Έτσι θα φύγει ο professor

Αγαπητοί φίλοι και μη,

σήμερα θα ασχοληθώ λίγο με δύο πρόσωπα που με διαφορετικό ρόλο υπηρετούν τον ίδιο πολύπαθο χώρο του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Όλοι ενημερώνεστε και διαβάζετε αθλητικές ειδήσεις από κάπου και έχετε καταλήξει τι σας ταιριάζει. Προσωπικά μου ταιριάζει ο Κάρπετ (KARPET SHOW - Μπάλα και άλλα) διότι γράφει αξιόλογο τρόπο (δεν θα πω αντικειμενικά) που θα ταίριαζε περισσότερο στην Αγγλία παρά στην Ελλάδα. Αυτό που μπορεί να διακρίνει μέσα από τη στήλη του είναι ότι αγαπάει το ποδόσφαιρο και περιμένει περισσότερο να διαψευστεί σε αυτά που γράφει παρά να επιβεβαιωθεί. Ίσως για αυτό και μόνο λόγο να τον συμπαθώ ακόμα περισσότερο.

Ακολουθεί ένα μικρό απόσπασμα από το τελευταίο του άρθρο Σκουπίδια κάτω από το χαλί ή sweep nasty things under the carpet (όπως θυμάμαι τη φράση από τότε που την είχα μάθει πιτσιρικάς στη Νάρνου!!!).

Σκουπίδια κάτω από το χαλί

"Το μεγάλο συμπέρασμα είναι ότι καμία από τις ομάδες που θέλουν να κάνουν πρωταθλητισμό δεν έχει λύσει τα προβλήματα της – ίσα ίσα που οι πιο πολλές ομάδες βρίσκουν και καινούργια. Το αληθινά ενδιαφέρον είναι ότι τα προβλήματα όλων είναι διαφορετικά. Το κοινό σημείο είναι κατά τη γνώμη μου η κακή προσέγγιση της σεζόν: όλοι μοιάζουν να πιστεύουν πως οι νίκες είναι η λύση για όλα και πως αρκούν για να απομακρύνουν την γκρίνια. Ενώ δεν είναι έτσι ακριβώς.

Γιατί οι ομάδες που θέλουν να πρωταγωνιστήσουν δυσκολεύονται να χτίσουν μια εικόνα υπεροχής; Γιατί έχουν δώσει λίγη (έως καθόλου) προσοχή στο ίδιο το παιγνίδι: μοιάζει να είναι επιλογή τους να μην παίζουν καλά. Ακόμα και σε παιγνίδια που αυτό το προσπαθούν, η όποια προσπάθεια τους δεν αφορά τα 90 λεπτά τα ματς, παρά μόνο κομμάτια του παιγνιδιού. Άλλος μπορεί να αρχίσει καλά και να φρενάρει, άλλος να πιέσει στο τέλος μπας και σώσει το πράγμα κι άλλος να προσπαθήσει να παίξει απλά κατενάτσιο για να κρατήσει το αποτέλεσμα. Κανονικό ποδόσφαιρο, με προσοχή στην άμυνα, ένταση στη μεσαία γραμμή, αποτελεσματικότητα και θεαματικότητα στην επίθεση δεν έχουμε δει από κανένα."

Και περνάω στο 2ο πρόσωπο που έχω συμπαθήσει τα τελευταία χρόνια, τον professor Perdo Martins, όπου όπως και την πρώτη του χρονιά στον Ολυμπιακό αρχίζω να νοιώθω ότι ίσως φέτος να είναι και η τελευταία του στον Ολυμπιακό.

Εκείνη την πρώτη χρονιά πραγματικά ευχόμουν να μείνει στον Ολυμπιακό παρά το γεγονός ότι η ομάδα είχε χάσει το πρωτάθλημα και ευτυχώς έμεινε πολύ παραπάνω. Πέρα από το ωραίο ποδόσφαιρο που παίξαμε στην Ελλάδα και έφερε τίτλους, οι ευρωπαϊκές βραδιές θα μείνουν αξέχαστες ειδικά αν τις έχεις ζήσει και από κοντά. Ευρωπαϊκές βραδιές κατά τις οποίες ο Ολυμπιακός κοίταξε στα μάτια τεράστια club με παγκόσμια εμβέλεια ενώ κατάφερε να αποκλείσει και κάποια από αυτά. Παίζοντας ωραίο, σύγχρονο ποδόσφαιρο όπου ο καλύτερος παίκτης δεν ήταν ο τερματοφύλακας (θυμηθείτε Νικοπολίδη και Ρομπέρτο από το πρόσφατο παρελθόν).

Δύο ήταν τα βασικά χαρακτηριστικά που ξεχώριζα πάντα σε αυτό τον προπονητή. Ότι το αποτέλεσμα θα συνοδευόταν από καλό και ενίοτε θεαματικό ποδόσφαιρο, κυρίως σύγχρονο, και ότι κάθε νέος παίκτης θα έπαιρνε φανέλα βασικού μόνο όταν θα το άξιζε πραγματικά και αφού είχε ενσωματωθεί με το σύνολο (θυμηθείτε πότε έπαιξε ο Γκιγιέρμε). Ο λόγος που βλέπω αυτή ως την τελευταία του χρονιά (όπως και ο Κάρπετ γράφω με την ελπίδα να διαψευσθώ και όχι να επαληθευτώ) ο Pedro απομακρύνεται από αυτά τα δύο στοιχεία και δεν το επισημαίνω λόγω των αποτελεσμάτων (δεν έχει γίνει κάτι τραγικό ακόμα) αλλά λόγω της εμφάνισης της ομάδας και της παρουσίας τόσο πολλών νέων προσώπων που δεν έχουν καν προσαρμοστεί.

Ο κόσμος του Ολυμπιακού (όσοι τουλάχιστον κουβαλάνε τα δικά μου μυαλά) δεν θα ζητήσουν να φύγει ο προπονητής λόγω αποτελεσμάτων. Ο μόνος λόγος θα είναι αν ο προπονητής ξεχάσει πως μας κέρδισε όταν τον πρώτο χρόνο έχασε το πρωτάθλημα γεμίζοντας το Καραϊσκάκης μέχρι την τελευταία αγωνιστική.

Μακάρι professor αυτοί που είναι δίπλα σου απλά να στο θυμίσουν αν το έχεις ξεχάσει...

Μετονομασία της Κουρούτας σε Μύκονο της Πελοπονήσου

Αγαπητοί φίλοι και μη,

στην προσπάθειά μου να γράφω πολιτικά κείμενα σε αυτό το προσωπικό βήμα καταλήγω στο μαύρο χιούμορ γιατί πραγματικά δεν μπορώ πάρω στα σοβαρά αυτά που συμβαίνουν γύρω μου.

Αν αληθεύει το δημοσίευμα (δεν το βρήκα πουθενά αλλού για αυτό το λέω) φέρνει στο προσκήνιο ένα θέμα που καιρό τώρα ήθελα να γράψω.

Όταν έγιναν οι συγχωνεύσεις των δήμων του νομού Ηλείας λόγω του Καλλικράτη πολλά ονόματα πόλεων εξαφανίστηκαν από τα ονόματα των νέων δήμων: Αμαλιάδα, Λεχαινά, Γαστούνη, Βαρθολομιό, κλπ. ενώ μόνο 3 δήμοι διατήρησαν την ονομασία τους: Πύργου, Ζαχάρως, Αρχαίας Ολυμπιας.

Προσωπικά ήμουν αντίθετος εξαρχής με τη μετονομασία του δήμου Αμαλιάδας σε δήμο Ήλιδας (που παρέσυρε μετονομασίες υπηρεσιών και λοιπών φορέων μέχρι και αθλητικών σωματείων) διότι η αλλαγή ονόματος από μόνη της δεν μπορεί να αποφέρει καρπούς σε ότι αφορά το brand name του τόπου. Από τότε, δεν υπάρχει ακόμα ούτε επαρκής σηματοδότηση μέχρι το μουσείο της Ήλιδας το οποίο υπολειτουργεί με όρους επισκεψιμότητας σε ετήσια βάση.

Αντίθετα θεωρούσα ότι το όνομα Αμαλιάδα ήταν και είναι πιο ισχυρό από αυτό της Ήλιδας. Καρπούζι Αμαλιάδας και πάσης Ελλάδας και μη νομίζετε ότι αστειεύομαι. Το ότι κανείς δεν αξιοποίησε αυτά που ήδη είχαμε αλλά μηδένισε το κοντέρ επενδύοντας ΜΟΝΟ και μόνο σε ένα νέο όνομα θα ήταν χρήσιμο να μας πει ποιο ήταν το κέρδος του τόπου την τελευταία δεκαετία.

Αν αληθεύει το δημοσίευμα θα έπρεπε να συνοδεύεται από ένα τεράστιο ΣΥΓΝΩΜΗ για τις λαθεμένες επιλογές του παρελθόντος αλλά και μια επαρκέστατη αιτιολόγηση αυτής της νέας πρότασης.

Η πρότασή μου είναι μία και πολύ συγκεκριμένη. Δημοψήφισμα!!! Και στην πρόταση να προστεθεί η μετονομασία της Κουρούτας σε Μύκονο της Πελοπονήσου και όποια άλλη μετονομασία μπορεί να σκεφτεί κανείς. Ας τα αλλάξουμε όλα. Λες και έχουμε τίποτα πιο σοβαρό να κάνουμε;

Να αποφασίσει ο σοφός λαός του δήμου πως θέλει να τον αποκαλούν. Αρκετές φαεινές ιδέες μας τάισαν οι ειδικοί της 25ετίας. Αλήθεια αυτό το δημοτικό συμβούλιο υπάρχει ή έχουν παραιτηθεί όλοι μέχρι τέλος Αυγούστου για να κάνουν ανενόχλητοι διακοπές;

ΥΓ: θέλω να ακούσω υποψήφιο δήμαρχο να δηλώνει: όταν εκλεγούμε θα το καταργήσουμε. Αυτό θα έκανα εγώ από δω και πέρα μέχρι τις εκλογές. Μου φαίνεται ως η πιο υγιής αντιπολίτευση :) 

 

Αδελφοποίηση του δήμου Ήλιδας με το δήμο Μαϊάμι

 

Αγαπητοί φίλοι και μη, και κυρίως ΜΗ,

μετά από σύσκεψη και εισήγηση της αρμόδιας επιτροπής που ευθύνεται για την Αρχιτεκτονική Τοπίου του Δήμου Ήλιδας στην οποία συμμετέχουν επιφανή στελέχη με μεταπτυχιακά και διδακτορικά στον ιδιαίτερο αυτό τομέα, αποφασίστηκε η αδελφοποίηση του Δήμου Ήλιδας με το Δήμο Μαϊάμι.

Στο πλαίσιο αυτό της πολύ σημαντικής απόφασης για αδελφοποίηση με το Δήμο Μαϊάμι αποφασίστηκε τιμής ένεκεν να τοποθετηθούν Φοίνικες στην είσοδο της Πόλης για να σηματοδοτήσουν το μέγεθος αυτής της μεγάλης συμφωνίας.

Μετά την Κουρούτα, Μύκονο της Πελοποννήσου, μπορούμε πλέον να μιλάμε για την Αμαλιάδα, το Μαϊάμι της Δυτικής Ελλάδας.

Προσεχώς αναμένονται τα εγκαίνια. Για το λόγο αυτό ξεριζώθηκε το άγαλμα από την κυκλική "πλατεία" στην είσοδο της Κουρούτας και φυτεύτηκε δίπλα στους Φοίνικες ως επιστέγασμα της εκδήλωσης για τα εγκαίνια. Μετά την τελετή αναμένεται να επιστρέψει στην προηγούμενη θέση του.

Μέσα Αυγούστου αναμένεται αντιπροσωπεία από το Δήμο Μαϊάμι την οποία αποτελούν ο δήμαρχος Μαϊάμι και οι πρωταγωνιστές της τηλεοπτικής σειράς Baywatch όπου μετά τα εγκαίνια θα κάνουν ασκήσεις επίδειξης στην Κουρούτα.

Να μη λησμονήσουμε να αναφέρουμε ότι αυτές οι αποφάσεις πάρθηκαν μετά από σχετικό δημοψήφισμα που διενεργήθηκε και φιλοξενήθηκε στην επίσημη Ιστοσελίδα του Δήμου Ήλιδας. 

Τίποτα δεν θα ήταν εφικτό αν ο τοπικός τύπος δεν πρόβαλε την είδηση μέσα από αλλεπάλληλα ρεπορτάζ και ζωντανές συνδέσεις με το χώρο.

ΥΓ: πόσο πήγε άραγε το μαλλί δεν θα μάθουμε...

ΥΓ2: το ενεργό δημοτικό συμβούλιο του δήμου το ψήφισε ομόφωνα;

ΥΓ3: επειδή η Ηλεία έχει καταντήσει πια έρημος χρειαζόταν μια όαση στην εθνική οδό για να σταματάνε τα καραβάνια με τις καμήλες διότι έτσι όπως το πάμε αυτό θα είναι το μεταφορικό μέσο του μέλλοντος σε αυτόν τον τόπο.

Να μιλάμε με στοιχεία

 

Αγαπητοί φίλοι και μη,

σ' αυτό τον τόπο όλοι έχουν άποψη για όλα. Και καλά να είσαι στο καφενείο σου και να λες τις αρλούμπες σου μεταξύ φίλων, όταν όμως έχεις αναλάβει να εκπροσωπείς τους συμπολίτες σου σε οποιοδήποτε θεσμικό όργανο πρέπει αν μη τι άλλο να είσαι διαβασμένος.

Όπως έχω ξαναπεί η εποχή του χύμα και της γιούριας έχει παρέλθει και όποιος ακόμα συγκινείται από λόγια γεμάτα ένταση και κούφια επιχειρημάτων δεν θα πρέπει να αναρρωτιέται γιατί ο νομός Ηλείας είναι στο πάτο.

Αν έτυχε να παρακολουθήσετε διαδικτυακά την κοινή συνεδρίαση των δημοτικών συμβουλίων Ήλιδας και Πύργου (για όσους έχασαν το υπερθέαμα μπορούν να το παρακολουθήσουν εδώ) θα διαπιστώσατε πέρα από τον επαρχιώτικο και αρλούμπικο λόγο που διατύπωσαν ορισμένοι απλά για να πουν κάτι αυτό που έλειψε και λείπει πάντα είναι η συγνώμη όλων αυτών που κέρδισαν εκλογές υποσχόμενοι ότι οι Σχολές θα παραμείνουν. Όλων αυτών που στη δική τους θητεία μετρούσαν πρόβατα πάνω από το φράχτη λίγο πριν κοιμηθούν.

Φταίνε μόνιμα οι άλλοι. Ο πρωθυπουργός, οι υπουργοί, οι βουλευτές κλπ. Ο νομός Ηλείας είναι στον πάτο όχι μόνο γιατί διοικείται από ανίκανους. Μπορεί να είναι ικανοί. Έχουν όμως επιτελεία ανίκανων που τα πληρώνουν χωρίς να έχουν να προσφέρουν τίποτα παραπάνω από μια διαχείριση που θα την έκανε και ένας απλός απόφοιτος λυκείου. Και φυσικά τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα και οι υποσχέσεις για θέματα που δεν περνάνε από το χέρι τους (Πανεπιστήμιο, Νοσοκομείο, δρόμος, κλπ.). Σε αυτό τον τόπο ο καθένας μόνος του και όλοι στο γκρεμό.

Για να επανέλθω στο ζήτημα. Στον Πίνακα πιο πάνω θα δείτε τις 20 Σχολές με τη χαμηλότερη βάση εισαγωγής το 2020.

Θυμίζω ότι η βάση εισαγωγής για Αμαλιάδα και Πύργο το 2020 ήταν 5.075 και 7.025 αντίστοιχα. Η βάση εισαγωγής δείχνει το πόσο περιζήτητη είναι μια σχολή και είναι και μια ένδειξη για το πόσοι φοιτητές τελικά θα σπουδάσουν με στόχο να αποφοιτήσουν.

Προφανώς δεν μπορεί να πάρει κανείς στα σοβαρά ένα Υπουργείο όπου αποφασίζει την αναστολή εισακτέων μόνο για κάποιες Σχολές ενός Πανεπιστημίου χωρίς να ανήκουν σε αυτές με τη χαμηλότερη βάση εισαγωγής. Δεν μπορώ να φανταστώ ποιο ήταν το σκεπτικό αλλά δεν πρόκειται και να προσχωρήσω σε θεωρίες συνωμοσίας ότι κάποιοι έχουν βαλθεί να αφανίσουν τον νομό Ηλείας.

Αυτά είναι ανέκδοτα που χρησιμοποιούν όσοι στερούνται επιχειρημάτων για να αιτιολογήσουν τη θέση τους.

Το λέω δημόσια ότι δεν πιστεύω κανέναν αγώνα που γίνεται με αυτούς τους όρους όχι στο παρά πέντε αλλά στο και πέντε από ανθρώπους που δεν έχουν τη γνώση αλλά ούτε και την πολιτική δύναμη.

Αυτό που θα πρέπει κυρίως να αναρρωτηθούμε είναι το τι είχαμε και τι χάσαμε πραγματικά. Και ποια είναι η πραγματική προτεραιότητα των πανεπιστημιακών σχολών. Οι φοιτητές και το μέλλον τους ή οι τοπικές κοινωνίες; Θα προσπαθήσω να το αναλύσω προσεχώς...

Θα καθαρίσω μόνος μου

 

Αγαπητοί φίλοι και μη,

όσοι διαβάζουν καιρό αυτό το blog θα έχουν καταλάβει το χιούμορ μου που βασικό του χαρακτηριστικό είναι οι αναφορές που για όποιον τις καταλαβαίνει του είναι και φυσικό  να γελάσει. Όποιος ξεκινάει την ανάγνωση, ίσως ήδη να χαμογελάει από τον τίτλο.

Εγώ πάλι καθόλου. Το εννοώ κυριολεκτικά. Κάτι που ίσως δεν γνωρίζετε για μένα είναι ότι αγαπώ πραγματικά το δάσος της Μαραθιάς. Το πονάω πραγματικά. Και συμβαίνει αρκετά χρόνια πια. Οι μόνοι που με συναγωνίζονται στις επισκέψεις μου στο δάσος είναι όσοι καλοί άνθρωποι έρχονται και φροντίζουν τα ζώα και κάποιες εποχές του χρόνου οι υπάλληλοι του δασαρχείου που κάνουν περιπολίες για την υλοτομία. Ίσως είναι το μόνο μέρος που ξεχνιέμαι και νοιώθω ότι δεν βρίσκομαι στην επαρχία. Αυτό όμως που με επαναφέρει στην πραγματικότητα είναι η καφρίλα των ντόπιων που επισκέπτονται το δάσος και αφήνουν πίσω τα σκουπίδια τους.

Το έχω ξαναπεί. Αν νομίζετε ότι φταίει κάποιος συγκεκριμένα που η Ηλεία είναι στο πάτο θα σας πω ότι φταίμε όλοι, ή τουλάχιστον οι περισσότεροι. Πως είναι δυνατόν να θέλουμε τουρισμό (όσοι τον θέλουν τέλος πάντων) και το μοναδικό δάσος δίπλα στη θάλασσα το βρομίζουμε σε ελεεινό βαθμό.  Και εκεί δε φταίει ούτε ο δήμαρχος,ούτε ο βουλευτής. Αν μη φίλε μου είσαι κάφρος, κάγκουρας και κοπρίτης θα φροντίσεις να κάνεις αισθητή την παρουσία σου σε ένα πανέμορφο μέρος με το χειρότερο τρόπο. Με τη βρωμιά σου. Και στο λέω εγώ που μαζί με άλλους 50-100-200 την έχουμε καθαρίσει το παρελθόν (βλέπε δράσεις του Δικτύου Αφύπνισης Πολιτών) και έχουμε δει και συνεχίζουμε να βλέπουμε πράγματα εξωφρενικά.

Στο δάσος της Μαραθιάς πηγαίνουν οι άνθρωποι για τους εξής λόγους:

1. Να κάνουν περίπατο, τρέξιμο, ποδηλασία, ιππασία, κλπ.(άθληση)
2. Για κάνουν μπάνιο στη θάλασσα (το Καλοκαίρι)
3. Να φροντίσουν τα αδέσποτα
4. Για κυνήγι
5. Για να κάνουν σεξ
6. Για διασκέδαση (καφέ, μπύρε, κλπ)
7. Για να πετάξουν σκουπίδια (μπάζα, κλπ.)
8. Για άλλους λόγους που δεν μπορώ να φανταστώ

Η μεγαλύτερη καφρίλα προέρχεται από τους τελευταίους.

Πήρα λοιπόν την απόφαση μέσα στη 2η καραντίνα να ξεκινήσω μόνος μου να καθαρίζω το δάσος. Οι εικόνες που βλέπετε είναι το μέρος που καθάρισα (ας είναι καλά αυτό το εργαλείο που με βοηθά να μη σκύβω και να μην έρχομαι σε επαφή με τη βρωμιά) και το αποτέλεσμα του καθαρισμού ήταν αυτή η μεγάλη σακούλα σκουπιδιών που έριξα στον μοναδικό κάδο πριν την καντίνα.

Στην 1η καραντίνα έφτιαξα το loveKourouta και σας ευχαριστώ για τη διάδοσή του. Το hashtag #loveKourouta έχει αναφερθεί χιλιάδες φορές στο Faebook και πιστεύω ότι είναι μια καλή διαφήμιση για την Κουρούτα.

Στη 2η καραντίνα δημιουργώ το #respectForMarathia και προτρέπω όποιον καλό άνθρωπο επισκέπτεται το δάσος για υγιή σκοπό να πάρει μια σακούλα και αν έχει όρεξη να απαλλάξει την ομορφιά από την καφρίλα. Ανεβάστε μια φωτό με το hashtag #respectForMarathia σε Facebook ή Instagram και κάντε για λίγο το σύμπαν να χαμογελάσει.

Το ότι δεν τράβηξα selfie με τα σκουπίδια είναι για να μην κάνετε άσχημους συνειρμούς και με συγκρίνετε με διάφορα σούργελα που φωτογραφίζονται παντού και πάντα.

Και αν τύχει και είσαι ένας από τους κάφρους που περιέγραψα πιο πάνω θα ήθελα να πιστεύω ότι υπάρχει ακόμα ελπίδα και για σένα. Ξέρεις τι πρέπει να κάνεις και τι δεν πρέπει να κάνεις. Δεν είσαι πια μικρό παιδί.

Καλή δύναμη αδέρφια...