Μετονομασία της Κουρούτας σε Μύκονο της Πελοπονήσου

Αγαπητοί φίλοι και μη,

στην προσπάθειά μου να γράφω πολιτικά κείμενα σε αυτό το προσωπικό βήμα καταλήγω στο μαύρο χιούμορ γιατί πραγματικά δεν μπορώ πάρω στα σοβαρά αυτά που συμβαίνουν γύρω μου.

Αν αληθεύει το δημοσίευμα (δεν το βρήκα πουθενά αλλού για αυτό το λέω) φέρνει στο προσκήνιο ένα θέμα που καιρό τώρα ήθελα να γράψω.

Όταν έγιναν οι συγχωνεύσεις των δήμων του νομού Ηλείας λόγω του Καλλικράτη πολλά ονόματα πόλεων εξαφανίστηκαν από τα ονόματα των νέων δήμων: Αμαλιάδα, Λεχαινά, Γαστούνη, Βαρθολομιό, κλπ. ενώ μόνο 3 δήμοι διατήρησαν την ονομασία τους: Πύργου, Ζαχάρως, Αρχαίας Ολυμπιας.

Προσωπικά ήμουν αντίθετος εξαρχής με τη μετονομασία του δήμου Αμαλιάδας σε δήμο Ήλιδας (που παρέσυρε μετονομασίες υπηρεσιών και λοιπών φορέων μέχρι και αθλητικών σωματείων) διότι η αλλαγή ονόματος από μόνη της δεν μπορεί να αποφέρει καρπούς σε ότι αφορά το brand name του τόπου. Από τότε, δεν υπάρχει ακόμα ούτε επαρκής σηματοδότηση μέχρι το μουσείο της Ήλιδας το οποίο υπολειτουργεί με όρους επισκεψιμότητας σε ετήσια βάση.

Αντίθετα θεωρούσα ότι το όνομα Αμαλιάδα ήταν και είναι πιο ισχυρό από αυτό της Ήλιδας. Καρπούζι Αμαλιάδας και πάσης Ελλάδας και μη νομίζετε ότι αστειεύομαι. Το ότι κανείς δεν αξιοποίησε αυτά που ήδη είχαμε αλλά μηδένισε το κοντέρ επενδύοντας ΜΟΝΟ και μόνο σε ένα νέο όνομα θα ήταν χρήσιμο να μας πει ποιο ήταν το κέρδος του τόπου την τελευταία δεκαετία.

Αν αληθεύει το δημοσίευμα θα έπρεπε να συνοδεύεται από ένα τεράστιο ΣΥΓΝΩΜΗ για τις λαθεμένες επιλογές του παρελθόντος αλλά και μια επαρκέστατη αιτιολόγηση αυτής της νέας πρότασης.

Η πρότασή μου είναι μία και πολύ συγκεκριμένη. Δημοψήφισμα!!! Και στην πρόταση να προστεθεί η μετονομασία της Κουρούτας σε Μύκονο της Πελοπονήσου και όποια άλλη μετονομασία μπορεί να σκεφτεί κανείς. Ας τα αλλάξουμε όλα. Λες και έχουμε τίποτα πιο σοβαρό να κάνουμε;

Να αποφασίσει ο σοφός λαός του δήμου πως θέλει να τον αποκαλούν. Αρκετές φαεινές ιδέες μας τάισαν οι ειδικοί της 25ετίας. Αλήθεια αυτό το δημοτικό συμβούλιο υπάρχει ή έχουν παραιτηθεί όλοι μέχρι τέλος Αυγούστου για να κάνουν ανενόχλητοι διακοπές;

ΥΓ: θέλω να ακούσω υποψήφιο δήμαρχο να δηλώνει: όταν εκλεγούμε θα το καταργήσουμε. Αυτό θα έκανα εγώ από δω και πέρα μέχρι τις εκλογές. Μου φαίνεται ως η πιο υγιής αντιπολίτευση :) 

 

Άμισθος (εντεταλμένος) σύμβουλος δημάρχου

 

 

Αγαπητοί φίλοι και μη,

όσοι κάνετε το "λάθος" και με διαβάζετε μάλλον δεν αρκείστε στην χειμερία νάρκης της επαρχίας και θέλετε λίγο να το ακονίζετε και να παραμένετε ενεργοί ακροατές και συνομιλητές και σας ευχαριστώ για αυτό.

Αν δε με διάβαζαν 100, 200 ή 300 το πολύ σίγουρα θα ήταν ένα δείγμα ότι ζούμε σε μια διαφορετική κοινωνία όχι γιατί αυτά που γράφω είναι σωστά ή θα ήθελα να συμφωνούν όλοι μαζί μου. Θα ήταν ένα δείγμα ότι οι άνθρωποι ψάχνουν τη διαφορετική άποψη και αμφισβητούν αυτά που τους σερβίρονται συνήθως πρόχειρα και χωρίς επαρκή τεκμηρίωση.

Το σημερινό θέμα αφορά τον ορισμό άμισθων συμβούλων δημάρχων (νυν ή πρώην) και τι σημαίνει αυτό. Αν θέλετε τη δική μου γνώμη (θα την ακούσετε θέλετε δεν θέλετε) μιλάμε για την πιο ανούσια πράξη η οποία δεν εξυπηρετεί απολύτως τίποτα. Ίσως ο δήμαρχος να θέλει να δώσει πρεστίζ και αναγνωρισιμότητα σε ένα άτομο που ανήκει στο περιβάλλον του και τίποτα παραπάνω.

Στην πράξη είναι μια ομολογία αποτυχίας του δημάρχου να επιλέξει τους κατάλληλους έμμισθους συμβούλους και ειδικούς συνεργάτες (επιστήμονες με προσόντα, εμπειρία και κύρος) ειδικά όταν ο νόμος το επιτρέπει και το έχει προβλέψει για να συνδράμει το έργο της δημοτικής αρχής από καταξιωμένα στελέχη.

Προσωπικά είναι εξευτελιστικό για μένα να επιλέγει ο εκάστοτε δήμαρχος έμμισθους ειδικούς συνεργάτες για να βγάλει εκλογικές υποχρεώσεις και να καλεί διάφορα άτομα να συνδράμουν με το χαρακτήρα του άμισθου συμβούλου. Ας βγει ο κάθε δήμαρχος και ας μας πει ποιους έχει ειδικούς συνεργάτες, με ποια προσόντα, ποια κριτήρια και ποιο είναι το αντικείμενο απασχόλησής τους και τότε θα καταλάβετε πόσο μεγάλο ανέκδοτο είναι ο Άμισθος σύμβουλος δημάρχου.

Διαβάστε και τη σχετική απόφαση που συνοδεύει αυτούς τους ορισμούς.

"Ο Σύμβουλος θα συνεργάζεται με τις αρμόδιες Υπηρεσίες του Δήμου Ήλιδας και τα κρατικά όργανα, με στόχο τη βέλτιστη και αποτελεσματικότερη λειτουργία του Δήμου και θα παρέχει προς το Δήμαρχο γνώμες ή συμβουλές, προφορικά ή γραπτά. Η θέση αυτή είναι άτυπη και δεν εντάσσεται ούτε εμπίπτει στις θέσεις ειδικών συμβούλων ή ειδικών συνεργατών ή επιστημονικών συνεργατών του Δήμου Ήλιδας. Ο Άμισθος Σύμβουλος υπάγεται ειδικά και αποκλειστικά στην υπηρεσιακή δικαιοδοσία του Δημάρχου, στον οποίο και υποχρεούται να λογοδοτεί. Θα συνδράμει εθελοντικά και αμισθί το έργο του Δημάρχου, αποκλειστικά για τον συγκεκριμένο σκοπό και η θητεία του δεν μπορεί να υπερβεί τη θητεία του Δημάρχου."

ΥΓ: ένα πολύ σημαντικό θέμα των ημερών για το δήμο βρίσκεται εδώ. Αφορά την ΚΟΙΝΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ- ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ - ΕΚΚΛΗΣΗ των συλλόγων 1.Α.Σ.Α ΚΟΡΟΙΒΟΣ, 2.ΥΠΕΡΙΩΝ, 3.ΕΠΕΙΟΣ, 4.ΗΛΙΔΑ. Αξίζει να το διαβάσετε και να πάρετε θέση δημόσια. Τη δική μου θα τη μάθετε προσεχώς...

Ένα γράμμα στον Άι Βασίλη

 

Αγαπητοί φίλοι και μη,

η καθημερινότητα στην Αμαλιάδα δυστυχώς μου δίνει διαρκώς αφορμές για να ασχολούμαι με θέματα που δεν είχα σκοπό αλλά επειδή με τρώει ο πισινός μου δεν μπορώ να τα αφήσω στο ντούκου.

Μετά το μεγάλο καημό για το δρόμο Πάτρας-Τσακώνας (δε θυμάμαι αν τελικά εκεί είναι να καταλήξει αλλά νομίζω ότι είναι προφανές για ποιο δρόμο μιλάω), θέμα που μπορεί να κρίνει εκλογές από δημοτικές-περιφερειακές μέχρι βουλευτικές υπάρχει και ο καημός για το νοσοκομείο Αμαλιάδας.

Η πιο σοβαρή προσέγγιση που διάβασα τελευταία ήταν του κου Δημήτρη Θεοδωρόπουλου, Προέδρου του Φαρμακευτικού Συλλόγου Ηλείας» την οποία μπορείτε να διαβάσετε εδώ.

Υπάρχουν βέβαια και άλλες προσεγγίσεις και τακτικές όπως η ακόλουθη την οποία αν έχετε χρόνο για χάσιμο μπορείτε να διαβάσετε εδώ.

Έτσι λοιπόν κι εγώ αντιλαμβανόμενος την κρισιμότητα του ζητήματος και προσπαθώντας να αξιοποιήσω τις γνωριμίες μου προς όφελος της πόλης αποφάσισα να στείλω ένα γράμμα στον Άι Βασίλη...

Αγαπημένε μου Άι Βασίλη,

η μοίρα με έφερε να ζω σε μια μικρομεσαία πόλη όπου εδώ και χρόνια ταλανίζεται από πολλά προβλήματα και από ότι φαίνεται δεν πρόκειται άμεσα να λυθεί κανένα.

Το χειρότερο δεν είναι τα προβλήματα. Το χειρότερο είναι ότι αυτοί που καλούνται να υπηρετήσουν τα κοινά αξιοποιούν με μαεστρία αυτά τα προβλήματα για να εκλέγονται και να μας διοικούν. Έτσι αγαπημένε Άι Βασίλη ενώ αλλού εκλέγονται και διοικούν οι άριστοι εδώ είναι το βασίλειο των μετρίων. Όπως λένε στο Αμέρικα των loosers. Κάθε looser από όπου και αν προέρχεται έχει αποφασίσει ότι η εμπλοκή του με τα κοινά είναι προς την  εξυπηρέτηση του προσωπικού του συμφέροντος και όχι του κοινού καλού.

Και τι να σου ζητήσω αναρωτιέμαι επειδή δεν ήμουν και πολύ καλό παιδί φέτος.

Αυτό που έχω να σου ζητήσω δεν είναι να βοηθήσεις να παραμείνει ανοικτό το Νοσοκομείο. Να μας βοηθήσεις να απαλλαγούμε από τους μέτριους που δυστυχώς τους αναθέσαμε ελαφρά τη καρδία την τύχη του τόπου μας. Και αν συμβεί αυτό θα διαπιστώσουμε ότι μόνο αυτό έλειπε για να πάμε μπροστά.

Και αν αυτό σου είναι δύσκολο έως αδύνατο Άι Βασίλη, τότε για να μην έρθεις με άδεια χέρια φέρε μου μια φανέλα του Τσιμίκα της Liverpool.

Με αγάπη,

Σπύρος Ζαφειρόπουλος

Βόρειο Σέλας

ΥΓ: υπέγραψα γιατί κάποιος ψεκασμένος μου είπε ότι γράφω ανώνυμα στο blog. Πάνω δεξιά έχει φωτογραφία και αν πατήσετε εδώ γράφει  Blogger 44 (AKA Σπύρος Ζαφειρόπουλος) 

ΥΓ2: όποιος δεν έχει χιούμορ προφανώς δεν χρειάζεται να διαβάζει αυτό το blog, δεν έχει να του προσφέρει απολύτως τίποτα΄]

ΥΓ3: Photoshop credits: Spirous

Πόσα ανέκδοτα να αντέξουμε;

Αγαπητοί φίλοι και μη,

το να σχολιάζεις την καθημερινότητα στην πόλη πρέπει να έχεις πολύ χιούμορ και κυρίως πολύ υπομονή. Όταν μια εταιρία αδειοδοτείται να κάνει έργα προς όφελός της οφείλει να αποκαθιστά άμεσα οποιαδήποτε ζημιά προκαλεί ειδικά εις βάρος της ζωής των πολιτών που στην τελική κάποιοι από αυτούς είναι και πελάτες της. Αυτό δε σηκώνει ιδιαίτερη κουβέντα.

Το να ασκήσω κριτική πραγματικά με ξεπερνάει. Είναι τόσο οφθαλμοφανές αυτό που συνέβη που τα σχόλια καλοπροαίρετα ή μη είναι περιττά.

Είναι ευκαιρία να δούμε όμως με ποιον τρόπο μπορεί να αποφευχθεί μια αντίστοιχη εξέλιξη στο μέλλον από τον οποιονδήποτε αποφασίζει να σκάψει τους πολύπαθους δρόμους, που από τα πολλά σκαψίματα έχουν πλέον 20 διαφορετικά είδη πίσσας. Σαν κάτι επιχειρήσεις που αντί να κάνουν ανακαίνιση βάφουν με άλλο χρώμα τον τοίχο και αν τον χαράξεις με μαχαίρι θα δεις 15 διαφορετικές επιστρώσεις χρωμάτων.

Η αλήθεια είναι, και αυτό δεν αφορά μόνο το δήμο Ήλιδας, ότι οι δήμοι δεν επένδυσαν πραγματικά στην τεχνολογία που θα τους έδινε λύση σε σοβαρά ζητήματα με προοπτική δεκαετίας. Θεωρήθηκαν πολυτέλεια, όταν φυσικά αν δεν γνωρίζεις το άθλημα θα θεωρείς ότι με λίγο χαλίκι και λίγη πίσσα κερδίζεις εκλογές. Και μάλλον τις κερδίζεις. Αλλά το θέμα είναι μετά τι γίνεται...

Μια τέτοια τεχνολογία είναι τα Γεωγραφικά Συστήματα Πληροφοριών (GIS) τα οποία εν ολίγοις κάνουν το εξής απλό. Αφού ψηφιοποιηθούν οι χάρτες μιας πόλης παρέχουν διαφορετικά επίπεδα πληροφορίας π.χ. ανά οικοδομικό τετράγωνο (δείτε την ακόλουθη εικόνα).

Έτσι έχεις πληροφορία:

• για τα υπόγεια δίκτυα
• τους δρόμους
• τις οδούς
• τους κάδους απορριμάτων
• το πράσινο

και πολλές άλλες πληροφορίες.

Και αφού καταχωρηθεί η πληροφορία κάποια στιγμή όποιος θα σκάβει, θα ξέρει που σκάβει. Οι κάδοι θα είναι υπολογισμένο που πρέπει να βρίσκονται και θα είναι πιο εύκολο να χαραχθούν οι βέλτιστες διαδρομές των απορριμματοφόρων για τη γρηγορότερη και οικονομικότερη αποκομιδή των σκουπιδιών. 

Και έτσι καταλήγεις να έχεις μια ψηφιακή πολεοδομία και να παρέχεις άλλο επίπεδο υπηρεσιών σε πολίτες αλλά και επαγγελματίες. Δείτε το παρακάτω παράδειγμα της Θεσσαλονίκης.

Δ/νση Δόμησης και Πολεοδομικών Εφαρμογών - Τμήμα Γεωχωρικών Πληροφοριών

https://gis.thessaloniki.gr/

Αν σας φαίνονται επιστημονική φαντασία σας λέω ότι δεν είναι. Απολύτως εφικτά και σίγουρα όχι οικονομικά αδύνατα. Αλλά αυτά δεν γίνονται από τη μια στιγμή στην άλλη. Χρειάζεται στρατηγικός σχεδιασμός για την επόμενη 10ετία.

Μέχρι τότε θα ζούμε κωμικοτραγικές καταστάσεις συχνά και θα τρέχουμε και δεν θα φθάνουμε.

ΥΓ1: Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να καταστήσω σαφές ότι σε αυτό το δημοτικό συμβούλιο προσωπικά δεν έχω καμία εκπροσώπηση. Εξαιρουμένων των νέων προσώπων όπου στο τέλος της 4ετίας θα έχουν δείξει δείγματα γραφής τους και κυρίως δράσης τους (εκτός από τις παραιτήσεις τους) κατά τα άλλα θεωρώ ότι η σύνθεση του δημοτικού συμβουλίου είναι ένα ταξίδι στη δεκαετία του ΄80. Παλιές αντιλήψεις, απουσία οράματος και στρατηγικής και κυρίως παντελής έλλειψη φαντασίας για το καινούργιο και το σύγχρονο εν έτη 2020. (το έχω ξαναγράψει και θα το επαναλαμβάνω διαρκώς).

ΥΓ2: Οι δημοσιεύσεις σε αυτό το blog δεν έχουν στόχο να υποκαταστήσουν θεσμικούς ρόλους όπως αυτός της αντιπολίτευσης της τρέχουσας δημοτικής αρχής. Αυτό το ρόλο τον έχουν άλλοι και καλό είναι να τον υπηρετούν για το καλό της δημοκρατίας, της διαφάνειας και του ελέγχου της εκάστοτε εξουσίας. Εδώ παρουσιάζονται θέματα, τρέχοντα και μη, προκειμένου να υπάρχει και μια διαφορετική ανάγνωση της πραγματικότητας με επιχειρηματολογία, αρκετές δόσεις κριτικής και προτάσεις όπου κρίνεται απαραίτητο.

ΥΓ3: Το ότι διαβάζετε όλο και πιο πολύ αυτό το Blog με γεμίζει αισιοδοξία. Μακάρι να υπήρχαν τοπικά ΜΜΕ που δεν λειτουργούσαν ως αναμεταδότες και έκαναν λίγο τη δουλίτσα τους στον έλεγχο της κάθε εξουσίας και βλέπαμε και κάνα ρεπορτάζ.

ΥΓ4: Διοίκηση με δημοσιεύματα σαν το παρακάτω με γυρίζει 20 χρόνια πίσω. Αν δεν κάνεις τη δουλειά σωστά και δεν είσαι προνοητικός μετά τρέχεις να μπαλώνεις με "πρωτοσέλιδα". Και σταματώ να ασχολούμαι με τον συγκεκριμένο μην νομίζετε ότι έχω καμιά εμπάθεια (κάποια στιγμή θα αναφερθώ και στον προκάτοχό του, εκεί έχει να πέσει πολύ γέλιο).

Σκασίλα μου μεγάλη και δέκα παπαγάλοι!

Δεν ξέρω αν ως παιδιά είχατε φαντασιώσεις, δηλαδή αν βλέπατε πράγματα που δεν έβλεπαν οι άλλοι ή σκεφτόσασταν πράγματα που δεν υπήρχαν για τους άλλους αλλά στο δικό σας κόσμο ήταν αληθινά και υπαρκτά.

Θυμάμαι ως παιδί, όταν ταξιδεύαμε και γράφαμε στην άσφαλτο εκατοντάδες χιλιόμετρα πολλές φορές το μοναδικό θέαμα που μπορούσες να παρατηρήσεις στη διαδρομή ήταν ατέλειωτες κολώνες της ΔΕΗ και αμέτρητα χιλιόμετρα καλωδίων που εναλλάσσονταν κατά διαστήματα και άλλαζαν φορά ανάλογα με την κατεύθυνση του δρόμου.

Πάνω στα καλώδια της ΔΕΗ πολλές φορές υπήρχαν διαφόρων λογής πουλιά που έκαναν στάση στο κοντινό ή πιο μακρινό ταξίδι τους και για ένα παιδί κάτι ζωντανό ανάμεσα στο άψυχο τοπίο που συνέθετε η άσφαλτος, οι κολώνες και τα καλώδια κέντριζε το ενδιαφέρον για αρκετή ώρα. Ειδικά αν ήταν σμήνη πουλιών που ξαφνικά ξεσηκώνονταν και με διάφορους σχηματισμούς προσέφεραν ένα πολύ όμορφο θέαμα.

Αλλά η φαντασία ενός παιδιού μπορεί να δώσει μια πιο εξωτική διάσταση στην πραγματικότητα. Χωρίς να μπορώ να αναγνωρίσω τις επιρροές μου μέχρι την ηλικία που ξεκίνησε η φοβερή μου ανακάλυψη, από κάποια στιγμή και μετά όταν έβλεπα ένα πουλί μετρίου προς μεγάλου αναστήματος σε μια απόσταση που ήταν ευδιάκριτο μόνο το περίγραμμα και όχι λεπτομέρειες στο μυαλό μου εδραιώθηκε η σιγουριά ότι πρόκειται για έναν μεγάλο παπαγάλο που το είχε σκάσει από κάπου και έτυχε μόνο εγώ να τον ανακαλύψω. Δεν αποκάλυψα ποτέ το μυστικό μου λες και αν το έλεγα κάπου θα σταματούσα να βλέπω παπαγάλους στο δρόμο (έστω και φανταστικούς). Αυτή η ανακάλυψη έκανε τα οικογενειακά ταξίδια πιο εξωτικά και κάθε φορά που ο μοναχικός παπαγάλος έκανε την εμφάνισή του εγώ είχα μια κρυφή χαρά, λες και ήταν η πρώτη φορά που έκανα την σπουδαία ανακάλυψή μου. Μετά από χρόνια σκέφτομαι ότι έκανα καλά που δεν το αποκάλυψα σε κανέναν γιατί αυτή η αίσθηση του μυστικού έμεινε ανεξίτηλη και δεν "καταστράφηκε" από κάποια κυνική ενήλικη διαπίστωση του τύπου "δεν υπάρχουν ελεύθεροι παπαγάλοι στην Ελλάδα, στη φαντασία σου είναι".

Η αλήθεια είναι ότι υπήρξαν αρκετές στιγμές και ως ενήλικας όπου βλέποντας το μοναχικό πουλί να κάθεται στο καλώδιο της ΔΕΗ χαμογελούσα λέγοντας από μέσα μου ότι μάλλον θα είναι ο παπαγάλος των παιδικών μου χρόνων που μου έκανε συντροφιά στα ταξίδια μας.

Μέχρι που πριν λίγες μέρες συνέβη μια μεγάλη ανατροπή που ξανάφερε την παιδική μου φαντασίωση στο προσκήνιο. Σύμφωνα με έγκυρες πηγές (υπάρχουν στο τέλος του κειμένου) η Αθήνα φιλοξενεί περίπου 1500 πράσινους παπαγάλους σε πάρκα και άλση. Οι παπαγάλοι της Αθήνας είναι δραπέτες, κατεργάρηδες, με εξαιρετικές ικανότητες επιβίωσης. Λέγεται ότι ξεκίνησαν να εξαπλώνονται μετά από έναν ατυχή εκτελωνισμό στο αεροδρόμιο του Ελληνικού και από τότε έκαναν την Αθήνα και τις άλλες μεγαλουπόλεις της Ελλάδας πιο εξωτικές.

Τι να πω... Έμεινα άναυδος και μετά ξέσπασα στα γέλια. Λες; Λες να υπήρξε πράγματι ο παπαγάλος που μου έκανε συντροφιά στα παιδικά ταξίδια; Όπως και να 'χει για μένα ήρθε η δικαίωση 30 χρόνια μετά. Και αν δεν με πιστεύετε σκασίλα μου μεγάλη και 10 παπαγάλοι!

Μέρες που είναι είπα να χαλαρώσω λίγο. Καλή Χρονιά να έχουμε και το 2019 να είναι αρχή για κάτι καινούργιο για όλους μας.

Απολαύστε το βίντεο:

Πηγές: Καθημερινή, Lifo, Guardian