15+3 πράγματα που δεν έμαθα κι αυτόν τον Ιανουάριο

 

Ο Σπύρος Ζαφειρόπουλος και ο Αντώνης Καρπετόπουλος δεν γνωρίζονται προσωπικά. Τουλάχιστον όχι ακόμα. Ο πρώτος θαυμάζει τον δεύτερο και αποφάσισε να τον αντιγράψει φιλοξενώντας στο blog του Βόρειο Σέλας μια σειρά από "μηνιάτικα" άρθρα.

Βέβαια ο Κάρπετ έχει παγκόσμια θεματολογία ενώ ο υπογράφων θα προσπαθήσει να αξιοποιήσει την πενιχρή επικαιρότητα του δήμου Ήλιδας (Αμαλιάδα και περίχωρα) και αν δεν του φτάσει θα γεμίσει με όσα λείπουν από Ηλεία. Ο Κάρπετ πιστεύει ότι μπορείς να γίνεις λίγο πιο σοφός μετά την πάροδο ενός μήνα ενώ ο υπογράφων ζώντας στη χώρα του ΠΟΤΕ πιστεύει ότι πιο σοφοί θα γίνουμε στην Ηλεία μόνο αν φύγουν οι πάντες (κυρίως οι πολιτικοί παντός βαθμίδας) και ο τόπος εποικιστεί από άλλο είδος. Ας ξεκινήσουμε.

Το Ημερολόγιο του Καπετάνιου γράφει Ιανουάριος 2022. Έναν μήνα που όλοι περίμεναν ότι τα κρούσματα θα βαρέσουν κόκκινο και στην Ηλεία, όπως και έγινε, ενώ παράλληλα αυτή θα είναι και η αρχή του τέλους. Ίδωμεν. Ο δρόμος Πάτρα - Πύργος δεν ξεκίνησε και το τρένο δεν έχει έρθει ακόμα. Για το αεροδρόμιο ουδείς λόγος. Κι εγώ και αυτό το μήνα δεν έμαθα τίποτα...

1. Ένας υποψήφιος που ξεκίνησε τόσο νωρίς και είναι ικανός αν κατέβουν 4 να βγει 5ος.
2. Ένας γιατρός σηκώθηκε και έφυγε από το δημοτικό συμβούλιο και έμειναν 4.
3. Μια δικηγόρος έκανε 5 δημοσιεύσεις και της είπαν ότι έτσι γίνεσαι ενεργός πολίτης. Με 10 κατεβαίνεις υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος. Με 50 μπορείς ελεύθερα να κατέβεις για δήμαρχος.
4. Κάποτε λέγαμε "γεια σου Αμαλιάδα με τα ηλεκτρικά σου". Τώρα θα λέμε "γεια σου Αμαλιάδα με τα πεζοδρόμια". 
5. Ένας γιατρός άνοιξε καφέ και θέλει να κατέβει για δήμαρχος. Καλά θα πάει και αυτό.
6. Ένας σύλλογος ιδρύθηκε για να βάλει η εστίαση τα πράγματα σε τάξη. Έτσι κι αλλιώς αυτό έχουμε μόνο. 
7. Ένας δικηγόρος παραιτήθηκε από  Πρόεδρος και αντικαταστάθηκε από τον παλιό. Είναι θέμα σειράς. 
8. Ένας ευεργέτης τα έβαλε με όλους και όλα όπως Αμερική. 
9. Όλοι αυτοί που έχουν παραιτηθεί ή και ανεξαρτητοποιηθεί στο δημοτικό συμβούλιο τι ψηφίζουν άραγε; 
10. Ένα δάσος στη Μαραθιά που αν είχε φωνή θα μας μας άρχιζε όλους στα μπινελίκια. 
11. Μια γενικός που ωρύεται για την ανοησία (της;). 
12. Μια πρώην βλέπει φαντάσματα και δεν έχει αποδεχτεί ακόμα την ήττα. 
    
    
    
13. Όλοι αυτοί που βρήκαν έτοιμο πανό και μικρόφωνο στη λίμνη στο Φράγμα και διαιώνισαν την πολιτική ματαιοδοξία τους (ή πιο απλά έκαναν το κομμάτι τους). 
14. Η προκοπή του τόπου έχει αφεθεί σε γιατρούς, δικηγόρους και μηχανικούς. Τους ειδικούς δηλαδή σε θέματα διοίκησης. 
15. Ένας νομός που ψάχνει ακόμα την ταυτότητά του. 
16. Ένας δρόμος που δεν ξεκίνησε ακόμα. 
    
    
    
17. Ένα τρένο που δε σφύριξε. 
    
    
    
18. Τρία νοσοκομεία που έγιναν δύο για να μείνει ένα και μετά κανένα. 

ΥΓ: Μέσα από το μαύρο χιούμορ μπορούν να ειπωθούν οι μεγαλύτερες αλήθειες πάντα υποκειμενικά Θα ήταν χρήσιμο που και που να εγκαταλείπουμε τη σοβαροφάνεια και να δίνουμε προσοχή σε όσους βλέπουν τα πράγματα διαφορετικά και μας τα λένε αλλιώς. Ίσως να είναι πιο χρήσιμο ειδικά αν έχουμε σκοπό να ασχοληθούμε με τα κοινά. Τα "μηνιάτικα" γράφονται σε όρθια στάση στην ταβέρνα του Νίκου και σε κατάσταση πνευματικής ευεξίας και όπως λέει και ο μάγειρας... Τροφή για σκέψη!

Όταν η Μαρία μιλάει για την Ελένη...

 

Αγαπητοί φίλοι και μη,

πρόσφατα άκουσα μια έκφραση η οποία φέρεται να έχει αγγλική προέλευση (αν και δεν κατάφερα να την εντοπίσω): "Όταν μιλάει η Μαρία για την Ελένη μαθαίνεις περισσότερα πράγματα για τη Μαρία παρά για την Ελένη".

Η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στο δήμο Ήλιδας είναι πολύ λυπηρή. Μια δημοτική αρχή που όσο προχωράει ο καιρός συρρικνώνεται αναφορικά με τα πρόσωπα τα οποία συμμετέχουν στη διοίκηση του δήμου καθώς πολλά πρόσωπα έχουν παραιτηθεί επικαλούμενα ως επί το πλείστον "προσωπικούς λόγους" (διαβάστε εδώ προηγούμενη σχετική δημοσίευση).

Δεν θα μιλήσω ούτε για το δήμαρχο ούτε για τις πρόσφατες ανακοινώσεις που έχουν "πλημμυρίσει" τον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο από διάφορα πρόσωπα που συμμετέχουν στην παράταξη της δημοτικής αρχής και άλλους.

Αυτοί που παραιτήθηκαν μιλούν για το δήμαρχο. Αυτοί που παρεξηγήθηκαν γιατί άλλαξε το οικονομικό καθεστώς της αιρετής θέσης τους μιλούν για το δήμαρχο. Αυτοί που βρίσκονται στην αντιπολίτευση μιλούν για το δήμαρχο. Τοπικά ΜΜΕ που άλλαξαν ρότα και από φανατικοί υποστηρικτές του, μιλούν τώρα εναντίον του (να τα λέμε και αυτά). Δημοτικοί σύμβουλοι της παράταξης της δημοτικής αρχής που ονειρεύονται από τώρα μεγαλεία (σε κλειστές παρέες/κλίκες) μιλούν για το δήμαρχο. Άλλοι που επίσης ονειρεύονται μεγαλεία και ήδη ξοδεύουν χρήμα μιλούν για το δήμαρχο.

Για να σας προλάβω, η κριτική μου απέναντί στη δημοτική αρχή και το δήμαρχο έχει ασκηθεί με ένταση από αυτό το βήμα και όποιος αναρωτιέται μπορεί απλά να ξοδέψει λίγο χρόνο και να διαβάσει.

Το ενδιαφέρον για μένα αυτή τη στιγμή είναι αυτό που μαθαίνουμε για τη Μαρία και όχι για την Ελένη. Εγώ αυτό που μαθαίνω πάντως είναι ότι απλά επιβεβαιώνεται αυτό που έχω πει και παλιότερα. Όσοι ασχολούνται ή θέλουν να ασχοληθούν με το δήμο δεν θα το κάνουν για να υπηρετήσουν το κοινό καλό. Έχουν άλλα πιο προσωπικά και φαύλα κίνητρα με όρους ηθικής και δεν αγχώνονται καν με την ευθύνη του ρόλου που ονειρεύονται να υπηρετήσουν.

Όλοι αυτοί που 2,5 και παραπάνω χρόνια πριν τις επόμενες εκλογές δεν είχαν το θάρρος από τη θέση τους να αγωνιστούν για το κοινό καλό και με περίσσεια δειλία κρύφτηκαν, θα έχουν το θράσος στο κοντινό μέλλον να ζητήσουν την ψήφο σας. Ένα μπορώ να υποσχεθώ. Όλοι αυτοί, ένας προς έναν από αυτό το βήμα θα "υποφέρουν" από την κριτική που θα τους ασκηθεί ονομαστικά και θα είμαι μάχιμα μαζί με τους θαρραλέους που ασχολούνται με τα κοινά για το καλό του τόπου.

Διότι μπορεί όλοι εσείς να σχολιάζετε και να κράζετε με άνεση το Μητσοτάκη, τον Τσίπρα ή τη Σαλαγκούδη επώνυμα στα social media αλλά δυστυχώς απέχετε από μια γόνιμη ονομαστική και επώνυμη κριτική για αυτά που βλέπετε μπροστά σας στο δήμο σας κάθε μέρα και υποβαθμίζουν τη ζωή σας και την προσωπικότητά σας.

Και επειδή και εγώ έχω μιλήσει για την Ελένη συχνά πυκνά είμαι ανοικτός στην κριτική. Άλλωστε το βήμα που δημοσιεύω είναι προσβάσιμο σε όλους και κάθε σχόλιο είναι δεκτό αρκεί να έχει τις απαραίτητες δόσεις πολιτικής, πολιτισμού και ειλικρίνειας και αν είμαι και τυχερός ακόμα και χιούμορ.

ΥΓ: αυτός που χάνει σε εκλογές, αυτός που παραιτείται και αυτός που υπηρέτησε κάποια στιγμή σε μια δημοτική αρχή δεν νοιώθει την ανάγκη κάποια στιγμή να κάνει έναν απολογισμό και να παραδεχτεί τα λάθη του; Ρητορικό το ερώτημα.

ΥΓ2: και άλλη μια φράση που άκουσα πρόσφατα και πραγματικά αντιπροσωπεύει αυτό το βήμα: είμαι υπεύθυνος για αυτά που γράφω και όχι αυτά τα οποία καταλαβαίνει όποιος με "διαβάζει".

Το Παλούκι στο δήμο Ήλιδας

 

Αγαπητοί φίλοι και μη,

αν είχατε διαβάσει πριν λίγες μέρες τη δημοσίευση στο blog: 

Παλούκι το έργο στο ... Παλούκι προς έκπληξή μου σήμερα, και τόσο σύντομα από την καταγγελία που έκανα στο Λιμεναρχείο Κυλλήνης πήρα απάντηση.

Μπορείτε να τη διαβάσετε πιο πάνω. Θα δείτε ότι πήραν πολύ σοβαρά τόσο την καταγγελία όσο και την πρότασή μου. Δυστυχώς και ενώ το αλιευτικό καταφύγιο εμπίπτει στην κατά τόπον αρμοδιότητα του Λιμεναρχείου Κυλλήνης, δυστυχώς βάσει σχετικής νομοθεσίας οι Δήμοι δύνανται να αναλάβουν τη διαχείριση αυτών οπότε καταλήγουμε στο δήμο Ήλιδας όπου θα προωθηθεί η καταγγελία.

Ελπίζω να αναγνωριστεί το πρόβλημα και το επόμενο Καλοκαίρι να υπάρχει ειδική οριοθέτηση με σημαδούρες.

Αν χρειαστεί θα επανέλθω...

Το άλλο με τον Τοτό το ξέρεις;

 

Αγαπητοί φίλοι και μη,

επιστρέφω στο αγαπημένο "κράξιμο" δημοτικής αρχής αλλά και ολόκληρου δημοτικού συμβουλίου αυτή τη φορά διότι το θέμα είναι σοβαρό.

Διαβάστε από την πηγή την ανάρτηση της δημοτικής αρχής εδώ . Ιδιαίτερο ενδιαφέρον φυσικά έχουν και τα σχόλια που βρίσκονται κάτω από την δημοσίευση.

Κύριοι πάτε καλά; Απλά αναρωτιέμαι.Φαντάζομαι θα πιστεύετε ότι πάτε καλά όταν ενημερώνεται ο κόσμος της Αμαλιάδας για κάτι τόσο σημαντικό από μια δημοσίευση στα social media όταν στην αντίθετη περίπτωση για ψύλλου πήδημα πλακώνουν οι κάμερες (σοβαρές και μη).

Γιατί τραβάω ζόρι...

1. Η ενημέρωση γίνεται 13 Αυγούστου, δηλ. 2 μέρες πριν τον 15Αύγουστο που σημαίνει ότι πάει άπατη.

2. Η ενημέρωση αφορά προγενέστερο χρόνο. Δηλ. υποτίθεται ότι το νερό είναι πόσιμο από τις 15 Ιουλίου 2020 και ανακοινώνεται ένα μήνα μετά...

3. Το πιο σημαντικό. Ας δεχτούμε ότι το νερό είναι πόσιμο, στην πηγή του τουλάχιστον που είναι το εργοστάσιο στη λίμνη Καραμανλή, δεν θα έπρεπε να γίνει δειγματοληψία σε 100-200-500 σπίτια της πόλης ώστε να βεβαιωθεί ότι και το δίκτυο είναι σε καλή κατάσταση; Τόσα χρόνια πίνουμε εμφιαλωμένο. Έτσι ξαφνικά χωρίς κανένα έλεγχο και με τέτοια προχειρότητα θα πιούμε νερό από τη βρύση;

4. Τα ΜΜΕ του 50άρικου ασχολούνται με κουτσομπολιά για το ποιος θα είναι ο επόμενος δήμαρχος.. Ρε πάτε και εσείς καλά; Μέχρι τότε δηλ. τι θα γίνει; Ακυβέρνητο καράβι και βουρ για τα βράχια;

Αυτά τα ολίγα προς προβληματισμό. Για το λογαριασμό του νερού θα μιλήσω κάποια επόμενη φορά όταν θα έχω συγκριτικά με άλλες πόλεις...

Μπορεί να έχουν γίνει όλα σωστά και εγώ να υπερβάλω αν και αμφιβάλλω. Όταν όμως μια αρχή επιλέγει να ενημερώσει για κάτι τόσο σημαντικό με τόση προχειρότητα τότε να πάει να κρυφτεί καλύτερα γιατί σίγουρα δεν υπηρετεί το δημόσιο καλό.

Σε άλλες πόλεις για πολύ λιγότερα έχει γίνει ξεσηκωμός και έχει προκληθεί λαϊκή κατακραυγή. Εδώ μάλλον είναι δεδομένο πια ότι μας ψακάζουν και δεν πετάει ούτε μύγα.

ΥΓ1: Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να καταστήσω σαφές ότι σε αυτό το δημοτικό συμβούλιο προσωπικά δεν έχω καμία εκπροσώπηση. Και πλέον δεν εξαιρώ κανέναν. Πέρασε ένας χρόνος και αυτό το δημοτικό συμβούλιο δεν πήρε μυρωδιά από τίποτα. Σίγουρα θα υπάρχουν και κάποιες φωνές λογικής αλλά διαλέγουν το δρόμο της παραταξιακής γραμμής χωρίς να αντιδρούν σε τίποτα. Θεωρώ ότι η σύνθεση του δημοτικού συμβουλίου είναι ένα ταξίδι στη δεκαετία του ΄80. Παλιές αντιλήψεις, απουσία οράματος και στρατηγικής και κυρίως παντελής έλλειψη φαντασίας για το καινούργιο και το σύγχρονο εν έτη 2020 (το έχω ξαναγράψει και θα το επαναλαμβάνω διαρκώς).

ΥΓ2: Οι δημοσιεύσεις σε αυτό το blog δεν έχουν στόχο να υποκαταστήσουν θεσμικούς ρόλους όπως αυτός της αντιπολίτευσης της τρέχουσας δημοτικής αρχής ή ακόμα και των ΜΜΕ. Αυτό το ρόλο τον έχουν άλλοι και καλό είναι να τον υπηρετούν για το καλό της δημοκρατίας, της διαφάνειας και του ελέγχου της εκάστοτε εξουσίας. Εδώ παρουσιάζονται θέματα, τρέχοντα και μη, προκειμένου να υπάρχει και μια διαφορετική ανάγνωση της πραγματικότητας με επιχειρηματολογία, αρκετές δόσεις κριτικής και προτάσεις όπου κρίνεται απαραίτητο.

ΥΓ3: Αν πιστεύετε ότι για να ασκεί κάποιος κριτική πρέπει να είναι άγιος τότε μάλλον πρέπει να ελέγξετε την ημερομηνία λήξης στα χάπια που μπορεί να σας χορηγούνται. Όπως όλοι, έτσι κι εγώ είμαι "αμαρτωλός" αλλά δεν ζήτησα ποτέ μέχρι τώρα την ψήφο σας και δεν ανέλαβα να σας εκπροσωπώ. Αυτοί που το έπραξαν γνωρίζουν πολύ καλά ότι πέρα από την αναγνωρισιμότητα και την επαγγελματική καταξίωσή τους μέσα από τη συμμετοχή στα κοινά (τι κατάντια θεέ μου...) υπάρχει κάτι άλλο πολύ πιο σημαντικό που λέγεται ΕΥΘΥΝΗ. Αν είμαι εδώ, φωνή βοώντος εν τη ερήμω για να τους το θυμίζω, προς το παρόν μου αρέσει ο ρόλος και θα συνεχίσω ακάθεκτος.

Blogger 44

Αγαπητοί φίλοι, φίλες και οι υπόλοιποι (κλεμμένο αλλά ωραίο),

αποφάσισα να επανέλθω στα κοινά γιατί ομολογουμένως μου είχε λείψει. Και όταν λέω κοινά δεν εννοώ τις πολιτιστικές εκδηλώσεις που έτσι και αλλιώς συνεχίζονται αλλά την οργανωμένη παρέμβαση στα τεκταινόμενα της τοπικής πολιτικής ζωής και ευρύτερα. Και όταν λέμε πολιτική ζωή (θα αναγκαστώ να επαναπροσδιορίσω έννοιες για να είναι πιο εύκολη η συνεννόηση) εννοούμε την ενεργό συμμετοχή με εποικοδομητική κριτική και δράση απέναντι σε κέντρα αποφάσεων που επηρεάζουν την καθημερινότητά μας ως πολίτες και ως άνθρωποι.

Δοκιμάσαμε πολλές πρωτοβουλίες σε αυτή την πόλη και το αποτέλεσμά τους έχει κριθεί από την τοπική κοινωνία, αλλά από αυτό το βήμα σημασία έχει πως το αποτιμάμε εμείς μετά από χρόνια παύσης. Και κυρίως πως ανταποκρινόμαστε στην κριτική που έχουμε δεχθεί όλα αυτά τα χρόνια όχι από τάσεις εκδίκησης αλλά για μια ακόμα φορά από τάσεις προσφοράς προς το κοινωνικό σύνολο.

Και δεν ήταν λίγες αυτές. Ειδικά οι παρεμβάσεις σε δημοτικά συμβούλια αλλά και στις παραμονές των 2 προηγούμενων δημοτικών εκλογών ήταν πάντοτε μεγάλες και είχαν σημαντικό αντίκτυπο. Όχι τόσο μεγάλο ώστε να προκύψουν πολύ σημαντικά και νέα πράγματα αλλά ούτε τόσο μικρό ώστε να περάσει απαρατήρητο και να μην αφήσει το στίγμα του.

Αναφέρω τις πιο σημαντικές τις οποίες θα μνημονεύω όσο θα γράφω σε αυτό το blog όχι τόσο γιατί υπάρχει ανάγκη να ευλογήσουμε τα γένια μας αλλά γιατί είναι χρέος μας να κουβαλάμε μια παρακαταθήκη δράσεων που είχε και έχει ως χαρακτηριστικό πρόσημο την ανιδιοτέλεια και την προσφορά:

• Δίκτυο Αφύπνισης Πολιτών
  (για όποιον έχει όρεξη να διαβάσει κλικ ΕΔΩ)
• Χάρτα Πολιτών
  (αν συνεχίζεις να έχεις όρεξη για διάβασμα κλικ ΕΔΩ)

Αυτά συνέβησαν τότε. Οι άνθρωποι αλλάζουν, οι συνθήκες μεταβάλλονται και πρέπει κανείς να αφουγκράζεται την κατάσταση προκειμένου να μπορεί να δρα και να παρεμβαίνει.

Επιστρέφοντας στο παρόν, διακρίνω έναν εφησυχασμό εκκινώντας από τον εαυτό μου και κατ' επέκταση στους ανθρώπους που με περιβάλλουν και νοιώθω ότι αυτό χρήζει ανάλυσης καθώς πολλοί παράγοντες μπορούν να οδηγήσουν σε μια κατάσταση απραξίας. Αυτό τον εφησυχασμό, αυτή την "ύπνωση" πρόκειται να διερευνήσω ως μονάδα αυτή τη φορά και όχι μέσα από κάποια συλλογικότητα (αν προκύψει κάτι καινούργιο δεν μπορώ να το ξέρω από τώρα).

Είναι γεγονός ότι η ζωή μας επηρεάζεται και καθορίζεται σε μεγάλο βαθμό από αυτούς που μας κυβερνούν είτε σε κεντρικό είτε σε τοπικό επίπεδο και όσο αφήνουμε να μας διαχειρίζονται χωρίς να αντιδρούμε τότε απλά θα είμαστε αποδέκτες αποφάσεων που της κάθε τύπου πλειοψηφίας μικρών ομάδων που μας "εκπροσωπούν" και αποφασίζουν καθημερινά για τις συνθήκες διαβίωσής μας.

Όταν ξεκινούσαμε το Δίκτυο το 2010 δύο φράσεις μου είχαν κάνει ιδιαίτερη εντύπωση και ήταν πάντα στο μυαλό μου στην 4ετή πορεία που ακολούθησε. "Στην επαρχία οι χωματόδρομοι είναι στα μυαλά των ανθρώπων" και "δεν μπορείς να κάνεις ομελέτα αν δεν σπάσεις αυγά". Δυστυχώς μετά από 8 χρόνια τίποτα σημαντικό δεν έχει αλλάξει και τις θεωρώ ακόμα εξίσου επίκαιρες. Χωματόδρομος σημαίνει στασιμότητα, μετριότητα, επανάληψη των ίδιων πρακτικών, έλλειψη καινοτομίας, κουτσομπολιό, να πεθάνει η κατσίκα του γείτονα και όλα τα συναφή. Όπως επίσης το να σπάσεις αυγά για να κάνεις ομελέτα σημαίνει βαθιές τομές, σύγκρουση, αντιπαράθεση που μπορεί να οδηγήσει στο καινούργιο, το διαφορετικό, το ελπιδοφόρο.

Κάνοντας ένα βήμα μπροστά, αποφάσισα στα 44 αποφάσισα να γίνω blogger. Θα υπογράφω ως Blogger 44 (AKA Σπύρος Ζαφειρόπουλος) και έτσι απλά σας καλωσορίζω στο νέο μου blog με όνομα Βόρειο Σέλας. Ένα blog που θα είναι επώνυμο και όχι ανώνυμο για να γλιτώσω την παραφιλολογία του ποιος βρίσκεται από πίσω και δεν έχει το θάρρος να τα πει με το όνομά του κλπ κλπ. Αλλά κυρίως μετά από μια διαδρομή που μετράει πια 17 χρόνια από τότε που επέστρεψα στην γενέτειρα έχω περισσότερη όρεξη από ποτέ για να τα πω με το όνομά μου και με το όνομά τους!

Είναι πολλοί οι λόγοι που με οδήγησαν σε αυτή την απόφαση αλλά για να μην κουράσω περισσότερο από όσο ήδη έχω κουράσει δεν θα τα πω σήμερα όλα.

Θα πω μόνο ότι σε αυτό το blog θα πραγματοποιηθεί έρευνα, θα αναλυθούν γεγονότα, θα ασκηθεί κριτική σε πρόσωπα και θεσμούς και θα επιχειρηθεί να υπάρχει τεκμηρίωση και επιχειρηματολογία κάθε φορά χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα είναι ουδέτερο. Δράση και ουδετερότητα δεν πάνε μαζί (είπα κάτι για ομελέτα πιο πριν).

Πριν κλείσω, είμαι σίγουρος για όσους με γνωρίζουν, ότι πλανάται ένα σύνηθες ερώτημα στο μυαλό τους: θα είσαι υποψήφιος στις επόμενες εκλογές; Αυτή τη φορά δεν θα το αποφύγω. Θα απαντηθεί όμως στην πορεία...

Όσοι καλόπιστοι είναι ευπρόσδεκτοι για διάλογο. Τους κακόπιστους θα τους ανεχθώ λίγο μέχρι να πάρουν το κουβαδάκι τους και να πάνε σε άλλη παραλία!