Μια βαριοπούλα τώρα

Αγαπητοί φίλοι και μη,

θα ήθελα σε αυτό το σημείο εν μέσω Καλοκαιριού να δηλώσω ότι δεν μου αρέσουν οι φωτογραφίες με "θεσμικά" χαμόγελα και δεν πρόκειται ποτέ να πω μπράβο σε μια αρχή επειδή απλά κάνει τη δουλειά της. 

Τοποθετήθηκε το Sea Track στην παραλία της Κουρούτας μετά από αλλεπάλληλες προσπάθειες του συλλόγου των ΑΜΕΑ Ηλείας ο οποίος Σύλλογος αν και συμμετέχει στη φωτογραφία δηλώσεις του εκπροσώπου του δεν υπάρχουν σε όσες σχετικές αναρτήσεις έχω δει στο διαδίκτυο.

Όμως υπάρχουν οι σχετικές δηλώσεις:

Τις εργασίες τοποθέτησης του “SEA TRACK” της Κουρούτας επέβλεψαν ο αναπληρωτής Δημάρχου κ. Ανδρέας Παπαδάκος και ο αντιδήμαρχος Τεχνικών Υπηρεσιών του Δήμου Ήλιδας κ Θανάσης Φουντάς, ο οποίος στις δηλώσεις του, μεταξύ άλλων επεσήμανε «η καθυστέρηση που φέτος παρατηρήθηκε στην τοποθέτηση του συστήματος οφείλονταν σε εκκρεμμότητες οικονομικής υφής που είχαν μείνει από το 2019 και θα έπρεπε εμείς να λύσουμε». Υποχρέωση του Δήμου μας, τόνισε στη συνέχεια ο κ Φουντάς «είναι να διευκολύνει τα Άτομα με Ειδικές Ανάγκες στην καθημερινότητά τους. Η πρόσβαση στην παραλία για τους συνανθρώπους μας με ειδικά προβλήματα, είναι κάτι το αυτονόητο. Ο Δήμος είναι εδώ για όλους αυτούς τους ανθρώπους και θα πασχίζει πάντα να λύνει τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν».

Κύριοι απλά ντροπή. Ειδικά στον νεώτερο που δε φτάνει που φυτεύτηκε στα κοινά εκκολαπτόμενος από κομματικό σωλήνα (ας είναι καλά ο δήμαρχος που αξιοποιεί ψηφοθηρικά ότι υπάρχει) αναπαράγει τα γνωστά κλισέ του παρελθόντος ότι φταίνε οι προηγούμενοι. Κύριοι είστε αρχή έναν χρόνο κοντά. Και έχετε υπάρξει αρχή άλλα 20 χρόνια. Κόψτε τις μούφες για τις ευθύνες των προηγούμενων. Εσείς είστε οι προηγούμενοι. Φτάνει το κουτόχορτο.

Για όποιον δεν το έχει καταλάβει και κρύβεται πίσω από το δάκτυλό του. Μια δημοτική αρχή έχουμε εδώ και 25 χρόνια. Η αλλαγή προσώπων μέσα από την ίδια ευρύτερη οικογένεια δεν έφερε τίποτα καινούργιο γιατί δεν ήταν τίποτα καινούργιο. Ίδια παράταξη, ίδιοι άνθρωποι. Κάποιοι καλύτεροι κάποιοι χειρότεροι.

Παρασύρομαι το ξέρω... Όποιος έχει υπομονή συνεχίζει να διαβάζει. Όποιος δεν έχει τα είπαμε από την αρχή. Το κουβαδάκι του και σε άλλη παραλία.

Μετά από αυτή τη μεγάλη εισαγωγή (είχα καιρό να κράξω και μου είχε λείψει) πάμε στην ουσία.

Η πρόσβαση στα ΑΜΕΑ στη θάλασσα δεν είναι απλά αναγκαιότητα. Είναι πολιτισμός αλλά και μεγάλη ευκαιρία ανάπτυξης και τουρισμού στην περιοχή. Αυτό δεν το έχει αντιληφθεί καμία αρχή μέχρι τώρα για να καταλάβει ότι υπάρχουν ενέργειες που μπορούν να βοηθήσουν τις επιχειρήσεις που επενδύουν στην Κουρούτα.

Κύριοι, η Κουρούτα δεν έχει ταυτότητα αλλά υπάρχουν πολλές ευκαιρίες να αποκτήσει. Ξεχάστε τη Μύκονο της Πελοποννήσου και το καλύτερο ηλιοβασίλεμα από τη Σαντορίνη. Αυτά τα λένε οι ντόπιοι μεταξύ τους για να νομίζουν ότι κάτι γίνεται. 

Έχω μιλήσει με σοβαρές επιχειρήσεις και θα ήθελαν να υπάρχει μια σοβαρή αρχή που να μπορεί να εγγυηθεί 5 πράγματα σε συγκεκριμένο χρόνο ώστε και αυτές με τη σειρά τους να μπορούν να τα διαφημίσουν στους πελάτες τους. Καθαρά νερά (γαλάζια σημαία (αυτό είναι θέμα για τα προσεχώς)), πρόσβαση σε ΑΜΕΑ και Sea Track (πριν καν μπουν οι ομπρέλες από τα μαγαζιά), ωράριο σε σχέση με την ηχορύπανση, τήρηση κανόνων για τοποθέτηση τραπεζοκαθισμάτων επί του πεζοδρόμου της Κουρούτας, έλεγχος του παρεμπορίου στην πλατεία της Κουρούτας και άλλα πολλά.

Και επειδή ο τίτλος πρέπει να παραπέμπει κάπου (έχει σχέση με την προηγούμενη σχετική ανάρτηση) θα επιστρέψω στα πολλά προβλήματα που αντιμετωπίζει η ευαίσθητη ομάδα των συμπολιτών μας (ΑΜΕΑ) καθώς η καθημερινότητά τους στην Αμαλιάδα είναι ανυπόφορη.

Αν συνηδειτοποιήσει κανείς ότι τα περισσότερα αιτήματά τους αφορούν και τους ηλικιωμένους και τις μητέρες με μωρά παιδιά σε καρότσι καταλαβαίνει πως μιλάμε πια για μια μεγάλη ομάδα πολιτών όπου ζουν σε μια αφιλόξενη πόλη.

Αν πρέπει να σπάσουν όλα τα πεζοδρόμια της πόλης για να εξυπηρετηθούν όλοι αυτοί οι άνθρωποι, τότε δηλώνω εθελοντής, για να πάρω την πρώτη βαριοπούλα και να τα ξηλώσουμε όλα. Έτσι και αλλιώς τα μισά υπό διάλυση είναι, ας τα φτιάξουμε σωστά από την αρχή. Και αυτό που στην αρχή φαντάζει ότι αφορά λίγους και ντόπιους, αν σκεφτεί κανείς επισκέπτες, τουρισμό τότε ίσως να μπορεί να αντιληφθεί κάτι μεγαλύτερο. Κτίρια σαν της Αστυνομίας (δεν υπάρχει ανσασέρ) και της Εφορίας (ανσασέρ για ένα άτομο) είναι ντροπή για την πόλη και δεν έχει αλλάξει τίποτα εδώ και χρόνια. 

Αντί για χαμόγελα λοιπόν και φωτογραφίες ας σκύψουν όλοι το κεφάλι και ας δουλέψουν. Οι 100 μέρες κοντεύουν 365 και μοιάζουν ήδη χαμένες με τόσες παραιτήσεις που δεν έχουμε ξαναδεί σε αρχή σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα (και αν υπήρχαν σοβαρά ΜΜΕ θα ασχολούνταν με το θέμα σοβαρά και θα είχαμε μάθει τι ακριβώς έχει συμβεί με πρόσωπα και πράγματα).

ΥΓ1: Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να καταστήσω σαφές ότι σε αυτό το δημοτικό συμβούλιο προσωπικά δεν έχω καμία εκπροσώπηση. Εξαιρουμένων των νέων προσώπων όπου στο τέλος της 4ετίας θα έχουν δείξει δείγματα γραφής τους και κυρίως δράσης τους (εκτός από τις παραιτήσεις τους) κατά τα άλλα θεωρώ ότι η σύνθεση του δημοτικού συμβουλίου είναι ένα ταξίδι στη δεκαετία του ΄80. Παλιές αντιλήψεις, απουσία οράματος και στρατηγικής και κυρίως παντελής έλλειψη φαντασίας για το καινούργιο και το σύγχρονο εν έτη 2020 (το έχω ξαναγράψει και θα το επαναλαμβάνω διαρκώς).

ΥΓ2: Οι δημοσιεύσεις σε αυτό το blog δεν έχουν στόχο να υποκαταστήσουν θεσμικούς ρόλους όπως αυτός της αντιπολίτευσης της τρέχουσας δημοτικής αρχής ή ακόμα και των ΜΜΕ. Αυτό το ρόλο τον έχουν άλλοι και καλό είναι να τον υπηρετούν για το καλό της δημοκρατίας, της διαφάνειας και του ελέγχου της εκάστοτε εξουσίας. Εδώ παρουσιάζονται θέματα, τρέχοντα και μη, προκειμένου να υπάρχει και μια διαφορετική ανάγνωση της πραγματικότητας με επιχειρηματολογία, αρκετές δόσεις κριτικής και προτάσεις όπου κρίνεται απαραίτητο.