Πανεπιστήμιο στην Ηλεία. Το λάθος του 2013

 

Αγαπητοί φίλοι και μη,

υπόσχομαι ότι αυτή θα είναι η τελευταία φορά που θα ασχοληθώ σοβαρά με το θέμα της αναστολής των Τμημάτων Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης στο νομό Ηλείας (προς το παρόν δεν δέχονται νέους εισακτέους ενώ προσεχώς θα παύσει οριστικά η λειτουργία τους).

Όσοι θέλουν να εθελοτυφλούν και να στρουθοκαμηλίζουν θα συνεχίσουν το τροπάριο του κακού Πρύτανη του Πανεπιστημίου Πατρών που έβαλε ταφόπλακα στα Τμήματα της Ηλείας (εγώ θα αναφερθώ σε αυτό του δήμου Ήλιδας) (για του λόγου το αληθές αναζητείστε τη χθεσινή επιστολή της Κεραμέως που μέχρι τέλη Μαρτίου ζητά από τους Πρυτάνεις προτάσεις για συγχωνεύσεις ή καταργήσεις τμημάτων). Ή θα τραγουδήσουν έναν νέο σκοπό αυτόν του τμήματος μεταλυκειακού χαρακτήρα στα πρότυπα της Αμερικανικής Σχολής στο ίδιο αντικείμενο (γεωργία) που αναμένεται να λειτουργήσει στη θέση του Τριτοβάθμιου Τμήματος Γεωπονίας. Και φυσικά υπάρχουν και κάποιοι άλλοι που όταν συζητούν για Πανεπιστημιακά Τμήματα η κουβέντα περιορίζεται σε ενοίκια και ψώνια στο σούπερ μάρκετ διότι στο δικό τους το μυαλό αυτό ονομάζεται ανάπτυξη.

Όσοι δεν ανήκουμε στους παραπάνω και έχουμε βγάλει εδώ και καιρό το σανό από το διαιτολόγιό μας, ειδικά αν έχουμε διδάξει από το 2003-2013 στο πρώτο Τμήμα Εφαρμογών στη Διοίκηση και στην Οικονομία του ΤΕΙ Πατρών μάλλον κάτι διαφορετικό έχουμε να πούμε.

Η προσωπική μου θέση είναι ότι αυτά τα εγχειρήματα στην Ηλεία, με τις τρέχουσες συνθήκες, είναι καταδικασμένα να αποτύχουν καθώς δεν πληρούν καμία συνθήκη βιωσιμότητας. Πανεπιστήμιο εκτός από φοιτητές και κτίρια σημαίνει μόνιμο εκπαιδευτικό προσωπικό το οποίο παράγει έρευνα. Αυτό είναι το χαρακτηριστικό που σε βάζει στο χάρτη τόσο στην Ελλάδα όσο και στη διεθνή κοινότητα. Ειδικά αν αυτή η έρευνα είναι εφαρμοσμένη και μπορεί να συμβάλλει στην τοπική ανάπτυξη τότε μπορούμε να μιλάμε για ένα πολύ σοβαρό γεγονός.

Όλα τα υπόλοιπα είναι άλλα λόγια να αγαπιόμαστε που λέει και ο σοφός λαός.

Αυτή τη στιγμή υπάρχουν 6 Τμήματα:

Διοικητικής Επιστήμης και Τεχνολογίας (Αγ. Νικόλαος) - ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ

Διοικητικής Επιστήμης και Τεχνολογίας (Αθήνα) - ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

Διοικητικής Επιστήμης και Τεχνολογίας (Καβάλα) - ΔΙΕΘΝΕΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΕΛΛΑΔΑΣ

Διοικητικής Επιστήμης και Τεχνολογίας (Κοζάνη) - ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΔΥΤΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

Διοικητικής Επιστήμης και Τεχνολογίας (Πάτρα) - ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΑΤΡΩΝ

Διοικητικής Επιστήμης και Τεχνολογίας (Τρίπολη) - ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ

τα οποία αποτελούν μια "μετεξέλιξη" των Τμημάτων Εφαρμογών στη Διοίκηση και στην Οικονομία των ΤΕΙ. Το 2013 αυτά τα Τμήματα διεπιστημονικού χαρακτήρα υποτιμήθηκαν στην αξιολόγηση και το σχέδιο Αθηνά ουσιαστικά τα αφάνισε. Μετά από σχεδόν 10 χρόνια η ύπαρξη 6 αντίστοιχων Τμημάτων μάλλον υποδηλώνει το αντίθετο.

Τότε έπρεπε να δοθεί η μάχη για παραμονή του Τμήματος στην Αμαλιάδα. Και για όσους θα πουν ότι στην περιοχή ταιριάζει ένα Τμήμα Γεωπονίας έχω να πω το εξής απλό. Η συντήρηση και υποστήριξη ενός τέτοιου Τμήματος απαιτεί υψηλούς οικονομικούς πόρους, ενώ το προϋπάρχον Τμήμα με 100 ΗΥ μια γραμμή Internet και μια ψηφιακή βιβλιοθήκη θα μπορούσε πολύ πιο άνετα να ήταν βιώσιμο (υπεραπλουστεύω για να πιάσετε το νόημα) ακόμα και σε ζητήματα έρευνας και ακαδημαϊκότητας.

Επίσης ο ρόλος των τοπικών φορέων στη λειτουργία Τμημάτων της Τριτοβάθμιας ποτέ δεν ήταν μια ρεαλιστική λύση αν το αντίστοιχο Υπουργείο δεν αναλάμβανε τις ευθύνες που του αναλογούν για να εξασφαλίσει την απρόσκοπτη λειτουργία του. Αν φυσικά θέλουμε να μιλάμε για δωρεάν τριτοβάθμια εκπαίδευση.

Και αν είναι η τελευταία φορά που θα τοποθετηθώ για το θέμα, είναι σίγουρο ότι οι άσχετο-σχετικοί τοπικοί παράγοντες θα το κάνουν καραμέλα και πάλι, ειδικά εν όψη εκλογών. Εδώ θα είμαστε...

Να μιλάμε με στοιχεία

 

Αγαπητοί φίλοι και μη,

σ' αυτό τον τόπο όλοι έχουν άποψη για όλα. Και καλά να είσαι στο καφενείο σου και να λες τις αρλούμπες σου μεταξύ φίλων, όταν όμως έχεις αναλάβει να εκπροσωπείς τους συμπολίτες σου σε οποιοδήποτε θεσμικό όργανο πρέπει αν μη τι άλλο να είσαι διαβασμένος.

Όπως έχω ξαναπεί η εποχή του χύμα και της γιούριας έχει παρέλθει και όποιος ακόμα συγκινείται από λόγια γεμάτα ένταση και κούφια επιχειρημάτων δεν θα πρέπει να αναρρωτιέται γιατί ο νομός Ηλείας είναι στο πάτο.

Αν έτυχε να παρακολουθήσετε διαδικτυακά την κοινή συνεδρίαση των δημοτικών συμβουλίων Ήλιδας και Πύργου (για όσους έχασαν το υπερθέαμα μπορούν να το παρακολουθήσουν εδώ) θα διαπιστώσατε πέρα από τον επαρχιώτικο και αρλούμπικο λόγο που διατύπωσαν ορισμένοι απλά για να πουν κάτι αυτό που έλειψε και λείπει πάντα είναι η συγνώμη όλων αυτών που κέρδισαν εκλογές υποσχόμενοι ότι οι Σχολές θα παραμείνουν. Όλων αυτών που στη δική τους θητεία μετρούσαν πρόβατα πάνω από το φράχτη λίγο πριν κοιμηθούν.

Φταίνε μόνιμα οι άλλοι. Ο πρωθυπουργός, οι υπουργοί, οι βουλευτές κλπ. Ο νομός Ηλείας είναι στον πάτο όχι μόνο γιατί διοικείται από ανίκανους. Μπορεί να είναι ικανοί. Έχουν όμως επιτελεία ανίκανων που τα πληρώνουν χωρίς να έχουν να προσφέρουν τίποτα παραπάνω από μια διαχείριση που θα την έκανε και ένας απλός απόφοιτος λυκείου. Και φυσικά τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα και οι υποσχέσεις για θέματα που δεν περνάνε από το χέρι τους (Πανεπιστήμιο, Νοσοκομείο, δρόμος, κλπ.). Σε αυτό τον τόπο ο καθένας μόνος του και όλοι στο γκρεμό.

Για να επανέλθω στο ζήτημα. Στον Πίνακα πιο πάνω θα δείτε τις 20 Σχολές με τη χαμηλότερη βάση εισαγωγής το 2020.

Θυμίζω ότι η βάση εισαγωγής για Αμαλιάδα και Πύργο το 2020 ήταν 5.075 και 7.025 αντίστοιχα. Η βάση εισαγωγής δείχνει το πόσο περιζήτητη είναι μια σχολή και είναι και μια ένδειξη για το πόσοι φοιτητές τελικά θα σπουδάσουν με στόχο να αποφοιτήσουν.

Προφανώς δεν μπορεί να πάρει κανείς στα σοβαρά ένα Υπουργείο όπου αποφασίζει την αναστολή εισακτέων μόνο για κάποιες Σχολές ενός Πανεπιστημίου χωρίς να ανήκουν σε αυτές με τη χαμηλότερη βάση εισαγωγής. Δεν μπορώ να φανταστώ ποιο ήταν το σκεπτικό αλλά δεν πρόκειται και να προσχωρήσω σε θεωρίες συνωμοσίας ότι κάποιοι έχουν βαλθεί να αφανίσουν τον νομό Ηλείας.

Αυτά είναι ανέκδοτα που χρησιμοποιούν όσοι στερούνται επιχειρημάτων για να αιτιολογήσουν τη θέση τους.

Το λέω δημόσια ότι δεν πιστεύω κανέναν αγώνα που γίνεται με αυτούς τους όρους όχι στο παρά πέντε αλλά στο και πέντε από ανθρώπους που δεν έχουν τη γνώση αλλά ούτε και την πολιτική δύναμη.

Αυτό που θα πρέπει κυρίως να αναρρωτηθούμε είναι το τι είχαμε και τι χάσαμε πραγματικά. Και ποια είναι η πραγματική προτεραιότητα των πανεπιστημιακών σχολών. Οι φοιτητές και το μέλλον τους ή οι τοπικές κοινωνίες; Θα προσπαθήσω να το αναλύσω προσεχώς...