Τσιμέντο παντού

 

Αγαπητοί φίλοι και μη,

έχω πει και το παρελθόν ότι έχω αρκετά κουσούρια. Ένα από αυτά είναι να παρακολουθώ τα κοινά σε τοπικό επίπεδο τα τελευταία 20 χρόνια. Αυτό που κερδίζεις μέσα από αυτή την εμπειρία είναι να αποκτάς μια γνώση για να μη μπω σοφία να μπορείς να βλέπεις ανάμεσα στις γραμμές σε ότι αφορά την παρουσία διαφόρων προσώπων που θέλουν να μας "κυβερνήσουν".

Τα πραγματικά κίνητρα, η μεθοδολογία, τα μέσα αποκαλύπτονται εύκολα αν έχει παρακολουθήσει τη διαδρομή ενός ανθρώπου, τουλάχιστον σε ότι έχει σχέση με τα κοινά. Αυτό θα πει κανείς είναι δουλειά δημοσιογράφου που παρακολουθεί τα κοινά και παρεμβαίνει προς όφελος της αλήθειας και του κοινού καλού ή ακόμα και δημόσιου συμφέροντος.

Όσοι παρακολούθησαν τη συνέντευξη υποψηφίου για τις επόμενες εκλογές του δήμου Ήλιδας (πατήστε εδώ αν έχετε κουράγιο να την παρακολουθήσετε σε 4 δόσεις) θα καταλάβατε ότι δεν γίνεται να προκύψουν σοβαρά ερωτήματα προς κάθε διεκδικητή της εξουσίας από διάφορους τύπους που αυτοαποκαλούνται "δημοσιογράφοι". Εδώ αξίζει να αναφέρω, όπως με έχουν ενημερώσει σοβαροί φίλοι από τον έντυπο τύπο, ότι για τις Ιστοσελίδες δεν ισχύει σχεδόν τίποτα για θέματα δεοντολογίας συγκριτικά με τον έντυπο τύπο. Ένα τεράστιο ξέφραγο αμπέλι με τεράστια αυθαιρεσία και με την ευκολία να παρουσιάζεσαι κάπου και να λες ότι είσαι δημοσιογράφος επειδή αναρτάς κείμενα αμφιβόλου ποιότητας και αξιοπιστίας σε μια Ιστοσελίδα.

Για μένα τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Είσαι μηχανικός, διότι έχεις σπουδάσει σε Πολυτεχνείο, έχεις εγγραφεί στο Τεχνικό Επιμελητήριο, έχεις άδεια άσκησης επαγγέλματος και πληρώνεις ασφάλιση στο ΤΣΜΕΔΕ. Όλα αυτά χρειάζονται για να μπορείς να ασκείς το επάγγελμα του μηχανικού. Ψάξτε λίγο τι χρειάζεται για να είσαι δημοσιογράφος...

Κλείνω αυτή την παρένθεση για ξέρουμε τι λέμε και συνεχίζω. Επειδή υπάρχει συγκεκριμένη καταγγελία (αυτή που βλέπετε πιο πάνω) πριν κάνω την κριτική μου σε αυτά που άκουσα (όσα άντεξα βέβαια να ακούσω) καλό θα ήταν ο συγκεκριμένος να απαντήσει δημόσια στην καταγγελία διότι μέχρι στιγμής το να θες να παρουσιαστείς ως κάτι καινούργιο αλλά ο τρόπος σου είναι πιο παλιός και από μπαούλο θα πρέπει να το δεις γιατί σε περιμένει μεγάλη αναποδιά στην πορεία. Ειδικά αν βρεθεί κανένας σοβαρός απέναντί σου και σε βαράει όπως το καμουτσίκι την ελιά...

Σε ότι αφορά το περιεχόμενο (όσο άντεξα να ακούσω, με απωθεί και το ύφος του συγκεκριμένου, ναι είμαι εμπαθής) συγκράτησα τα ακόλουθα (συγνώμη αν γελάω που όταν τα γράφω αλλά είπαμε ότι είμαι εμπαθής, έχω αφήσει την αντικειμενικότητα στους "δημοσιογράφους" του νομού) (τα σχόλιά μου με έντονη γραφή):

1. Τα χωριά δε θα ζητάνε πια χαλίκι διότι θα τσιμεντωθούν όλοι οι αγροτικοί δρόμοι
   Πρέπει να ήταν ηλίθιοι όλοι οι προηγούμενοι που δεν σκέφτηκαν αυτή την πρωτοποριακή λύση
2. Η Αμαλιάδα είναι μια αγροτική πόλη στην οποία δεν χρειάζονται πεζόδρομοι και μαγαζιά καθώς οι άνθρωποι κατεβαίνουν με το αγροτικό ή το τρακτέρ
   Προτείνω τα μπαρ της πόλης να μετατραπούν σε σαλούν και απέξω να υπάρχουν αυτές οι ωραίες βάσεις που έχουμε δει στα γουέστερν για να δένουν τα άλογα οι κάπουμποις της περιοχής
3. Το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων στο οποίο είμαστε χρεωμένοι, αντί να πληρώνουμε 600.000€ (ανά έτος αν δεν κάνω λάθος) μετά από πρόταση του συγκεκριμένου υποψηφίου το Ταμείο δέχτηκε να δίνουμε 100.000€ χωρίς καμία επιβάρυνση και ο τέως δήμαρχος, όπου ο συγκεκριμένος ήταν δημοτικός σύμβουλος της παράταξής του, ήταν τόσο χαζός που δεν το δέχτηκε
   Τα ακούω και δεν τα πιστεύω. Αν αυτό είναι το καινούργιο και λέει τέτοια πως θα ήταν αν εκπροσωπούσε το παλαιό, αναρωτιέμαι. Μιλάμε για σανό, πολύ σανό...
4. Άκουσα και το θεαματικό "αντισταθμιστικά" οφέλη. Κάθε εταιρία που κάνει ένα μεγάλο έργο στο δήμο Ήλιδας θα την υποχρεώνουμε να φτιάξει και ένα γήπεδο ή ένα πολιτιστικό κέντρο ή μια παιδική χαρά ή ένα σχολείο...
   Δηλαδή οι προηγούμενοι δήμαρχοι μπορούσαν να το κάνουν και δεν το έκαναν. Πες μας ξεκάθαρα. Γιατί δεν το έκαναν; Ήταν χαζοί ή έπαιξε τίποτα άλλο; Επειδή έχω περπατήσει κι εγώ την Ελλάδα (όχι σαν τον υποψήφιο που την έχει περπατήσει όλη, και επειδή την έχει ψωνίσει από τώρα μπορεί να πει τίποτα και για περπάτημα στο νερό-αυτό προς το τέλος της εκστρατείας) η μόνη περίπτωση που ξέρω και υπήρξε έργο ανταποδοτικό ύψους 1εκ ευρώ στο δήμο Λουτρακίου από το Καζίνο, ήταν η δωρεά ενός τεράστιου πολιτιστικού κέντρου (το οποίο υπήρχε στο νόμο ίδρυσης του).
5. Η παράταξη μαζεύει μέλη και μετά η διοίκηση της παράταξης (δηλαδή ο ίδιος ο υποψήφιος) θα επιλέξει τους υποψηφίους για τα ψηφοδέλτια 
   Φοβερό μοντέλο, νεωτεριστικό και έντονα δημοκρατικό και συμμετοχικό. Οι αρχές δηλαδή που μεγαλώσαμε όλοι...

Όταν ανεβαίνει κάποιος σε ένα βήμα, έτοιμος να μας πάρει όλους στο λαιμό του, πρέπει όσοι είναι από κάτω και αυτοαποκαλούνται δημοσιογράφοι, αλλά και όσοι δημοκράτες πολίτες τους ακούν, πρέπει να τους κάνουν να ιδρώνουν με τα ερωτήματά τους. Να το ξανασκεφτούν πριν ξαναπιάσουν μικρόφωνο.

Βλέπω όλα αυτά και θλίβομαι. Και παράλληλα αναρωτιέμαι για όλους τους μεσσίες που θέλουν να μας σώσουν από τα δεινά του παρελθόντος. Όταν και οι ίδιοι είναι κομμάτι αυτού του ίδιου παρελθόντος και δεν έχουν φαντασία, όραμα και λόγο που θα εμπνεύσει και απλά θα αρκεστούν να ταΐσουν με σανό τους πολίτες μιας αγροτικής πόλης όπως λένε χαρακτηριστικά.

Καλό βόλι. Μας περιμένουν ακόμα χειρότερες μέρες και νύχτες.  

Να μιλάμε με στοιχεία

 

Αγαπητοί φίλοι και μη,

σ' αυτό τον τόπο όλοι έχουν άποψη για όλα. Και καλά να είσαι στο καφενείο σου και να λες τις αρλούμπες σου μεταξύ φίλων, όταν όμως έχεις αναλάβει να εκπροσωπείς τους συμπολίτες σου σε οποιοδήποτε θεσμικό όργανο πρέπει αν μη τι άλλο να είσαι διαβασμένος.

Όπως έχω ξαναπεί η εποχή του χύμα και της γιούριας έχει παρέλθει και όποιος ακόμα συγκινείται από λόγια γεμάτα ένταση και κούφια επιχειρημάτων δεν θα πρέπει να αναρρωτιέται γιατί ο νομός Ηλείας είναι στο πάτο.

Αν έτυχε να παρακολουθήσετε διαδικτυακά την κοινή συνεδρίαση των δημοτικών συμβουλίων Ήλιδας και Πύργου (για όσους έχασαν το υπερθέαμα μπορούν να το παρακολουθήσουν εδώ) θα διαπιστώσατε πέρα από τον επαρχιώτικο και αρλούμπικο λόγο που διατύπωσαν ορισμένοι απλά για να πουν κάτι αυτό που έλειψε και λείπει πάντα είναι η συγνώμη όλων αυτών που κέρδισαν εκλογές υποσχόμενοι ότι οι Σχολές θα παραμείνουν. Όλων αυτών που στη δική τους θητεία μετρούσαν πρόβατα πάνω από το φράχτη λίγο πριν κοιμηθούν.

Φταίνε μόνιμα οι άλλοι. Ο πρωθυπουργός, οι υπουργοί, οι βουλευτές κλπ. Ο νομός Ηλείας είναι στον πάτο όχι μόνο γιατί διοικείται από ανίκανους. Μπορεί να είναι ικανοί. Έχουν όμως επιτελεία ανίκανων που τα πληρώνουν χωρίς να έχουν να προσφέρουν τίποτα παραπάνω από μια διαχείριση που θα την έκανε και ένας απλός απόφοιτος λυκείου. Και φυσικά τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα και οι υποσχέσεις για θέματα που δεν περνάνε από το χέρι τους (Πανεπιστήμιο, Νοσοκομείο, δρόμος, κλπ.). Σε αυτό τον τόπο ο καθένας μόνος του και όλοι στο γκρεμό.

Για να επανέλθω στο ζήτημα. Στον Πίνακα πιο πάνω θα δείτε τις 20 Σχολές με τη χαμηλότερη βάση εισαγωγής το 2020.

Θυμίζω ότι η βάση εισαγωγής για Αμαλιάδα και Πύργο το 2020 ήταν 5.075 και 7.025 αντίστοιχα. Η βάση εισαγωγής δείχνει το πόσο περιζήτητη είναι μια σχολή και είναι και μια ένδειξη για το πόσοι φοιτητές τελικά θα σπουδάσουν με στόχο να αποφοιτήσουν.

Προφανώς δεν μπορεί να πάρει κανείς στα σοβαρά ένα Υπουργείο όπου αποφασίζει την αναστολή εισακτέων μόνο για κάποιες Σχολές ενός Πανεπιστημίου χωρίς να ανήκουν σε αυτές με τη χαμηλότερη βάση εισαγωγής. Δεν μπορώ να φανταστώ ποιο ήταν το σκεπτικό αλλά δεν πρόκειται και να προσχωρήσω σε θεωρίες συνωμοσίας ότι κάποιοι έχουν βαλθεί να αφανίσουν τον νομό Ηλείας.

Αυτά είναι ανέκδοτα που χρησιμοποιούν όσοι στερούνται επιχειρημάτων για να αιτιολογήσουν τη θέση τους.

Το λέω δημόσια ότι δεν πιστεύω κανέναν αγώνα που γίνεται με αυτούς τους όρους όχι στο παρά πέντε αλλά στο και πέντε από ανθρώπους που δεν έχουν τη γνώση αλλά ούτε και την πολιτική δύναμη.

Αυτό που θα πρέπει κυρίως να αναρρωτηθούμε είναι το τι είχαμε και τι χάσαμε πραγματικά. Και ποια είναι η πραγματική προτεραιότητα των πανεπιστημιακών σχολών. Οι φοιτητές και το μέλλον τους ή οι τοπικές κοινωνίες; Θα προσπαθήσω να το αναλύσω προσεχώς...

Το λάθος μήνυμα (Μέρος Α')

 

Αγαπητοί φίλοι και μη.

εγκαινιάζω μια μίνι σειρά δημοσιεύσεων που αφορούν συγκεκριμένες πρωτοβουλίες ατόμων που ασχολούνται με τα κοινά στην Ηλεία και κατέχουν θεσμικό ρόλο και περνούν στην κοινωνία το λάθος μήνυμα.

Η ανάλυση έχει ως εξής. Αρχικά προσεγγίζεται το κίνητρο, στη συνέχεια αξιολογείται η ίδια η πρωτοβουλία/πράξη/ενέργεια/δράση και τέλος αξιολογούνται οι επιπτώσεις στην τοπική κοινωνία σε πρώτο ή δεύτερο επίπεδο.

Με έκπληξη διάβασα στα τοπικά ηλεκτρονικά ΜΜΕ ότι ο δήμαρχος Πύργου κ. Αντωνακόπουλος έθεσε τον εαυτό του στη διάθεση του Γενικού Νοσοκομείου Πύργου "Ανδρέας Παπανδρέου" για να πραγματοποιήσει εφημερίες προκειμένου με αυτόν τον τρόπο να αντιμετωπιστεί το έλλειμμα γιατρών που αντιμετωπίζει η συγκεκριμένη μονάδα που είναι και η μεγαλύτερη στο νομό.

Ας προχωρήσω στην ανάλυση αν και σας προϊδέασα με τη λέξη έκπληξη που χρησιμοποίησα! Διαβάζοντας κάποια σχόλια αναγνωστών των συγκεκριμένων μέσων που δημοσίευσαν την είδηση στα Social Media, μάλλον κατοίκων του Πύργου, υποδέχθηκαν με ενθουσιασμό την είδηση. Αλλά ας μην μείνουμε εκεί. Κάποιος καλοπροαίρετος θα έκανε το ίδιο και θα επαινούσε το δήμαρχο για την ανιδιοτελή προσφορά του. Κάποιος κακοπροαίρετος σαν εμένα θα έβλεπε ως κίνητρο έναν άκρατο λαϊκισμό και ταυτόχρονα έναν εξευτελισμό τόσο του εθελοντισμού όσο και του ρόλου του δημάρχου μιας πόλης. Θα το θέσω απλά με το ίδιο επίπεδο λαϊκισμού για να γίνω κατανοητός. Αν η επαγγελματική ιδιότητα του δημάρχου ήταν λιμενικός και είχε έλλειψη το λιμεναρχείο στο Κατάκολο θα άφηνε το δήμο και θα πήγαινε στο λιμάνι να βοηθήσει να παρκάρουν τα κρουαζιερόπλοια. Ο καθένας σας μπορεί να κάνει αντίστοιχους συνειρμούς.

Η ίδια η πρωτοβουλία τι δείχνει; Δείχνει ένα τεράστιο έλλειμμα στις δομές υγείας του νομού που δεν διαθέτουν καμία μονάδα πλήρως εξοπλισμένη και επανδρωμένη με αποτέλεσμα τα σοβαρά περιστατικά να καταλήγουν στην Πάτρα. Δείχνει όμως και κάτι άλλο ίσως πιο σημαντικό. Την έλλειψη σοβαρότητας των αιρετών του νομού Ηλείας και την έλλειψη οποιουδήποτε πολιτικού εκτοπίσματος, τέτοιου ώστε να υπάρχει η απαραίτητη πίεση στον κεντρικό μηχανισμό για την άμεση επίλυση σοβαρών ζητημάτων. Και αυτό είναι λογικό. Όταν βουλευτές, αντιπεριφερειάρχες και δήμαρχοι διεκδικούν σε ατομικό επίπεδο για τις εντυπώσεις και τις ψήφους και όχι για την ουσία, τα αποτελέσματα είναι πάντα πενιχρά.

Η πραγματική σοβαρή πολιτική παράγεται στο παρασκήνιο (δεν το λέω με τη σκοτεινή αλλά με την ουσιαστική πλευρά) και ανακοινώσεις υπάρχουν μόνο όταν υπάρχει αποτέλεσμα. Σε αυτό το επίπεδο δεν υπάρχει καμία σοβαρότητα, για αυτό δεν μας παίρνει κανείς στα σοβαρά εκτός νομού.

Τέλος, καταλήγω στον αντίκτυπο που μπορεί να έχει μια τέτοια πρωτοβουλία. Μεγάλο αντίκτυπο στην κοινωνία του Πύργου μπορώ να φανταστώ, που είχε χρόνια να έχει κανονικό δήμαρχο, οπότε ότι και να κάνει ο τωρινός φαντάζει με κατόρθωμα. Και επειδή οι καταβολές του συγκεκριμένου είναι ΠΑΣΟΚικές (έχω ξαναπεί ότι οι αναφορές μου στο ΠΑΣΟΚ δεν είναι τόσο στο κόμμα όσο στη νοοτροπία που διαμορφώθηκε στη χώρα για μια μεγάλη περίοδο) τέτοιες πράξεις υπερβολής και λαϊκισμού δεν πρέπει να ξενίζουν κανέναν. Είναι αναμενόμενες.

Αναρωτιέμαι ποιος θα διοικεί όσο ο δήμαρχος θα κάνει εφημερία; Εκτός αν δεν χρειάζεται, διότι μετά από ένα χρόνο διακυβέρνησης τα έλυσε όλα και έχει μπει το πράγμα στον αυτόματο.

Το τελευταίο που με απασχολεί είναι (αν και πιστεύω ότι τα πρότυπα η νεολαία κατά κόρον τα λαμβάνει από την τηλεόραση, ας πούμε για να ευθυμήσουμε ότι μπορεί να συμβεί και σε τοπικό επίπεδο) το τι πρότυπα μπορεί να αποτελούν οι αιρετοί στη νεολαία (και ευρύτερα) όταν συμπεριφέρονται με αλαζονεία, ευτελισμό των θεσμών και λαϊκισμό;

ΥΓ: στη χθεσινή δημοσίευση τα είχα πάρει κρανίο. Διαβάστε αν βρείτε χρόνο στην πολυάσχολη ζωή σας λίγο Κάρπετ που τα λέει πιο ήρεμα: Το πάρτι της ανευθυνότητας

ΥΓ2: το όλοι μαζί μπορούμε στη Ηλεία δεν παίζει. Λίγοι και σοβαροί. Να καθαρίσει η τοπική αυτοδιοίκηση από τα φαντάσματα του παρελθόντος και να βγουν μπροστά οι winners. Αρκετά με τους losers...

Έχουμε καβαλήκει καλάμι

Διάβασα το παραπάνω και πραγματικά θύμωσα. Και επειδή ξέρω προσωπικά τον άνθρωπο πιστεύω ότι απλά περιγράφει το τι συνέβη χωρίς υπερβολές και περιττά σχόλια. Αν υπάρχει άλλη διάσταση ανοικτός είμαι να την ακούσω και να αναθεωρήσω.

Μέχρι τότε δεν μπορώ να μην πάρω θέση. Όπως έχω ξαναπεί η δημοτική αρχή εδώ και 20 χρόνια (όποια και αν ήταν αυτή) ελάχιστες πρωτοβουλίες έχει αναλάβει για τη διευκόλυνση των ΑΜΕΑ (χρησιμοποιώ την επίσημη ορολογία για τη διευκόλυνση της επικοινωνίας).

Ακόμα και οι πρωτοβουλίες της προηγούμενης αρχής έγιναν με προχειρότητα και αναφέρομαι στην οριοθέτηση θέσεων parking επί του οδοστρώματος με αποκορύφωμα της προχειρότητας τη θέση μπροστά από το ΙΚΑ (δείτε τη φωτογραφία).

Δε θα σχολιάσω το ύφος και το ζήτημα με τις μάσκες. Αυτό το αφήνω στην κρίση σας. Θα προσπαθήσω να μείνω στην ουσία (όχι ότι αυτά δεν είναι σημαντικά).

Πρόσβαση τα πεζοδρόμια, επανασχεδιασμός των θέσεων parking, προμήθεια και εγκατάσταση sea track (φωτογραφία που ακολουθεί).

Αναρωτιέμαι σε ποιον ανήκει η πόλη; Στην Τεχνική Υπηρεσία του Δήμου; Στον αρμόδιο αντιδήμαρχο; Προτείνω μιας και έπιασε καύσωνας να κάνετε όλοι μαζί ένα κρύο ντους μπας και πρυτανεύσει η λογική. Στην παρακάτω φωτογραφία φαίνεται πως μπορεί να είναι η πρόσβαση στο πεζοδρόμιο. Αν αυτό είναι καταστροφή της δημόσιας περιουσίας και όχι πολιτισμός, σίγουρα μιλάμε άλλη γλώσσα. Πόλη που δεν σέβεται τις ευαίσθητες ομάδες (ΑΜΕΑ, παιδιά, μητέρες με καρότσια, ηλικιωμένους) δεν είναι μια πόλη που αξίζει να ζει κάποιος.

Αγαπητέ Γιάννη, δεν χρειάζονται συναντήσεις. Χρειάζονται έγγραφα με αριθμό πρωτοκόλλου. Και πίεση προς πάσα κατεύθυνση. Περιφέρεια, Υπουργείο και όλοι να τεθούν μπροστά από τις ευθύνες που τους αναλογούν. Ο αγώνας είναι δύσκολος αλλά κάποια στιγμή θα έρθουν νίκες έστω και μικρές.

Τέλος, επειδή το θέμα έχει να κάνει με υποδομές δεν θα ήταν δείγμα ευθύνης και πολιτισμού να μπει μια πινακίδα στην Πλατεία Ηρώων, στην Πλατεία Μεταξά και στην οδό Σμύρνης (κάτω από το Σινέ Σινεμά) που να ενημερώνει για το χρόνο ολοκλήρωσης των έργων και να είναι και μια δέσμευση της αρχής απέναντι στους πολίτες που ταλαιπωρούνται καθημερινά (ρητορικό το ερώτημα);

ΥΓ1: Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να καταστήσω σαφές ότι σε αυτό το δημοτικό συμβούλιο προσωπικά δεν έχω καμία εκπροσώπηση. Εξαιρουμένων των νέων προσώπων όπου στο τέλος της 4ετίας θα έχουν δείξει δείγματα γραφής τους και κυρίως δράσης τους (εκτός από τις παραιτήσεις τους) κατά τα άλλα θεωρώ ότι η σύνθεση του δημοτικού συμβουλίου είναι ένα ταξίδι στη δεκαετία του ΄80. Παλιές αντιλήψεις, απουσία οράματος και στρατηγικής και κυρίως παντελής έλλειψη φαντασίας για το καινούργιο και το σύγχρονο εν έτη 2020. (το έχω ξαναγράψει και θα το επαναλαμβάνω διαρκώς).

ΥΓ2: Οι δημοσιεύσεις σε αυτό το blog δεν έχουν στόχο να υποκαταστήσουν θεσμικούς ρόλους όπως αυτός της αντιπολίτευσης της τρέχουσας δημοτικής αρχής. Αυτό το ρόλο τον έχουν άλλοι και καλό είναι να τον υπηρετούν για το καλό της δημοκρατίας, της διαφάνειας και του ελέγχου της εκάστοτε εξουσίας. Εδώ παρουσιάζονται θέματα, τρέχοντα και μη, προκειμένου να υπάρχει και μια διαφορετική ανάγνωση της πραγματικότητας με επιχειρηματολογία, αρκετές δόσεις κριτικής και προτάσεις όπου κρίνεται απαραίτητο.

Αναρχικός πολυθεσίτης

Ασυνεπέστατος στο προσωπικό ραντεβού για το επόμενο κείμενο του blog (είχα πει ότι μετά το "Η πόλη σε κίνηση" θα ακολουθούσε το "Μια πόλη με ταυτότητα" - παρεπιπτόντως όποιος δεν έχει δει την έκθεση στον Πολυχώρο στην Αμαλιάδα μπορεί να το κάνει μέχρι τις 20 Δεκέμβρη) με αφορμή ένα βιβλίο που διαβάζω (Αναρχικός τραπεζίτης του Πεσόα) περιπλανιέμαι εδώ και καιρό σε διάφορες εποικοδομητικές ή αδιέξοδες σκέψεις που με οδήγησαν στα σημερινά γραφόμενα.

Προσωπική εκτίμηση είναι ότι η χώρα περνάει τη μεγαλύτερη σήψη και παρακμή σε πολιτικό επίπεδο της σύγχρονης ιστορίας της και αν ψάξει κανείς τις αιτίες όχι από την τηλεόραση και τα δελτία ειδήσεων αλλά μέσα από μια προσωπική αναζήτηση αλλά και διάλογο με φίλους και γνωστούς θα οδηγηθεί σε παρόμοια συμπεράσματα.

Τα κόμματα έχουν αποτύχει (θα ακολουθήσει ένα κομβικής σημασίας κείμενο στο blog με τίτλο "Είμαστε μια κοινωνία ΠΑΣΟΚ" - όλο εξαγγελίες κάνω, θα το κόψω στην πορεία) και παράλληλα έχουν φροντίσει να επιβαρύνουν και οικονομικά τη χώρα με την πολυσχιδή δράση τους. Αν ήταν επιχειρήσεις είναι σίγουρο ότι θα είχαν βάλει λουκέτο και κάποιοι θα είχαν λογοδοτήσει απέναντι στις δικαστικές αρχές. Όμως τα κόμματα επιζούν, μεταλλάσσονται, αλλάζουν ονόματα και πρόσωπα και προσαρμόζονται σε κάθε νέα πραγματικότητα και όσο και να μας φαίνεται περίεργο αντικατοπτρίζουν την πραγματική και όχι τη φαινομενική τρέχουσα κατάσταση της κοινωνίας μας.

Ο Έλληνας νομίζω ότι είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση που χρήζει ανάλυσης. Προσωπική εκτίμηση και πάλι ότι όσο "αναρχικός" (την έννοια αν την ξέρεις από την τηλεόραση και μόνο θα δυσκολευτούμε να συνεννοηθούμε) είναι στην παρέα και στο καφενείο όπου δεν υπολογίζει κανέναν και "κατεβάζει" κυβερνήσεις για πλάκα άλλο τόσο οπισθοδρομικός και συντηρητικός είναι όταν υποκύπτει σε κάθε είδους εξυπηρέτηση που αφορά τον ίδιο ή την οικογένειά του και σε κάθε υποψία νέου Μεσσία που θα φέρει την αλλαγή σε κάθε εκλογική αναμέτρηση χαρίζει την ψήφο του (μου είπαν ότι γράφω πολύ μεγάλες προτάσεις που τελικά βλέπω ότι δεν μπορώ να αποφύγω - αν πάρετε μια βαθιά ανάσα όπως παίρνω εγώ όταν τις γράφω νομίζω ότι θα καταφέρετε να τις διαβάσετε). 

Σε αυτή τη λογική της αντίδρασης απέναντι στα κόμματα συνολικά συμμετέχει σε διάφορες πρωτοβουλίες π.χ. Αγανακτισμένοι (ήταν η πιο χαρακτηριστική) όπου είναι πολιτικά ή καλύτερα κομματικά "ουδέτερες" αλλά επειδή δεν έχουν τη σωστή δομή και οργάνωση (και άλλα χαρακτηριστικά που χρήζουν ανάλυσης) και αυτές με τις σειρά τους εξαφανίζονται από το προσκήνιο πολύ γρήγορα. Ειδικά στις τοπικές κοινωνίες είναι της μόδας να "κατεβαίνουν" στις εκλογές ανεξάρτητοι και κομματικά ουδέτεροι δήμαρχοι με στόχο μέσα από τον αποπροσανατολισμό της ουδετερότητας να μαζέψουν ψήφους από παντού, λες και η ιδεολογική υπόσταση του καθενός υποψηφίου δεν θα παίξει κανέναν ρόλο στην πορεία της διοίκησης αν εκλεγεί..

Διαβάζοντας το βιβλίο που προανέφερα μπαίνει κάποιος σε μια λογική για το πως μπορεί να προκύψει μια ελεύθερη κοινωνία, απαλλαγμένη από τις κατασκευασμένες από εμάς τους ίδιους κοινωνικές συμβάσεις (υποχρεώσεις, διαπλοκή, διαφθορά, συναλλαγή, κοινωνία ΠΑΣΟΚ, κλπ.) χωρίς μέσα από αυτή τη διαδικασία της εξυγίανσης οι ίδιοι οι εξυγιαντές να μην καταντήσουν οι δικτάτορες που θα την επιβάλλουν. Δύσκολες έννοιες αλλά παράλληλα πηγή προβληματισμού για το πως μπορεί να προκύψει ένας απεξαρτητοποιημένος πολίτης ο οποίος θα μπορεί να επιλέγει με γνώμονα το γενικό καλό και όχι με το στενά ιδιωτικό συμφέρον.

Προτάσεις
Αγαπητέ φίλε ή μη, δεν έχω να σου προτείνω κάτι σπουδαίο πέρα από αυτό που θεωρώ εγώ προφανές. Πες ΌΧΙ στην μικροεξυπηρέτηση του τοπικού άρχοντα που κάνει αυτό που είναι υποχρεωμένος να κάνει όταν π.χ. σου αλλάζει τη λάμπα στο δρόμο σου ή προσλαμβάνει με 8μηνο το παιδί σου που κόπιασες και ξόδεψες να μεγαλώσεις και να σπουδάσεις (τείνω να λαϊκίσω και το κόβω). Έχεις πολύ περισσότερη δύναμη από όσο νομίζεις αφού κάθε εξουσία ισχυροποιείται (και θεσμοθετείται) όσο συνεχίζεις να απαιτείς από αυτήν τα προφανή. Απλά πες περισσότερα ΟΧΙ και λιγότερα ΝΑΙ. Αυτό μπορεί να σε βάλει σε σκέψη και να δεις τα πράγματα αλλιώς. 

συμπλήρωμα #1
Αυτό που παθαίνει κάποιος όταν αποδέχεται τη μικροεξυπηρέτηση είναι ότι αφενός καθίσταται δέσμιος απέναντι σε αυτόν που του την παρέχει και αφετέρου κατά μία έννοια "δεσμεύει" την εκάστοτε διοίκηση σε αυτή τη μικροπολιτική αντί να την πιέσει να υλοποιήσει έργο που θα στοχεύει στο γενικό καλό, δηλ. στην ανάπτυξη και την προοπτική μιας ολόκληρης κοινωνίας.

συμπλήρωμα #2
Το παραπάνω κείμενο γράφτηκε έχοντας διαβάσει το μισό βιβλίο. Τώρα που το διάβασα όλο και για να υπάρχει σφαιρική αντίληψη για αυτά που πραγματεύεται αξίζει να παρατεθεί μια κριτική για αυτό:

"It is also a fascinating book to read when you think about politics and politicians. It makes you realize how a politician can convince you of something, step by step. He unfolds a reasoning in which each step holds some truth, he asks you to validate each step and one step after the other, he leads you to a path you would never have followed if you’d seen the whole journey on the map right from the start. It’s subtle and frightening and we’ve all heard politicians start with an assertion you cannot refute and then build something totally fallacious from it.

That’s what could happen to the reader here if the constant irony wasn’t a lifeline that reminds you that this reasoning is flawed.

The Anarchist Banker is also a masterful demonstration of how an idea can become the roots of a dictatorship, how radical changes in a society cannot be implemented because it’s impossible to do so everywhere at the same time and successfully. So the new system must be forcefed to the population and only an authoritative system can do it.

I really can’t tell you more about The Anarchist Banker. I highly recommend it as a masterpiece of literature but also as an educational read about all those politicians who want to attract voters through simplistic thinking."

Πηγή: Book Around the Corner

Η φαντασία στην εξουσία

Από κάπου πρέπει να ξεκινήσει και αυτό το blog...

Κάποια προηγούμενη Παρασκευή είδα προς έκπληξή μου τοιχοκολλημένη αυτή την ανακοίνωση. Έχει ιδιαίτερη αξία να την διαβάσει κανείς προκειμένου να συνειδητοποιήσει μερικά σημαντικά πράγματα για τον τρόπο που λειτουργούν συγκεκριμένα κέντρα λήψης αποφάσεων και δη το Δημοτικό Συμβούλιο του δήμου μου (δήμος Ήλιδας) που δεν σταματά ποτέ να με εκπλήσσει (προφανώς όχι θετικά) και ταυτόχρονα να ενισχύει την πεποίθησή μου ότι τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει δραματικά ανεξαρτήτως ποιος είναι ο δήμαρχος και ποια δημοτική παράταξη έχει τον πρώτο λόγο κυρίως γιατί υπάρχει τρομερό έλλειμμα σε φαντασία στην κάθε μορφή εξουσίας.

Για να γίνω πιο συγκεκριμένος αρχικά θα δανειστώ κάποια λόγια (θα το κάνω και αυτό συχνά πυκνά) που διάβασα το πρωί...

"Η φαντασία μαζί με την έμπνευση μας επιτρέπει να διεργασθούμε τα διάφορα σενάρια και να πάμε κατευθείαν σε λύσεις που η βήμα-βήμα λογική φοβάται να δει. Η φαντασία είναι άμεσα συνδεδεμένη με τη βαθύτερη επιθυμία μας γι΄ αυτό και τα σενάρια που προτείνει είναι ενδεδυμένα με δημιουργικά ψυχικά φορτία (που κατά τη δυσκολία υλοποίησης μας στηρίζουν). Φυσικά, τα φανταστικά σενάρια χρειάζεται να μπουν, πριν την εκτέλεσή τους, στη δοκιμασία της αντικειμενικής πραγματικότητας. Αυτή η φαντασία, λοιπόν, η φαντασία της έμπνευσης και όχι της αυθυποβολής ότι όλα βαίνουν καλώς, μπορεί να είναι αυτό που η χώρα χρειάζεται." (Πηγή: Protagon.gr)

Καταρχήν δεν ξέρω τίνος ιδέα ήταν να κλείσουν οι υπηρεσίες του δήμου και μάλιστα αυτές που αφορούν τις συναλλαγές με το κοινό. Δεν ξέρω ποιοι ψήφισαν υπέρ ή κατά ή αν ήταν ομόφωνη η απόφαση (ακόμα χειρότερα) αλλά και ο λιγότερο λογικός άνθρωπος στον κόσμο θα πει μα τι σχέση μπορεί να έχει το κλείσιμο των υπηρεσιών του δήμου με το θέμα κατασκευής του νέου δρόμου Πατρών-Πύργου. Και εγώ θέλω να γίνει ο δρόμος και μάλιστα κάποια στιγμή είχα μετρήσει περίπου 130 εικονοστάσια από την Πάτρα μέχρι την Αμαλιάδα. Θα πει κανείς από αυτούς που το αποφάσισαν ότι είναι μια συμβολική κίνηση (θα ήταν παράφρων κάποιος να πιστεύει ότι μια τέτοια κίνηση θα ασκήσει κάποιου είδους πίεση στον σχετικό με το θέμα Υπουργό). Το Δημοτικό Συμβούλιο λοιπόν εκφράζει την αγανάκτηση των πολιτών και τονίζει ότι η καθυστέρηση υλοποίησης του δρόμου Πάτρα-Πύργος δεν μπορεί να γίνει ανεκτή. Και επειδή δεν μπορεί να γίνει ανεκτή και κινδυνεύει η σωματική μας ακεραιότητα κλείνουμε τις υπηρεσίες του δήμου. 

Τι μου φταίει σε όλο αυτό που κατέγραψα πιο πάνω. Μου φταίνε πολλά. Αρχικά με ενοχλεί το γεγονός ότι ο πολίτης στο όνομα του οποίου κλείνουν οι υπηρεσίες θα ταλαιπωρηθεί χωρίς λόγο μια ημέρα. Με ενοχλεί που δεν θα ερωτηθεί για αυτό. Δεν θα κάνω τον κόπο να ρωτήσω αν αυτό είναι νόμιμο. Ας ερωτηθούν οι τόσοι πολλοί νομικοί που έχουν μαζευτεί σε αυτό το Δημοτικό Συμβούλιο να μας πουν. Αλλά μπορώ να το ξεπεράσω αυτό, αν το ηθικό πρόταγμα έχει τέτοιο μέγεθος ώστε να προσπεράσουμε τις τεχνικές λεπτομέρειες περί νομιμότητας. Έχει όμως αυτό το μέγεθος;

Θα κλείσω με κάποιες προτάσεις. Πολιτικά μιλάμε. Μπορεί κάποια στιγμή να είμαι υποψήφιος. Να μην ξέρετε τις προτάσεις μου;

Προτάσεις

Ανά τακτά χρονικά διαστήματα μπορεί να πραγματοποιείται μια έρευνα σε δημοτικό επίπεδο που να αποτυπώνονται οι τάσεις σε αυτά που οι πολίτες θεωρούν προτεραιότητα και να σταματήσει πια η αντίληψη ότι η μόνη σφυγμομέτρηση είναι οι εκλογές και πρέπει να περιμένουμε τις επόμενες για να εκφραστούμε.

Ας πραγματοποιηθεί μια φορά και ένα δημοψήφισμα για ένα μεγάλο ζήτημα του δήμου (π.χ. σκουπίδια) για να δουν οι εκπρόσωποι του δήμου όποιοι και αν είναι αυτοί τι ζητάει η κοινωνία.

Αντί να γίνει το εύκολο, το ανούσιο , το "παλιοκομματικό" το χωρίς καμία φαντασία (κλείσιμο υπηρεσιών) και αυτοί που ψήφισαν να συνεχίσουν εκείνη τη μέρα κανονικά τη ζωή τους ας αποφασίσουν πρωτοβουλίες στις οποίες συμμετέχουν πρώτα οι ίδιοι, που ξεβολεύονται πρώτα οι ίδιοι για να δουν και οι συμπολίτες τους το παράδειγμα που πρέπει να ακολουθήσουν προκειμένου σύσσωμη η τοπική κοινωνία να αντιδράσει (θυμηθείτε σε κάθε μεγάλο θέμα π.χ. κλείσιμο Νοσοκομείου, κλείσιμο ΤΕΙ ποιος αντιδρά και πως). Θα μου πεις τι θα μπορούσαν να κάνουν; Μου έρχονται 1-2 ιδέες που θα μπορούσαν να "παίξουν" ακόμα και πρώτο θέμα στα αθηναϊκά δελτία ειδήσεων. Κλείστε την εθνική οδό για ένα 24ωρο και στήστε σκηνές πάνω στο δρόμο και κοιμηθείτε εκεί (τις άλλες ιδέες δεν θα τις πω γιατί είναι αρχή ακόμα και δεν έχω ζεσταθεί καλά).

Χτίστε ένα πλαίσιο στρατηγικής συνεργασίας με τους άλλους δήμους. Αν έκλειναν οι υπηρεσίες όλων των δήμων της Ηλείας ταυτόχρονα (πάλι θα διαφωνούσα αλλά κάτι διαφορετικό θα φαινόταν από μια τέτοια ενέργεια) ίσως η κίνηση να ήταν πραγματικά συμβολική. Αξιοποιήστε την ΠΕΔ Ηλείας (Περιφερειακή Ένωση Δήμων) ως θεσμικό όργανο για να προγραμματίζετε συγχρονισμένες κινητοποιήσεις ως Νομός. Αλλά όσα και να φαίνεται ότι ενώνουν τους δήμους της Ηλείας άλλα τόσα τους χωρίζουν γι αυτό και δεν έχει υπάρξει ενιαίο μέτωπο ποτέ. Γιατί δεν γίνονται ανοικτές συζητήσεις και διαβουλεύσεις για να καταστρωθεί ένα σχέδιο (μόνο τυχαίο δεν είναι ότι αυτός ο νομός είναι τελευταίος σε όλα, οι ευθύνες είναι διαχρονικά πολιτικές) σε επίπεδο Νομού ώστε να καταστρωθεί ένα κοινό σχέδιο. Μέχρι στιγμής ο καθένας για την πάρτη του. Και το αποτέλεσμα το βλέπουμε καθημερινά.

Υπάρχει μια κυβέρνηση που έχει στην Ηλεία τους τοπικούς εκπροσώπους της. Η συνεργασία μαζί τους είναι μονόδρομος. Όποτε κάτι στραβώνει κηρύσσουμε ανεπιθύμητους τους βουλευτές της κυβέρνησης (θυμηθείτε πόσες φορές το έχετε ακούσει από δημάρχους της περιοχής). Ας σταματήσουμε τους εντυπωσιασμούς και ας δούμε ένα πραγματικό σχέδιο στρατηγικής και ανάπτυξης.

Περισσότερη έμπνευση και φαντασία στην όποια μορφή εξουσίας τοπική ή κεντρική (οξύμωρο σχήμα ειδικά αν δεις το ποιοι μας εκπροσωπούν (αυτό είναι θέμα για επόμενο κείμενο) είναι σαν να ζητάς από τον Στίβι Γουόντερ να οδηγήσει).

---

Σας αφήνω για σήμερα με ένα τραγουδάκι του Παύλου που μιλάει για τη φαντασία στην εξουσία...