15+3 πράγματα που δεν έμαθα κι αυτόν τον Ιανουάριο

 

Ο Σπύρος Ζαφειρόπουλος και ο Αντώνης Καρπετόπουλος δεν γνωρίζονται προσωπικά. Τουλάχιστον όχι ακόμα. Ο πρώτος θαυμάζει τον δεύτερο και αποφάσισε να τον αντιγράψει φιλοξενώντας στο blog του Βόρειο Σέλας μια σειρά από "μηνιάτικα" άρθρα.

Βέβαια ο Κάρπετ έχει παγκόσμια θεματολογία ενώ ο υπογράφων θα προσπαθήσει να αξιοποιήσει την πενιχρή επικαιρότητα του δήμου Ήλιδας (Αμαλιάδα και περίχωρα) και αν δεν του φτάσει θα γεμίσει με όσα λείπουν από Ηλεία. Ο Κάρπετ πιστεύει ότι μπορείς να γίνεις λίγο πιο σοφός μετά την πάροδο ενός μήνα ενώ ο υπογράφων ζώντας στη χώρα του ΠΟΤΕ πιστεύει ότι πιο σοφοί θα γίνουμε στην Ηλεία μόνο αν φύγουν οι πάντες (κυρίως οι πολιτικοί παντός βαθμίδας) και ο τόπος εποικιστεί από άλλο είδος. Ας ξεκινήσουμε.

Το Ημερολόγιο του Καπετάνιου γράφει Ιανουάριος 2022. Έναν μήνα που όλοι περίμεναν ότι τα κρούσματα θα βαρέσουν κόκκινο και στην Ηλεία, όπως και έγινε, ενώ παράλληλα αυτή θα είναι και η αρχή του τέλους. Ίδωμεν. Ο δρόμος Πάτρα - Πύργος δεν ξεκίνησε και το τρένο δεν έχει έρθει ακόμα. Για το αεροδρόμιο ουδείς λόγος. Κι εγώ και αυτό το μήνα δεν έμαθα τίποτα...

1. Ένας υποψήφιος που ξεκίνησε τόσο νωρίς και είναι ικανός αν κατέβουν 4 να βγει 5ος.
2. Ένας γιατρός σηκώθηκε και έφυγε από το δημοτικό συμβούλιο και έμειναν 4.
3. Μια δικηγόρος έκανε 5 δημοσιεύσεις και της είπαν ότι έτσι γίνεσαι ενεργός πολίτης. Με 10 κατεβαίνεις υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος. Με 50 μπορείς ελεύθερα να κατέβεις για δήμαρχος.
4. Κάποτε λέγαμε "γεια σου Αμαλιάδα με τα ηλεκτρικά σου". Τώρα θα λέμε "γεια σου Αμαλιάδα με τα πεζοδρόμια". 
5. Ένας γιατρός άνοιξε καφέ και θέλει να κατέβει για δήμαρχος. Καλά θα πάει και αυτό.
6. Ένας σύλλογος ιδρύθηκε για να βάλει η εστίαση τα πράγματα σε τάξη. Έτσι κι αλλιώς αυτό έχουμε μόνο. 
7. Ένας δικηγόρος παραιτήθηκε από  Πρόεδρος και αντικαταστάθηκε από τον παλιό. Είναι θέμα σειράς. 
8. Ένας ευεργέτης τα έβαλε με όλους και όλα όπως Αμερική. 
9. Όλοι αυτοί που έχουν παραιτηθεί ή και ανεξαρτητοποιηθεί στο δημοτικό συμβούλιο τι ψηφίζουν άραγε; 
10. Ένα δάσος στη Μαραθιά που αν είχε φωνή θα μας μας άρχιζε όλους στα μπινελίκια. 
11. Μια γενικός που ωρύεται για την ανοησία (της;). 
12. Μια πρώην βλέπει φαντάσματα και δεν έχει αποδεχτεί ακόμα την ήττα. 
    
    
    
13. Όλοι αυτοί που βρήκαν έτοιμο πανό και μικρόφωνο στη λίμνη στο Φράγμα και διαιώνισαν την πολιτική ματαιοδοξία τους (ή πιο απλά έκαναν το κομμάτι τους). 
14. Η προκοπή του τόπου έχει αφεθεί σε γιατρούς, δικηγόρους και μηχανικούς. Τους ειδικούς δηλαδή σε θέματα διοίκησης. 
15. Ένας νομός που ψάχνει ακόμα την ταυτότητά του. 
16. Ένας δρόμος που δεν ξεκίνησε ακόμα. 
    
    
    
17. Ένα τρένο που δε σφύριξε. 
    
    
    
18. Τρία νοσοκομεία που έγιναν δύο για να μείνει ένα και μετά κανένα. 

ΥΓ: Μέσα από το μαύρο χιούμορ μπορούν να ειπωθούν οι μεγαλύτερες αλήθειες πάντα υποκειμενικά Θα ήταν χρήσιμο που και που να εγκαταλείπουμε τη σοβαροφάνεια και να δίνουμε προσοχή σε όσους βλέπουν τα πράγματα διαφορετικά και μας τα λένε αλλιώς. Ίσως να είναι πιο χρήσιμο ειδικά αν έχουμε σκοπό να ασχοληθούμε με τα κοινά. Τα "μηνιάτικα" γράφονται σε όρθια στάση στην ταβέρνα του Νίκου και σε κατάσταση πνευματικής ευεξίας και όπως λέει και ο μάγειρας... Τροφή για σκέψη!