Ένα γράμμα στον Άι Βασίλη

 

Αγαπητοί φίλοι και μη,

η καθημερινότητα στην Αμαλιάδα δυστυχώς μου δίνει διαρκώς αφορμές για να ασχολούμαι με θέματα που δεν είχα σκοπό αλλά επειδή με τρώει ο πισινός μου δεν μπορώ να τα αφήσω στο ντούκου.

Μετά το μεγάλο καημό για το δρόμο Πάτρας-Τσακώνας (δε θυμάμαι αν τελικά εκεί είναι να καταλήξει αλλά νομίζω ότι είναι προφανές για ποιο δρόμο μιλάω), θέμα που μπορεί να κρίνει εκλογές από δημοτικές-περιφερειακές μέχρι βουλευτικές υπάρχει και ο καημός για το νοσοκομείο Αμαλιάδας.

Η πιο σοβαρή προσέγγιση που διάβασα τελευταία ήταν του κου Δημήτρη Θεοδωρόπουλου, Προέδρου του Φαρμακευτικού Συλλόγου Ηλείας» την οποία μπορείτε να διαβάσετε εδώ.

Υπάρχουν βέβαια και άλλες προσεγγίσεις και τακτικές όπως η ακόλουθη την οποία αν έχετε χρόνο για χάσιμο μπορείτε να διαβάσετε εδώ.

Έτσι λοιπόν κι εγώ αντιλαμβανόμενος την κρισιμότητα του ζητήματος και προσπαθώντας να αξιοποιήσω τις γνωριμίες μου προς όφελος της πόλης αποφάσισα να στείλω ένα γράμμα στον Άι Βασίλη...

Αγαπημένε μου Άι Βασίλη,

η μοίρα με έφερε να ζω σε μια μικρομεσαία πόλη όπου εδώ και χρόνια ταλανίζεται από πολλά προβλήματα και από ότι φαίνεται δεν πρόκειται άμεσα να λυθεί κανένα.

Το χειρότερο δεν είναι τα προβλήματα. Το χειρότερο είναι ότι αυτοί που καλούνται να υπηρετήσουν τα κοινά αξιοποιούν με μαεστρία αυτά τα προβλήματα για να εκλέγονται και να μας διοικούν. Έτσι αγαπημένε Άι Βασίλη ενώ αλλού εκλέγονται και διοικούν οι άριστοι εδώ είναι το βασίλειο των μετρίων. Όπως λένε στο Αμέρικα των loosers. Κάθε looser από όπου και αν προέρχεται έχει αποφασίσει ότι η εμπλοκή του με τα κοινά είναι προς την  εξυπηρέτηση του προσωπικού του συμφέροντος και όχι του κοινού καλού.

Και τι να σου ζητήσω αναρωτιέμαι επειδή δεν ήμουν και πολύ καλό παιδί φέτος.

Αυτό που έχω να σου ζητήσω δεν είναι να βοηθήσεις να παραμείνει ανοικτό το Νοσοκομείο. Να μας βοηθήσεις να απαλλαγούμε από τους μέτριους που δυστυχώς τους αναθέσαμε ελαφρά τη καρδία την τύχη του τόπου μας. Και αν συμβεί αυτό θα διαπιστώσουμε ότι μόνο αυτό έλειπε για να πάμε μπροστά.

Και αν αυτό σου είναι δύσκολο έως αδύνατο Άι Βασίλη, τότε για να μην έρθεις με άδεια χέρια φέρε μου μια φανέλα του Τσιμίκα της Liverpool.

Με αγάπη,

Σπύρος Ζαφειρόπουλος

Βόρειο Σέλας

ΥΓ: υπέγραψα γιατί κάποιος ψεκασμένος μου είπε ότι γράφω ανώνυμα στο blog. Πάνω δεξιά έχει φωτογραφία και αν πατήσετε εδώ γράφει  Blogger 44 (AKA Σπύρος Ζαφειρόπουλος) 

ΥΓ2: όποιος δεν έχει χιούμορ προφανώς δεν χρειάζεται να διαβάζει αυτό το blog, δεν έχει να του προσφέρει απολύτως τίποτα΄]

ΥΓ3: Photoshop credits: Spirous