σταματώ να ασχολούμαι με τον συγκεκριμένο μην νομίζετε ότι έχω καμιά εμπάθεια (κάποια στιγμή θα αναφερθώ και στον προκάτοχό του, εκεί έχει να πέσει πολύ γέλιο).



Τρίτη 19 Μαΐου 2020

Εγώ γιατί δεν πήρα πρόσκληση;


Αγαπητοί φίλοι και μη,

Τι θυμήθηκα τώρα... Ότι θυμάμαι χαίρομαι. Είπαμε εδώ δεν υπάρχουν τέτοιοι κανόνες. Δεν ασκώ δημοσιογραφία για να παρακολουθώ μόνο την επικαιρότητα. Αξίζει να συζητιούνται μερικά θέματα μόνο ως αφορμή για να συζητηθούν πιο σοβαρά ζητήματα.

Το συγκεκριμένο άρθρο πάει πακέτο με ένα 2ο που θα δημοσιευτεί προσεχώς και έχει ως στόχο την ανάδειξη της επιβολής του μετρίου στις ζωές μας με έναν τρόπο που πάντα συμβαίνει και δεν ανοίγει μύτη, διότι περνάει απαρατήρητο.

Το θέμα αφορά τη διανομή προκλήσεων για τα εγκαίνια του Πολυχώρου Πολιτισμού του δήμου Ήλιδας που διοργάνωσε με τιμές και δάφνες η προηγούμενη δημοτική αρχή. Φέραμε τον πρόεδρο της Δημοκρατίας, τοποθετήθηκε μαρμάρινη επιγραφή για να μην ξεχάσουμε ποτέ επί τίνος δημαρχίας εγκαινιάστηκε ο χώρος και φυσικά μοιράστηκαν και 300 προσκλήσεις (κάπου τόση είναι η χωρητικότητα του εν λόγω χώρου).

Το ερώτημα το οποίο υπάρχει στον τίτλο του άρθρου είναι ρητορικό αλλά πέρα για πέρα αληθινό. Αναρωτιέμαι πως τιμά μια δημοτική αρχή τους ενεργούς πολίτες και συλλογικότητες που προσφέρουν επί συνεχόμενα έτη ανιδιοτελώς στον πολιτισμό.

Μετά από 
φαντάζομαι ότι δεν είναι αρκετά για να πάρεις μια πρόσκληση στα εγκαίνια του Πολυχώρου Πολιτισμού του δήμου. Δεν πειράζει. Καλή καρδιά. Είμαι σίγουρος ότι αυτούς που επίλεξε να προσκαλέσει η τότε δημοτική αρχή έχουν προσφέρει πολλά στον πολιτισμό και τους άξιζε δικαιωματικά μια θέση εκεί. Και αν θεωρείτε ότι περιαυτολογώ πρόβλημά σας. Τέτοιες ανασφάλειες μακρυά από μένα.

Επίσης θα ήταν μια χρυσή ευκαιρία να κληθούν με μια πρόσκληση να παραβρεθούν άνθρωποι του πολιτισμού που κατάγονται από την πόλη (θέατρο, μουσική, χορός, κλπ.) και να δημιουργηθούν νέες ευκαιρίες συμπράξεων και προβολής του νέου Πολυχώρου.

Για να μην αδικώ, αν και δεν αφορά αιρετούς, θα πρέπει να μνημονευθεί η προσπάθεια της ειδικού συνεργάτη σε θέματα πολιτισμού του τέως δημάρχου, κας Ξ. Σαφαρή που ξεκίνησε μια πολύ όμορφη προσπάθεια να "επαναπατρίσει" Ηλείους καλλιτέχνες, με αποτέλεσμα να φιλοξενηθούν πολύ όμορφες εκδηλώσεις στον Πολυχώρο Πολιτισμού του δήμου Ήλιδας.

ΥΓ1: Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να καταστήσω σαφές ότι σε αυτό το δημοτικό συμβούλιο προσωπικά δεν έχω καμία εκπροσώπηση. Εξαιρουμένων των νέων προσώπων όπου στο τέλος της 4ετίας θα έχουν δείξει δείγματα γραφής τους και κυρίως δράσης τους (εκτός από τις παραιτήσεις τους) κατά τα άλλα θεωρώ ότι η σύνθεση του δημοτικού συμβουλίου είναι ένα ταξίδι στη δεκαετία του ΄80. Παλιές αντιλήψεις, απουσία οράματος και στρατηγικής και κυρίως παντελής έλλειψη φαντασίας για το καινούργιο και το σύγχρονο εν έτη 2020. (το έχω ξαναγράψει και θα το επαναλαμβάνω διαρκώς).

ΥΓ2: Οι δημοσιεύσεις σε αυτό το blog δεν έχουν στόχο να υποκαταστήσουν θεσμικούς ρόλους όπως αυτός της αντιπολίτευσης της τρέχουσας δημοτικής αρχής. Αυτό το ρόλο τον έχουν άλλοι και καλό είναι να τον υπηρετούν για το καλό της δημοκρατίας, της διαφάνειας και του ελέγχου της εκάστοτε εξουσίας. Εδώ παρουσιάζονται θέματα, τρέχοντα και μη, προκειμένου να υπάρχει και μια διαφορετική ανάγνωση της πραγματικότητας με επιχειρηματολογία, αρκετές δόσεις κριτικής και προτάσεις όπου κρίνεται απαραίτητο.




Κυριακή 17 Μαΐου 2020

Έχουμε καβαλήκει καλάμι


Διάβασα το παραπάνω και πραγματικά θύμωσα. Και επειδή ξέρω προσωπικά τον άνθρωπο πιστεύω ότι απλά περιγράφει το τι συνέβη χωρίς υπερβολές και περιττά σχόλια. Αν υπάρχει άλλη διάσταση ανοικτός είμαι να την ακούσω και να αναθεωρήσω.

Μέχρι τότε δεν μπορώ να μην πάρω θέση. Όπως έχω ξαναπεί η δημοτική αρχή εδώ και 20 χρόνια (όποια και αν ήταν αυτή) ελάχιστες πρωτοβουλίες έχει αναλάβει για τη διευκόλυνση των ΑΜΕΑ (χρησιμοποιώ την επίσημη ορολογία για τη διευκόλυνση της επικοινωνίας).

Ακόμα και οι πρωτοβουλίες της προηγούμενης αρχής έγιναν με προχειρότητα και αναφέρομαι στην οριοθέτηση θέσεων parking επί του οδοστρώματος με αποκορύφωμα της προχειρότητας τη θέση μπροστά από το ΙΚΑ (δείτε τη φωτογραφία).



Δε θα σχολιάσω το ύφος και το ζήτημα με τις μάσκες. Αυτό το αφήνω στην κρίση σας. Θα προσπαθήσω να μείνω στην ουσία (όχι ότι αυτά δεν είναι σημαντικά).

Πρόσβαση τα πεζοδρόμια, επανασχεδιασμός των θέσεων parking, προμήθεια και εγκατάσταση sea track (φωτογραφία που ακολουθεί).


Αναρωτιέμαι σε ποιον ανήκει η πόλη; Στην Τεχνική Υπηρεσία του Δήμου; Στον αρμόδιο αντιδήμαρχο; Προτείνω μιας και έπιασε καύσωνας να κάνετε όλοι μαζί ένα κρύο ντους μπας και πρυτανεύσει η λογική. Στην παρακάτω φωτογραφία φαίνεται πως μπορεί να είναι η πρόσβαση στο πεζοδρόμιο. Αν αυτό είναι καταστροφή της δημόσιας περιουσίας και όχι πολιτισμός, σίγουρα μιλάμε άλλη γλώσσα. Πόλη που δεν σέβεται τις ευαίσθητες ομάδες (ΑΜΕΑ, παιδιά, μητέρες με καρότσια, ηλικιωμένους) δεν είναι μια πόλη που αξίζει να ζει κάποιος.



Αγαπητέ Γιάννη, δεν χρειάζονται συναντήσεις. Χρειάζονται έγγραφα με αριθμό πρωτοκόλλου. Και πίεση προς πάσα κατεύθυνση. Περιφέρεια, Υπουργείο και όλοι να τεθούν μπροστά από τις ευθύνες που τους αναλογούν. Ο αγώνας είναι δύσκολος αλλά κάποια στιγμή θα έρθουν νίκες έστω και μικρές.

Τέλος, επειδή το θέμα έχει να κάνει με υποδομές δεν θα ήταν δείγμα ευθύνης και πολιτισμού να μπει μια πινακίδα στην Πλατεία Ηρώων, στην Πλατεία Μεταξά και στην οδό Σμύρνης (κάτω από το Σινέ Σινεμά) που να ενημερώνει για το χρόνο ολοκλήρωσης των έργων και να είναι και μια δέσμευση της αρχής απέναντι στους πολίτες που ταλαιπωρούνται καθημερινά (ρητορικό το ερώτημα);

ΥΓ1: Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να καταστήσω σαφές ότι σε αυτό το δημοτικό συμβούλιο προσωπικά δεν έχω καμία εκπροσώπηση. Εξαιρουμένων των νέων προσώπων όπου στο τέλος της 4ετίας θα έχουν δείξει δείγματα γραφής τους και κυρίως δράσης τους (εκτός από τις παραιτήσεις τους) κατά τα άλλα θεωρώ ότι η σύνθεση του δημοτικού συμβουλίου είναι ένα ταξίδι στη δεκαετία του ΄80. Παλιές αντιλήψεις, απουσία οράματος και στρατηγικής και κυρίως παντελής έλλειψη φαντασίας για το καινούργιο και το σύγχρονο εν έτη 2020. (το έχω ξαναγράψει και θα το επαναλαμβάνω διαρκώς).

ΥΓ2: Οι δημοσιεύσεις σε αυτό το blog δεν έχουν στόχο να υποκαταστήσουν θεσμικούς ρόλους όπως αυτός της αντιπολίτευσης της τρέχουσας δημοτικής αρχής. Αυτό το ρόλο τον έχουν άλλοι και καλό είναι να τον υπηρετούν για το καλό της δημοκρατίας, της διαφάνειας και του ελέγχου της εκάστοτε εξουσίας. Εδώ παρουσιάζονται θέματα, τρέχοντα και μη, προκειμένου να υπάρχει και μια διαφορετική ανάγνωση της πραγματικότητας με επιχειρηματολογία, αρκετές δόσεις κριτικής και προτάσεις όπου κρίνεται απαραίτητο.