Ο πιο παλιός, ο παλιός και ο νέος που ήτανε παλιός

 

Αγαπητοί φίλοι και μη,

συνηθίζω να περπατώ μέχρι τη Φραγκαβίλα 2-3 φορές τη βδομάδα. Όχι δεν ψάχνω για παρέα και δεν το γράφω για αυτό.

Το τελευταίο διάστημα η πολύ όμορφη διαδρομή δεν είναι καθόλου όμορφη. Υπάρχουν τόσα σκουπίδια αριστερά και δεξιά του δρόμου (κυρίως πλαστικά μπουκάλια και καφέδες) που πραγματικά είναι να λυπάσαι τόσο για την κατάντια των συμπολιτών σου που δε σέβονται το περιβάλλον και τους άλλους όσο και του δήμου που τα έχει αφήσει όλα στο έλεός τους.

Το ίδιο συμβαίνει αριστερά και δεξιά του δρόμου προς Καρδαμά και πάει λέγοντας. Ειδικά αν αποφασίσουν να "ξαρίσουν" βάτα ή χορτάρια τότε αποκαλύπτεται ένα βουνό από σκουπίδια που παρέμεναν κρυμμένα... Ο δήμος δε βρωμάει απλά, ο δήμος ζέχνει από τα σκουπίδια παντού.

Για το δάσος της Μαραθιάς τα έχω γράψει και παλιότερα.

Δεν ξέρω αν πάντα ήταν έτσι αλλά μου φαίνεται ότι το κακό μεγαλώνει. Τι φταίει για αυτή την παρακμή και την ασυδοσία και το μηδαμινό ενδιαφέρον για το περιβάλλον;

Φταίμε όλοι.

Πως μπορεί να αλλάξει αυτή η κατάσταση;

Δεν είναι καθόλου εύκολο να αλλάξει. Και έχω εστιάσει στους λόγους...

Αν στις επόμενες εκλογές είναι υποψήφιοι οι παλιοί + τους καινούργιους που και αυτοί είναι παλιοί επί της ουσίας υπογράφουμε την καταδίκη μας ως πολίτες για την επόμενη 20ετία. Και δε φταίνε μόνο όσοι οδηγούν την κούρσα. Κυρίως αυτοί που τους ακολουθούν και τους στηρίζουν. Και τι σχέση έχουν αυτά με τα προηγούμενα. ΜΕΓΑΛΗ.

Κανείς από τους "παλιούς"  δεν θέλει να βάλει τάξη. Δεν θέλει σοβαρούς και υπεύθυνους πολίτες. Δεν θέλει δυνατή και ανεξάρτητη Δημοτική Αστυνομία που να βοηθήσει στη θέσπιση κανόνων. Κανείς δεν έχει διάθεση να αναλάβει σοβαρές καμπάνιες στα σχολεία για το περιβάλλον και την ανακύκλωση, τη βιώσιμη κινητικότητα ώστε να δει κάτι να αλλάζει από τις επερχόμενες γενιές μετά από 10 χρόνια.

Δεν μπορούν να δουν τόσο μακρυά διότι δεν τους ενδιαφέρει. Σημασία έχει να πουλήσουμε φύκια για μεταξωτές κορδέλες σε όλους παραμονές των εκλογών και να μπαλώσουμε υποχρεώσεις που δημιουργήσαμε όταν εκλεγούμε... Αυτό είναι το μοντέλο της τοπικής αυτοδιοίκησης στο δήμο μας αλλά και ευρύτερα ίσως στην Ηλεία.

Δυστυχώς δεν γίνεται ομελέτα χωρίς να σπάσεις αυγά. Προς το παρόν ας απολαύσουμε νερόβραστα αυγά...

ΥΓ: πραγματικά δεν ξέρω πως μπορούμε να βγούμε από μια κατάσταση που χρειάστηκε 25 ολόκληρα χρόνια για να χτιστεί. Ειδικά όταν βλέπω, ανεξαρτήτως δημοτικής αρχής, ότι μαζικά οι συμπολίτες απαξιώνουν την ίδια τους τη ζωή καθημερινά ενώ ονειρεύονται μεγαλεία ανάπτυξης.

ΥΓ2: ποια ανάπτυξη αναρρωτιέμαι... Σε λίγο η Ηλεία πέρα από όλα τα άλλα δεινά (δρόμος, τρένο, πανεπιστήμιο, νοσοκομείο, κλπ.) θα καταντήσει ένας απέραντος σκουπιδότοπος και αυτό θα είναι η οριστική ταφόπλακα...

ΥΓ3: αυτό που είπα πιο πριν το εννοώ βαθύτατα και στις επόμενες δημοτικές εκλογές θα το διατυμπανίζω. Αυτοί που ηγούνται πλέον μυρίζουν ναφθαλίνη. Όσοι θα τους στηρίξετε αυτή τη φορά μόνο και μόνο από προσωπική φιλοδοξία δηλ. ματαιοδοξία θα την ακούσετε κανονικά. Τουλάχιστον από αυτό το βήμα. Καλύτερα να μείνετε σπίτι σας. Πιο πολύ προσφέρετε έτσι στο κοινό καλό.

Έτσι θα φύγει ο professor

Αγαπητοί φίλοι και μη,

σήμερα θα ασχοληθώ λίγο με δύο πρόσωπα που με διαφορετικό ρόλο υπηρετούν τον ίδιο πολύπαθο χώρο του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Όλοι ενημερώνεστε και διαβάζετε αθλητικές ειδήσεις από κάπου και έχετε καταλήξει τι σας ταιριάζει. Προσωπικά μου ταιριάζει ο Κάρπετ (KARPET SHOW - Μπάλα και άλλα) διότι γράφει αξιόλογο τρόπο (δεν θα πω αντικειμενικά) που θα ταίριαζε περισσότερο στην Αγγλία παρά στην Ελλάδα. Αυτό που μπορεί να διακρίνει μέσα από τη στήλη του είναι ότι αγαπάει το ποδόσφαιρο και περιμένει περισσότερο να διαψευστεί σε αυτά που γράφει παρά να επιβεβαιωθεί. Ίσως για αυτό και μόνο λόγο να τον συμπαθώ ακόμα περισσότερο.

Ακολουθεί ένα μικρό απόσπασμα από το τελευταίο του άρθρο Σκουπίδια κάτω από το χαλί ή sweep nasty things under the carpet (όπως θυμάμαι τη φράση από τότε που την είχα μάθει πιτσιρικάς στη Νάρνου!!!).

Σκουπίδια κάτω από το χαλί

"Το μεγάλο συμπέρασμα είναι ότι καμία από τις ομάδες που θέλουν να κάνουν πρωταθλητισμό δεν έχει λύσει τα προβλήματα της – ίσα ίσα που οι πιο πολλές ομάδες βρίσκουν και καινούργια. Το αληθινά ενδιαφέρον είναι ότι τα προβλήματα όλων είναι διαφορετικά. Το κοινό σημείο είναι κατά τη γνώμη μου η κακή προσέγγιση της σεζόν: όλοι μοιάζουν να πιστεύουν πως οι νίκες είναι η λύση για όλα και πως αρκούν για να απομακρύνουν την γκρίνια. Ενώ δεν είναι έτσι ακριβώς.

Γιατί οι ομάδες που θέλουν να πρωταγωνιστήσουν δυσκολεύονται να χτίσουν μια εικόνα υπεροχής; Γιατί έχουν δώσει λίγη (έως καθόλου) προσοχή στο ίδιο το παιγνίδι: μοιάζει να είναι επιλογή τους να μην παίζουν καλά. Ακόμα και σε παιγνίδια που αυτό το προσπαθούν, η όποια προσπάθεια τους δεν αφορά τα 90 λεπτά τα ματς, παρά μόνο κομμάτια του παιγνιδιού. Άλλος μπορεί να αρχίσει καλά και να φρενάρει, άλλος να πιέσει στο τέλος μπας και σώσει το πράγμα κι άλλος να προσπαθήσει να παίξει απλά κατενάτσιο για να κρατήσει το αποτέλεσμα. Κανονικό ποδόσφαιρο, με προσοχή στην άμυνα, ένταση στη μεσαία γραμμή, αποτελεσματικότητα και θεαματικότητα στην επίθεση δεν έχουμε δει από κανένα."

Και περνάω στο 2ο πρόσωπο που έχω συμπαθήσει τα τελευταία χρόνια, τον professor Perdo Martins, όπου όπως και την πρώτη του χρονιά στον Ολυμπιακό αρχίζω να νοιώθω ότι ίσως φέτος να είναι και η τελευταία του στον Ολυμπιακό.

Εκείνη την πρώτη χρονιά πραγματικά ευχόμουν να μείνει στον Ολυμπιακό παρά το γεγονός ότι η ομάδα είχε χάσει το πρωτάθλημα και ευτυχώς έμεινε πολύ παραπάνω. Πέρα από το ωραίο ποδόσφαιρο που παίξαμε στην Ελλάδα και έφερε τίτλους, οι ευρωπαϊκές βραδιές θα μείνουν αξέχαστες ειδικά αν τις έχεις ζήσει και από κοντά. Ευρωπαϊκές βραδιές κατά τις οποίες ο Ολυμπιακός κοίταξε στα μάτια τεράστια club με παγκόσμια εμβέλεια ενώ κατάφερε να αποκλείσει και κάποια από αυτά. Παίζοντας ωραίο, σύγχρονο ποδόσφαιρο όπου ο καλύτερος παίκτης δεν ήταν ο τερματοφύλακας (θυμηθείτε Νικοπολίδη και Ρομπέρτο από το πρόσφατο παρελθόν).

Δύο ήταν τα βασικά χαρακτηριστικά που ξεχώριζα πάντα σε αυτό τον προπονητή. Ότι το αποτέλεσμα θα συνοδευόταν από καλό και ενίοτε θεαματικό ποδόσφαιρο, κυρίως σύγχρονο, και ότι κάθε νέος παίκτης θα έπαιρνε φανέλα βασικού μόνο όταν θα το άξιζε πραγματικά και αφού είχε ενσωματωθεί με το σύνολο (θυμηθείτε πότε έπαιξε ο Γκιγιέρμε). Ο λόγος που βλέπω αυτή ως την τελευταία του χρονιά (όπως και ο Κάρπετ γράφω με την ελπίδα να διαψευσθώ και όχι να επαληθευτώ) ο Pedro απομακρύνεται από αυτά τα δύο στοιχεία και δεν το επισημαίνω λόγω των αποτελεσμάτων (δεν έχει γίνει κάτι τραγικό ακόμα) αλλά λόγω της εμφάνισης της ομάδας και της παρουσίας τόσο πολλών νέων προσώπων που δεν έχουν καν προσαρμοστεί.

Ο κόσμος του Ολυμπιακού (όσοι τουλάχιστον κουβαλάνε τα δικά μου μυαλά) δεν θα ζητήσουν να φύγει ο προπονητής λόγω αποτελεσμάτων. Ο μόνος λόγος θα είναι αν ο προπονητής ξεχάσει πως μας κέρδισε όταν τον πρώτο χρόνο έχασε το πρωτάθλημα γεμίζοντας το Καραϊσκάκης μέχρι την τελευταία αγωνιστική.

Μακάρι professor αυτοί που είναι δίπλα σου απλά να στο θυμίσουν αν το έχεις ξεχάσει...

Μετονομασία της Κουρούτας σε Μύκονο της Πελοπονήσου

Αγαπητοί φίλοι και μη,

στην προσπάθειά μου να γράφω πολιτικά κείμενα σε αυτό το προσωπικό βήμα καταλήγω στο μαύρο χιούμορ γιατί πραγματικά δεν μπορώ πάρω στα σοβαρά αυτά που συμβαίνουν γύρω μου.

Αν αληθεύει το δημοσίευμα (δεν το βρήκα πουθενά αλλού για αυτό το λέω) φέρνει στο προσκήνιο ένα θέμα που καιρό τώρα ήθελα να γράψω.

Όταν έγιναν οι συγχωνεύσεις των δήμων του νομού Ηλείας λόγω του Καλλικράτη πολλά ονόματα πόλεων εξαφανίστηκαν από τα ονόματα των νέων δήμων: Αμαλιάδα, Λεχαινά, Γαστούνη, Βαρθολομιό, κλπ. ενώ μόνο 3 δήμοι διατήρησαν την ονομασία τους: Πύργου, Ζαχάρως, Αρχαίας Ολυμπιας.

Προσωπικά ήμουν αντίθετος εξαρχής με τη μετονομασία του δήμου Αμαλιάδας σε δήμο Ήλιδας (που παρέσυρε μετονομασίες υπηρεσιών και λοιπών φορέων μέχρι και αθλητικών σωματείων) διότι η αλλαγή ονόματος από μόνη της δεν μπορεί να αποφέρει καρπούς σε ότι αφορά το brand name του τόπου. Από τότε, δεν υπάρχει ακόμα ούτε επαρκής σηματοδότηση μέχρι το μουσείο της Ήλιδας το οποίο υπολειτουργεί με όρους επισκεψιμότητας σε ετήσια βάση.

Αντίθετα θεωρούσα ότι το όνομα Αμαλιάδα ήταν και είναι πιο ισχυρό από αυτό της Ήλιδας. Καρπούζι Αμαλιάδας και πάσης Ελλάδας και μη νομίζετε ότι αστειεύομαι. Το ότι κανείς δεν αξιοποίησε αυτά που ήδη είχαμε αλλά μηδένισε το κοντέρ επενδύοντας ΜΟΝΟ και μόνο σε ένα νέο όνομα θα ήταν χρήσιμο να μας πει ποιο ήταν το κέρδος του τόπου την τελευταία δεκαετία.

Αν αληθεύει το δημοσίευμα θα έπρεπε να συνοδεύεται από ένα τεράστιο ΣΥΓΝΩΜΗ για τις λαθεμένες επιλογές του παρελθόντος αλλά και μια επαρκέστατη αιτιολόγηση αυτής της νέας πρότασης.

Η πρότασή μου είναι μία και πολύ συγκεκριμένη. Δημοψήφισμα!!! Και στην πρόταση να προστεθεί η μετονομασία της Κουρούτας σε Μύκονο της Πελοπονήσου και όποια άλλη μετονομασία μπορεί να σκεφτεί κανείς. Ας τα αλλάξουμε όλα. Λες και έχουμε τίποτα πιο σοβαρό να κάνουμε;

Να αποφασίσει ο σοφός λαός του δήμου πως θέλει να τον αποκαλούν. Αρκετές φαεινές ιδέες μας τάισαν οι ειδικοί της 25ετίας. Αλήθεια αυτό το δημοτικό συμβούλιο υπάρχει ή έχουν παραιτηθεί όλοι μέχρι τέλος Αυγούστου για να κάνουν ανενόχλητοι διακοπές;

ΥΓ: θέλω να ακούσω υποψήφιο δήμαρχο να δηλώνει: όταν εκλεγούμε θα το καταργήσουμε. Αυτό θα έκανα εγώ από δω και πέρα μέχρι τις εκλογές. Μου φαίνεται ως η πιο υγιής αντιπολίτευση :) 

 

Αδελφοποίηση του δήμου Ήλιδας με το δήμο Μαϊάμι

 

Αγαπητοί φίλοι και μη, και κυρίως ΜΗ,

μετά από σύσκεψη και εισήγηση της αρμόδιας επιτροπής που ευθύνεται για την Αρχιτεκτονική Τοπίου του Δήμου Ήλιδας στην οποία συμμετέχουν επιφανή στελέχη με μεταπτυχιακά και διδακτορικά στον ιδιαίτερο αυτό τομέα, αποφασίστηκε η αδελφοποίηση του Δήμου Ήλιδας με το Δήμο Μαϊάμι.

Στο πλαίσιο αυτό της πολύ σημαντικής απόφασης για αδελφοποίηση με το Δήμο Μαϊάμι αποφασίστηκε τιμής ένεκεν να τοποθετηθούν Φοίνικες στην είσοδο της Πόλης για να σηματοδοτήσουν το μέγεθος αυτής της μεγάλης συμφωνίας.

Μετά την Κουρούτα, Μύκονο της Πελοποννήσου, μπορούμε πλέον να μιλάμε για την Αμαλιάδα, το Μαϊάμι της Δυτικής Ελλάδας.

Προσεχώς αναμένονται τα εγκαίνια. Για το λόγο αυτό ξεριζώθηκε το άγαλμα από την κυκλική "πλατεία" στην είσοδο της Κουρούτας και φυτεύτηκε δίπλα στους Φοίνικες ως επιστέγασμα της εκδήλωσης για τα εγκαίνια. Μετά την τελετή αναμένεται να επιστρέψει στην προηγούμενη θέση του.

Μέσα Αυγούστου αναμένεται αντιπροσωπεία από το Δήμο Μαϊάμι την οποία αποτελούν ο δήμαρχος Μαϊάμι και οι πρωταγωνιστές της τηλεοπτικής σειράς Baywatch όπου μετά τα εγκαίνια θα κάνουν ασκήσεις επίδειξης στην Κουρούτα.

Να μη λησμονήσουμε να αναφέρουμε ότι αυτές οι αποφάσεις πάρθηκαν μετά από σχετικό δημοψήφισμα που διενεργήθηκε και φιλοξενήθηκε στην επίσημη Ιστοσελίδα του Δήμου Ήλιδας. 

Τίποτα δεν θα ήταν εφικτό αν ο τοπικός τύπος δεν πρόβαλε την είδηση μέσα από αλλεπάλληλα ρεπορτάζ και ζωντανές συνδέσεις με το χώρο.

ΥΓ: πόσο πήγε άραγε το μαλλί δεν θα μάθουμε...

ΥΓ2: το ενεργό δημοτικό συμβούλιο του δήμου το ψήφισε ομόφωνα;

ΥΓ3: επειδή η Ηλεία έχει καταντήσει πια έρημος χρειαζόταν μια όαση στην εθνική οδό για να σταματάνε τα καραβάνια με τις καμήλες διότι έτσι όπως το πάμε αυτό θα είναι το μεταφορικό μέσο του μέλλοντος σε αυτόν τον τόπο.

Να μιλάμε με στοιχεία

 

Αγαπητοί φίλοι και μη,

σ' αυτό τον τόπο όλοι έχουν άποψη για όλα. Και καλά να είσαι στο καφενείο σου και να λες τις αρλούμπες σου μεταξύ φίλων, όταν όμως έχεις αναλάβει να εκπροσωπείς τους συμπολίτες σου σε οποιοδήποτε θεσμικό όργανο πρέπει αν μη τι άλλο να είσαι διαβασμένος.

Όπως έχω ξαναπεί η εποχή του χύμα και της γιούριας έχει παρέλθει και όποιος ακόμα συγκινείται από λόγια γεμάτα ένταση και κούφια επιχειρημάτων δεν θα πρέπει να αναρρωτιέται γιατί ο νομός Ηλείας είναι στο πάτο.

Αν έτυχε να παρακολουθήσετε διαδικτυακά την κοινή συνεδρίαση των δημοτικών συμβουλίων Ήλιδας και Πύργου (για όσους έχασαν το υπερθέαμα μπορούν να το παρακολουθήσουν εδώ) θα διαπιστώσατε πέρα από τον επαρχιώτικο και αρλούμπικο λόγο που διατύπωσαν ορισμένοι απλά για να πουν κάτι αυτό που έλειψε και λείπει πάντα είναι η συγνώμη όλων αυτών που κέρδισαν εκλογές υποσχόμενοι ότι οι Σχολές θα παραμείνουν. Όλων αυτών που στη δική τους θητεία μετρούσαν πρόβατα πάνω από το φράχτη λίγο πριν κοιμηθούν.

Φταίνε μόνιμα οι άλλοι. Ο πρωθυπουργός, οι υπουργοί, οι βουλευτές κλπ. Ο νομός Ηλείας είναι στον πάτο όχι μόνο γιατί διοικείται από ανίκανους. Μπορεί να είναι ικανοί. Έχουν όμως επιτελεία ανίκανων που τα πληρώνουν χωρίς να έχουν να προσφέρουν τίποτα παραπάνω από μια διαχείριση που θα την έκανε και ένας απλός απόφοιτος λυκείου. Και φυσικά τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα και οι υποσχέσεις για θέματα που δεν περνάνε από το χέρι τους (Πανεπιστήμιο, Νοσοκομείο, δρόμος, κλπ.). Σε αυτό τον τόπο ο καθένας μόνος του και όλοι στο γκρεμό.

Για να επανέλθω στο ζήτημα. Στον Πίνακα πιο πάνω θα δείτε τις 20 Σχολές με τη χαμηλότερη βάση εισαγωγής το 2020.

Θυμίζω ότι η βάση εισαγωγής για Αμαλιάδα και Πύργο το 2020 ήταν 5.075 και 7.025 αντίστοιχα. Η βάση εισαγωγής δείχνει το πόσο περιζήτητη είναι μια σχολή και είναι και μια ένδειξη για το πόσοι φοιτητές τελικά θα σπουδάσουν με στόχο να αποφοιτήσουν.

Προφανώς δεν μπορεί να πάρει κανείς στα σοβαρά ένα Υπουργείο όπου αποφασίζει την αναστολή εισακτέων μόνο για κάποιες Σχολές ενός Πανεπιστημίου χωρίς να ανήκουν σε αυτές με τη χαμηλότερη βάση εισαγωγής. Δεν μπορώ να φανταστώ ποιο ήταν το σκεπτικό αλλά δεν πρόκειται και να προσχωρήσω σε θεωρίες συνωμοσίας ότι κάποιοι έχουν βαλθεί να αφανίσουν τον νομό Ηλείας.

Αυτά είναι ανέκδοτα που χρησιμοποιούν όσοι στερούνται επιχειρημάτων για να αιτιολογήσουν τη θέση τους.

Το λέω δημόσια ότι δεν πιστεύω κανέναν αγώνα που γίνεται με αυτούς τους όρους όχι στο παρά πέντε αλλά στο και πέντε από ανθρώπους που δεν έχουν τη γνώση αλλά ούτε και την πολιτική δύναμη.

Αυτό που θα πρέπει κυρίως να αναρρωτηθούμε είναι το τι είχαμε και τι χάσαμε πραγματικά. Και ποια είναι η πραγματική προτεραιότητα των πανεπιστημιακών σχολών. Οι φοιτητές και το μέλλον τους ή οι τοπικές κοινωνίες; Θα προσπαθήσω να το αναλύσω προσεχώς...