10+3 πράγματα που δεν έμαθα για το 2022

  

Το Ημερολόγιο του Καπετάνιου γράφει Ιανουάριος 2023. Ξεκίνησε το έτος των εκλογών (εθνικών & αυτοδιοικητικών) και ειδικά σε επίπεδο δημοτικών εκλογών στο δήμο Ήλιδας μετράμε ήδη 7 υποψηφίους που έχουν ανακοινώσει επίσημα ή προτίθενται να ανακοινώσουν προσεχώς την υποψηφιότητά τους. Είναι να απορεί κάποιος γιατί τόση κάψα για να αναλάβεις να διοικήσεις ένα "χρεωκοπημένο" δήμο... Θα μας το εξηγήσουν φαντάζομαι. Στα υπόλοιπα θέματα, οι κορύνες τοποθετήθηκαν κατά μήκος της ΝΕΟ Πατρών-Πύργου και έτσι μπορούμε να κοιμόμαστε ήσυχα. Το τρένο θα ξανασφυρίξει από ότι λένε. Το πότε ακριβώς ψάξε βρες. Η γρίπη είναι πλέον πιο σημαντική από τον κόβιντ, οπότε επιστρέψαμε σε κάποιου είδους κανονικότητα. Κι εγώ και αυτό το χρόνο δεν έμαθα τίποτα...

1. Ο υποψήφιος που ξεκίνησε νωρίς εξαφανίστηκε. Παρά λίγο να βγει AMBER ALERT. Τώρα λένε ότι εμφανίστηκε πάλι.
2. Στην  Κουρούτα χτίζονται ξενοδοχειακές μονάδες. Με 1,5 μήνα τουριστική περίοδο να δούμε ποιος θα πρωτοπρολάβει.
3. Είχαμε πολλά χρόνια να δούμε τόσους υποψήφιους βουλευτές από Αμαλιάδα. Και όλοι από την ίδια δημοτική παράταξη.
4. Το κέντρο της πόλης δεν πεζοδρομήθηκε. Αυτά είναι έργα προεκλογικά. Κατά τον Αύγουστο μπορεί να τα δείτε.
5. Η "υπερυψωμένη" αιωνόβια ελιά θα αποτελέσει το νέο μνημείο της Αμαλιάδας. Χρειαζόταν και μια ΚΙΤΣ πινελιά ανάμεσα στους μεταμοντέρνους φοίνικες. Ο καθένας αντιλαμβάνεται την υστεροφημία του με τον τρόπο του.
6. Η πιο έξυπνη ιδέα για να μπεις στα κοινά δεν είναι άλλη από το να πάρεις όποια μάνικα βρεις μπροστά σου και να σβήσεις μια φωτιά. Δεν έχει σημασία τι φοράς, δεν έχει σημασία αν υπάρχει φωτιά. Σημασία έχει να βρεις έναν τρόπο να επιπλεύσεις μπας και σε δουν...
   
   
   
   
7. Η Αμαλιάδα πρέπει να είναι το μοναδικό μέρος στον κόσμο όπου ο "ευεργέτης" θέλει να γίνει δήμαρχος.
8. Ο δρόμος δεν ξεκίνησε ακόμα αλλά μέχρι τότε κώνοι και κορύνες. Δρόμος 2.0 όχι ανοησίες. Θα μπορούσαν με νόμο να υποχρεώσουν όλα τα αυτοκίνητα να βάλουν αυτόματο τσιπάκι που να ενεργοποιείται από Πύργο μέχρι Πάτρα και να μην μπορούν να τρέξουν πάνω από 50 χλμ. Όλα εγώ θα τα σκεφτώ;
9. Φαντάρος πρόεδρος δημοτικού οργανισμού, μηδέν ένσημα αντιδήμαρχος και τώρα μετά από τόσες πλούσιες εμπειρίες υποψήφιος βουλευτής. Συμβαίνουν και στην Αμαλιάδα αλλά κάνετε τουμπεκί. Γιατί άραγε;
10. Το βιοκλιματικό κέντρο στην Αμαλιάδα έχει κάνει τη διαφορά. Νομίζω ότι έχει δημιουργηθεί μικροκλίμα που ευνοεί την καλλιέργεια φράουλας στο κέντρο της πόλης. Τρέμε Μανωλάδα!!
11. Το δάσος της Μαραθιάς είναι το πιο γνωστό σημείο ερωτικών συνευρέσεων τα βράδια. Το καταλαβαίνεις από το σωρό προφυλακτικών, μωρομάντηλων και πλαστικών μπουκαλιών. Είναι να γουστάρεις να διοικήσεις έναν τέτοιο τόπο..
12. Το κολυμβητήριο έκλεισε γιατί χρωτάει ο δήμος στη ΔΕΗ. Ρεύμα για παγοδρόμιο είχαμε. Τα επόμενα Χριστούγεννα λέω να παγώσουμε την πισίνα του Κολυμβητηρίου. Έτσι δεν θα έχει κανείς παράπονο.
13. Νερό από το φράγμα δεν ήπιαμε ακόμα. Εγώ λέω να το εμφιαλώνουμε να το πουλάμε στους πολίτες. Τι σωλήνες και δίκτυα υδροδότησης. Να χαλάσουμε τη συνήθεια που έχουμε αποκτήσει;

ΥΓ1: Ο Σπύρος Ζαφειρόπουλος και ο Αντώνης Καρπετόπουλος δεν γνωρίζονται προσωπικά. Τουλάχιστον όχι ακόμα. Ο πρώτος θαυμάζει τον δεύτερο και αποφάσισε να τον αντιγράψει φιλοξενώντας στο blog του Βόρειο Σέλας μια σειρά από "μηνιάτικα" άρθρα. Βέβαια ο Κάρπετ έχει παγκόσμια θεματολογία ενώ ο υπογράφων θα προσπαθήσει να αξιοποιήσει την πενιχρή επικαιρότητα του δήμου Ήλιδας (Αμαλιάδα και περίχωρα) και αν δεν του φτάσει θα γεμίσει με όσα λείπουν από Ηλεία. Ο Κάρπετ πιστεύει ότι μπορείς να γίνεις λίγο πιο σοφός μετά την πάροδο ενός μήνα ενώ ο υπογράφων ζώντας στη χώρα του ΠΟΤΕ πιστεύει ότι πιο σοφοί θα γίνουμε στην Ηλεία μόνο αν φύγουν οι πάντες (κυρίως οι πολιτικοί παντός βαθμίδας) και ο τόπος εποικιστεί από άλλο είδος.

ΥΓ2: Μέσα από το μαύρο χιούμορ μπορούν να ειπωθούν οι μεγαλύτερες αλήθειες πάντα υποκειμενικά Θα ήταν χρήσιμο που και που να εγκαταλείπουμε τη σοβαροφάνεια και να δίνουμε προσοχή σε όσους βλέπουν τα πράγματα διαφορετικά και μας τα λένε αλλιώς. Ίσως να είναι πιο χρήσιμο ειδικά αν έχουμε σκοπό να ασχοληθούμε με τα κοινά. 

ΥΓ3: Στις επικείμενες εκλογές το σκέφτομαι να ασχοληθώ λίγο πιο ενεργά. Άλλωστε είναι και η πρώτη φορά που υποψήφιοι με παίρνουν τηλέφωνο για να μπω σε ψηφοδέλτιο. Προς το παρόν παρακολουθώ, παρατηρώ και περιμένω μπας και αλλάξουν γνώμη και ησυχάσω μια ώρα αρχύτερα. Αν ασχοληθώ τελικά βασική μου προτεραιότητα και υπόσχεση είμαι να πολεμήσω με κάθε τρόπο τη βλακεία από όπου και αν προέρχεται. Και προφανώς να χάσω πανηγυρικά...

Πανεπιστήμιο στην Ηλεία. Το λάθος του 2013

 

Αγαπητοί φίλοι και μη,

υπόσχομαι ότι αυτή θα είναι η τελευταία φορά που θα ασχοληθώ σοβαρά με το θέμα της αναστολής των Τμημάτων Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης στο νομό Ηλείας (προς το παρόν δεν δέχονται νέους εισακτέους ενώ προσεχώς θα παύσει οριστικά η λειτουργία τους).

Όσοι θέλουν να εθελοτυφλούν και να στρουθοκαμηλίζουν θα συνεχίσουν το τροπάριο του κακού Πρύτανη του Πανεπιστημίου Πατρών που έβαλε ταφόπλακα στα Τμήματα της Ηλείας (εγώ θα αναφερθώ σε αυτό του δήμου Ήλιδας) (για του λόγου το αληθές αναζητείστε τη χθεσινή επιστολή της Κεραμέως που μέχρι τέλη Μαρτίου ζητά από τους Πρυτάνεις προτάσεις για συγχωνεύσεις ή καταργήσεις τμημάτων). Ή θα τραγουδήσουν έναν νέο σκοπό αυτόν του τμήματος μεταλυκειακού χαρακτήρα στα πρότυπα της Αμερικανικής Σχολής στο ίδιο αντικείμενο (γεωργία) που αναμένεται να λειτουργήσει στη θέση του Τριτοβάθμιου Τμήματος Γεωπονίας. Και φυσικά υπάρχουν και κάποιοι άλλοι που όταν συζητούν για Πανεπιστημιακά Τμήματα η κουβέντα περιορίζεται σε ενοίκια και ψώνια στο σούπερ μάρκετ διότι στο δικό τους το μυαλό αυτό ονομάζεται ανάπτυξη.

Όσοι δεν ανήκουμε στους παραπάνω και έχουμε βγάλει εδώ και καιρό το σανό από το διαιτολόγιό μας, ειδικά αν έχουμε διδάξει από το 2003-2013 στο πρώτο Τμήμα Εφαρμογών στη Διοίκηση και στην Οικονομία του ΤΕΙ Πατρών μάλλον κάτι διαφορετικό έχουμε να πούμε.

Η προσωπική μου θέση είναι ότι αυτά τα εγχειρήματα στην Ηλεία, με τις τρέχουσες συνθήκες, είναι καταδικασμένα να αποτύχουν καθώς δεν πληρούν καμία συνθήκη βιωσιμότητας. Πανεπιστήμιο εκτός από φοιτητές και κτίρια σημαίνει μόνιμο εκπαιδευτικό προσωπικό το οποίο παράγει έρευνα. Αυτό είναι το χαρακτηριστικό που σε βάζει στο χάρτη τόσο στην Ελλάδα όσο και στη διεθνή κοινότητα. Ειδικά αν αυτή η έρευνα είναι εφαρμοσμένη και μπορεί να συμβάλλει στην τοπική ανάπτυξη τότε μπορούμε να μιλάμε για ένα πολύ σοβαρό γεγονός.

Όλα τα υπόλοιπα είναι άλλα λόγια να αγαπιόμαστε που λέει και ο σοφός λαός.

Αυτή τη στιγμή υπάρχουν 6 Τμήματα:

Διοικητικής Επιστήμης και Τεχνολογίας (Αγ. Νικόλαος) - ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ

Διοικητικής Επιστήμης και Τεχνολογίας (Αθήνα) - ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

Διοικητικής Επιστήμης και Τεχνολογίας (Καβάλα) - ΔΙΕΘΝΕΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΕΛΛΑΔΑΣ

Διοικητικής Επιστήμης και Τεχνολογίας (Κοζάνη) - ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΔΥΤΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

Διοικητικής Επιστήμης και Τεχνολογίας (Πάτρα) - ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΑΤΡΩΝ

Διοικητικής Επιστήμης και Τεχνολογίας (Τρίπολη) - ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ

τα οποία αποτελούν μια "μετεξέλιξη" των Τμημάτων Εφαρμογών στη Διοίκηση και στην Οικονομία των ΤΕΙ. Το 2013 αυτά τα Τμήματα διεπιστημονικού χαρακτήρα υποτιμήθηκαν στην αξιολόγηση και το σχέδιο Αθηνά ουσιαστικά τα αφάνισε. Μετά από σχεδόν 10 χρόνια η ύπαρξη 6 αντίστοιχων Τμημάτων μάλλον υποδηλώνει το αντίθετο.

Τότε έπρεπε να δοθεί η μάχη για παραμονή του Τμήματος στην Αμαλιάδα. Και για όσους θα πουν ότι στην περιοχή ταιριάζει ένα Τμήμα Γεωπονίας έχω να πω το εξής απλό. Η συντήρηση και υποστήριξη ενός τέτοιου Τμήματος απαιτεί υψηλούς οικονομικούς πόρους, ενώ το προϋπάρχον Τμήμα με 100 ΗΥ μια γραμμή Internet και μια ψηφιακή βιβλιοθήκη θα μπορούσε πολύ πιο άνετα να ήταν βιώσιμο (υπεραπλουστεύω για να πιάσετε το νόημα) ακόμα και σε ζητήματα έρευνας και ακαδημαϊκότητας.

Επίσης ο ρόλος των τοπικών φορέων στη λειτουργία Τμημάτων της Τριτοβάθμιας ποτέ δεν ήταν μια ρεαλιστική λύση αν το αντίστοιχο Υπουργείο δεν αναλάμβανε τις ευθύνες που του αναλογούν για να εξασφαλίσει την απρόσκοπτη λειτουργία του. Αν φυσικά θέλουμε να μιλάμε για δωρεάν τριτοβάθμια εκπαίδευση.

Και αν είναι η τελευταία φορά που θα τοποθετηθώ για το θέμα, είναι σίγουρο ότι οι άσχετο-σχετικοί τοπικοί παράγοντες θα το κάνουν καραμέλα και πάλι, ειδικά εν όψη εκλογών. Εδώ θα είμαστε...

15+3 πράγματα που δεν έμαθα κι αυτόν τον Ιανουάριο

 

Ο Σπύρος Ζαφειρόπουλος και ο Αντώνης Καρπετόπουλος δεν γνωρίζονται προσωπικά. Τουλάχιστον όχι ακόμα. Ο πρώτος θαυμάζει τον δεύτερο και αποφάσισε να τον αντιγράψει φιλοξενώντας στο blog του Βόρειο Σέλας μια σειρά από "μηνιάτικα" άρθρα.

Βέβαια ο Κάρπετ έχει παγκόσμια θεματολογία ενώ ο υπογράφων θα προσπαθήσει να αξιοποιήσει την πενιχρή επικαιρότητα του δήμου Ήλιδας (Αμαλιάδα και περίχωρα) και αν δεν του φτάσει θα γεμίσει με όσα λείπουν από Ηλεία. Ο Κάρπετ πιστεύει ότι μπορείς να γίνεις λίγο πιο σοφός μετά την πάροδο ενός μήνα ενώ ο υπογράφων ζώντας στη χώρα του ΠΟΤΕ πιστεύει ότι πιο σοφοί θα γίνουμε στην Ηλεία μόνο αν φύγουν οι πάντες (κυρίως οι πολιτικοί παντός βαθμίδας) και ο τόπος εποικιστεί από άλλο είδος. Ας ξεκινήσουμε.

Το Ημερολόγιο του Καπετάνιου γράφει Ιανουάριος 2022. Έναν μήνα που όλοι περίμεναν ότι τα κρούσματα θα βαρέσουν κόκκινο και στην Ηλεία, όπως και έγινε, ενώ παράλληλα αυτή θα είναι και η αρχή του τέλους. Ίδωμεν. Ο δρόμος Πάτρα - Πύργος δεν ξεκίνησε και το τρένο δεν έχει έρθει ακόμα. Για το αεροδρόμιο ουδείς λόγος. Κι εγώ και αυτό το μήνα δεν έμαθα τίποτα...

1. Ένας υποψήφιος που ξεκίνησε τόσο νωρίς και είναι ικανός αν κατέβουν 4 να βγει 5ος.
2. Ένας γιατρός σηκώθηκε και έφυγε από το δημοτικό συμβούλιο και έμειναν 4.
3. Μια δικηγόρος έκανε 5 δημοσιεύσεις και της είπαν ότι έτσι γίνεσαι ενεργός πολίτης. Με 10 κατεβαίνεις υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος. Με 50 μπορείς ελεύθερα να κατέβεις για δήμαρχος.
4. Κάποτε λέγαμε "γεια σου Αμαλιάδα με τα ηλεκτρικά σου". Τώρα θα λέμε "γεια σου Αμαλιάδα με τα πεζοδρόμια". 
5. Ένας γιατρός άνοιξε καφέ και θέλει να κατέβει για δήμαρχος. Καλά θα πάει και αυτό.
6. Ένας σύλλογος ιδρύθηκε για να βάλει η εστίαση τα πράγματα σε τάξη. Έτσι κι αλλιώς αυτό έχουμε μόνο. 
7. Ένας δικηγόρος παραιτήθηκε από  Πρόεδρος και αντικαταστάθηκε από τον παλιό. Είναι θέμα σειράς. 
8. Ένας ευεργέτης τα έβαλε με όλους και όλα όπως Αμερική. 
9. Όλοι αυτοί που έχουν παραιτηθεί ή και ανεξαρτητοποιηθεί στο δημοτικό συμβούλιο τι ψηφίζουν άραγε; 
10. Ένα δάσος στη Μαραθιά που αν είχε φωνή θα μας μας άρχιζε όλους στα μπινελίκια. 
11. Μια γενικός που ωρύεται για την ανοησία (της;). 
12. Μια πρώην βλέπει φαντάσματα και δεν έχει αποδεχτεί ακόμα την ήττα. 
    
    
    
13. Όλοι αυτοί που βρήκαν έτοιμο πανό και μικρόφωνο στη λίμνη στο Φράγμα και διαιώνισαν την πολιτική ματαιοδοξία τους (ή πιο απλά έκαναν το κομμάτι τους). 
14. Η προκοπή του τόπου έχει αφεθεί σε γιατρούς, δικηγόρους και μηχανικούς. Τους ειδικούς δηλαδή σε θέματα διοίκησης. 
15. Ένας νομός που ψάχνει ακόμα την ταυτότητά του. 
16. Ένας δρόμος που δεν ξεκίνησε ακόμα. 
    
    
    
17. Ένα τρένο που δε σφύριξε. 
    
    
    
18. Τρία νοσοκομεία που έγιναν δύο για να μείνει ένα και μετά κανένα. 

ΥΓ: Μέσα από το μαύρο χιούμορ μπορούν να ειπωθούν οι μεγαλύτερες αλήθειες πάντα υποκειμενικά Θα ήταν χρήσιμο που και που να εγκαταλείπουμε τη σοβαροφάνεια και να δίνουμε προσοχή σε όσους βλέπουν τα πράγματα διαφορετικά και μας τα λένε αλλιώς. Ίσως να είναι πιο χρήσιμο ειδικά αν έχουμε σκοπό να ασχοληθούμε με τα κοινά. Τα "μηνιάτικα" γράφονται σε όρθια στάση στην ταβέρνα του Νίκου και σε κατάσταση πνευματικής ευεξίας και όπως λέει και ο μάγειρας... Τροφή για σκέψη!

Τσιμέντο παντού

 

Αγαπητοί φίλοι και μη,

έχω πει και το παρελθόν ότι έχω αρκετά κουσούρια. Ένα από αυτά είναι να παρακολουθώ τα κοινά σε τοπικό επίπεδο τα τελευταία 20 χρόνια. Αυτό που κερδίζεις μέσα από αυτή την εμπειρία είναι να αποκτάς μια γνώση για να μη μπω σοφία να μπορείς να βλέπεις ανάμεσα στις γραμμές σε ότι αφορά την παρουσία διαφόρων προσώπων που θέλουν να μας "κυβερνήσουν".

Τα πραγματικά κίνητρα, η μεθοδολογία, τα μέσα αποκαλύπτονται εύκολα αν έχει παρακολουθήσει τη διαδρομή ενός ανθρώπου, τουλάχιστον σε ότι έχει σχέση με τα κοινά. Αυτό θα πει κανείς είναι δουλειά δημοσιογράφου που παρακολουθεί τα κοινά και παρεμβαίνει προς όφελος της αλήθειας και του κοινού καλού ή ακόμα και δημόσιου συμφέροντος.

Όσοι παρακολούθησαν τη συνέντευξη υποψηφίου για τις επόμενες εκλογές του δήμου Ήλιδας (πατήστε εδώ αν έχετε κουράγιο να την παρακολουθήσετε σε 4 δόσεις) θα καταλάβατε ότι δεν γίνεται να προκύψουν σοβαρά ερωτήματα προς κάθε διεκδικητή της εξουσίας από διάφορους τύπους που αυτοαποκαλούνται "δημοσιογράφοι". Εδώ αξίζει να αναφέρω, όπως με έχουν ενημερώσει σοβαροί φίλοι από τον έντυπο τύπο, ότι για τις Ιστοσελίδες δεν ισχύει σχεδόν τίποτα για θέματα δεοντολογίας συγκριτικά με τον έντυπο τύπο. Ένα τεράστιο ξέφραγο αμπέλι με τεράστια αυθαιρεσία και με την ευκολία να παρουσιάζεσαι κάπου και να λες ότι είσαι δημοσιογράφος επειδή αναρτάς κείμενα αμφιβόλου ποιότητας και αξιοπιστίας σε μια Ιστοσελίδα.

Για μένα τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Είσαι μηχανικός, διότι έχεις σπουδάσει σε Πολυτεχνείο, έχεις εγγραφεί στο Τεχνικό Επιμελητήριο, έχεις άδεια άσκησης επαγγέλματος και πληρώνεις ασφάλιση στο ΤΣΜΕΔΕ. Όλα αυτά χρειάζονται για να μπορείς να ασκείς το επάγγελμα του μηχανικού. Ψάξτε λίγο τι χρειάζεται για να είσαι δημοσιογράφος...

Κλείνω αυτή την παρένθεση για ξέρουμε τι λέμε και συνεχίζω. Επειδή υπάρχει συγκεκριμένη καταγγελία (αυτή που βλέπετε πιο πάνω) πριν κάνω την κριτική μου σε αυτά που άκουσα (όσα άντεξα βέβαια να ακούσω) καλό θα ήταν ο συγκεκριμένος να απαντήσει δημόσια στην καταγγελία διότι μέχρι στιγμής το να θες να παρουσιαστείς ως κάτι καινούργιο αλλά ο τρόπος σου είναι πιο παλιός και από μπαούλο θα πρέπει να το δεις γιατί σε περιμένει μεγάλη αναποδιά στην πορεία. Ειδικά αν βρεθεί κανένας σοβαρός απέναντί σου και σε βαράει όπως το καμουτσίκι την ελιά...

Σε ότι αφορά το περιεχόμενο (όσο άντεξα να ακούσω, με απωθεί και το ύφος του συγκεκριμένου, ναι είμαι εμπαθής) συγκράτησα τα ακόλουθα (συγνώμη αν γελάω που όταν τα γράφω αλλά είπαμε ότι είμαι εμπαθής, έχω αφήσει την αντικειμενικότητα στους "δημοσιογράφους" του νομού) (τα σχόλιά μου με έντονη γραφή):

1. Τα χωριά δε θα ζητάνε πια χαλίκι διότι θα τσιμεντωθούν όλοι οι αγροτικοί δρόμοι
   Πρέπει να ήταν ηλίθιοι όλοι οι προηγούμενοι που δεν σκέφτηκαν αυτή την πρωτοποριακή λύση
2. Η Αμαλιάδα είναι μια αγροτική πόλη στην οποία δεν χρειάζονται πεζόδρομοι και μαγαζιά καθώς οι άνθρωποι κατεβαίνουν με το αγροτικό ή το τρακτέρ
   Προτείνω τα μπαρ της πόλης να μετατραπούν σε σαλούν και απέξω να υπάρχουν αυτές οι ωραίες βάσεις που έχουμε δει στα γουέστερν για να δένουν τα άλογα οι κάπουμποις της περιοχής
3. Το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων στο οποίο είμαστε χρεωμένοι, αντί να πληρώνουμε 600.000€ (ανά έτος αν δεν κάνω λάθος) μετά από πρόταση του συγκεκριμένου υποψηφίου το Ταμείο δέχτηκε να δίνουμε 100.000€ χωρίς καμία επιβάρυνση και ο τέως δήμαρχος, όπου ο συγκεκριμένος ήταν δημοτικός σύμβουλος της παράταξής του, ήταν τόσο χαζός που δεν το δέχτηκε
   Τα ακούω και δεν τα πιστεύω. Αν αυτό είναι το καινούργιο και λέει τέτοια πως θα ήταν αν εκπροσωπούσε το παλαιό, αναρωτιέμαι. Μιλάμε για σανό, πολύ σανό...
4. Άκουσα και το θεαματικό "αντισταθμιστικά" οφέλη. Κάθε εταιρία που κάνει ένα μεγάλο έργο στο δήμο Ήλιδας θα την υποχρεώνουμε να φτιάξει και ένα γήπεδο ή ένα πολιτιστικό κέντρο ή μια παιδική χαρά ή ένα σχολείο...
   Δηλαδή οι προηγούμενοι δήμαρχοι μπορούσαν να το κάνουν και δεν το έκαναν. Πες μας ξεκάθαρα. Γιατί δεν το έκαναν; Ήταν χαζοί ή έπαιξε τίποτα άλλο; Επειδή έχω περπατήσει κι εγώ την Ελλάδα (όχι σαν τον υποψήφιο που την έχει περπατήσει όλη, και επειδή την έχει ψωνίσει από τώρα μπορεί να πει τίποτα και για περπάτημα στο νερό-αυτό προς το τέλος της εκστρατείας) η μόνη περίπτωση που ξέρω και υπήρξε έργο ανταποδοτικό ύψους 1εκ ευρώ στο δήμο Λουτρακίου από το Καζίνο, ήταν η δωρεά ενός τεράστιου πολιτιστικού κέντρου (το οποίο υπήρχε στο νόμο ίδρυσης του).
5. Η παράταξη μαζεύει μέλη και μετά η διοίκηση της παράταξης (δηλαδή ο ίδιος ο υποψήφιος) θα επιλέξει τους υποψηφίους για τα ψηφοδέλτια 
   Φοβερό μοντέλο, νεωτεριστικό και έντονα δημοκρατικό και συμμετοχικό. Οι αρχές δηλαδή που μεγαλώσαμε όλοι...

Όταν ανεβαίνει κάποιος σε ένα βήμα, έτοιμος να μας πάρει όλους στο λαιμό του, πρέπει όσοι είναι από κάτω και αυτοαποκαλούνται δημοσιογράφοι, αλλά και όσοι δημοκράτες πολίτες τους ακούν, πρέπει να τους κάνουν να ιδρώνουν με τα ερωτήματά τους. Να το ξανασκεφτούν πριν ξαναπιάσουν μικρόφωνο.

Βλέπω όλα αυτά και θλίβομαι. Και παράλληλα αναρωτιέμαι για όλους τους μεσσίες που θέλουν να μας σώσουν από τα δεινά του παρελθόντος. Όταν και οι ίδιοι είναι κομμάτι αυτού του ίδιου παρελθόντος και δεν έχουν φαντασία, όραμα και λόγο που θα εμπνεύσει και απλά θα αρκεστούν να ταΐσουν με σανό τους πολίτες μιας αγροτικής πόλης όπως λένε χαρακτηριστικά.

Καλό βόλι. Μας περιμένουν ακόμα χειρότερες μέρες και νύχτες.  

Έφηβοι: Πολίτες Β' κατηγορίας (Αφρικάνικες παροιμίες #1)

Αγαπητοί φίλοι και μη,

πρόσφατα "έπεσα" πάνω σε μια αφρικάνικη παροιμία: "Το παιδί το οποίο δεν καλωσορίζεται στο χωριό θα το κάψει για να νοιώσει τη ζεστασιά του" (ή κάπως έτσι πάει η μετάφραση/απόδοση) η οποία ενέτεινε την ανάγκη που είχα να γράψω αυτό το κείμενο.

Εδώ και καιρό έχω την αίσθηση ότι γύρω μου δε λειτουργεί τίποτα. Σκουπίδια, ανοργανωσιά, μετριότητα γενικώς και μέτριοι άνθρωποι που έχοντας καβαλήσει καλάμι θέλουν να επιπλέουν στην επικαιρότητα σαν τα κούτσουρα.. Παράλληλα, λόγω επαγγέλματος, συναντώ εφήβους και προσπαθώ πέρα από τη δουλειά να αξιοποιήσω την ευκαιρία και να δω πως σκέφτονται οι νέοι άνθρωποι εν μέσω πανδημίας.

Τους έχω συναντήσει και άλλες φορές τυχαία σε παιδικές χαρές, που ενώ πηγαίνεις ένα πολύ μικρό παιδί, πολλές φορές διαπιστώνεις ότι οι παιδικές χαρές είναι γεμάτες από εφήβους που σε έναν χώρο ακατάλληλους για αυτούς φαίνεται ότι είναι έτοιμοι να διαλύσουν ότι υπάρχει εκεί.

Χρειάζεται κόπο και τρόπο για να τους προσεγγίσεις και στο τέλος να καταφέρεις να συνυπάρξεις αρμονικά ώστε αφενός να τους κάνεις να καταλάβουν ότι αν τα διαλύσουν όλα δε θα μείνει τίποτα για τα μικρά παιδιά (κάποτε όχι πολύ παλιά και οι ίδιοι ήταν μικρά παιδιά) και αφετέρου να μην είσαι ο ξενέρωτος μεγάλος που αρχίζει τις υποδείξεις και τους κανόνες. Δεν έχω παράπονο.Τα βρίσκουμε.

Ξέρω όμως ότι αυτό δεν είναι λύση. Κάποια στιγμή και θα διαλύσουν κάτι και θα γεμίσουν την παιδική χαρά με σκουπίδια έτσι για το χαβαλέ. Αν συζητήσεις μαζί τους το πρώτο πράγμα που θα καταλάβεις είναι ότι τους λείπει ο δικός τους χώρος στην πόλη. Ότι νοιώθουν ότι κανείς δεν τους σκέφτεται ώστε να έχει προβλέψει κάτι που να τους ταιριάζει.

Εδώ φυσικά δεν μπορώ να μην αναφερθώ στην τελευταία 25ετία όπου ποτέ δεν έγινε κάτι συστηματικό και οργανωμένο για τη νεολαία της εφηβείας. Ναι, καλό είναι το Δημοτικό Στάδιο αλλά δεν μιλάμε για οργανωμένο αθλητισμό. Μιλάμε για χώρους φιλικούς με δραστηριότητες που μπορείς να κάνεις για να διασκεδάσεις και να ψυχαγωγηθείς.

Τι χρειάζονται; Έναν χώρο μεγάλο, να έχει μια τύπου εξέδρα για να "αράζουν" (τύπου Σκακιέρας), να κάνουν κόλπα με ποδήλατο ή σκέϊτ, μια μπασκέτα να ρίχνουν κάνα σουτάκι και αν βρεις περισσότερους σίγουρα θα ακούσεις και άλλες ιδέες.

Αλήθεια όταν ένας δήμος σκέφτεται να πάει μπροστά πως μπορεί να το πετύχει αν δεν διαβουλευτεί με όλες τις ηλικίες για να ακούσει τους πολίτες τους για τις συνθήκες που θέλουν να ζουν; Πότε έγινε πραγματική διαβούλευση σε αυτή την πόλη και συμμετοχικός σχεδιασμός;

Και τα λέω αυτά, διότι οι μέτριοι, που θα είναι πάλι παρόντες θα αρχίσουν τις υπερβολές δηλ. φούμαρα (νοσοκομείο, πανεπιστήμιο, τρένο, δρόμος, τουρισμός, κλπ.) ενώ στην ουσία μιλάνε για χαλίκι, άσφαλτο και λάμπες χωρίς καμία ουσιαστική πρόταση για πρόοδο και ανάπτυξη.

Ας ακούσουμε τα νέα παιδιά και κυρίως ας τα κάνουμε συμμέτοχα των αποφάσεων για θέματα που τα αφορούν. Πως αλλιώς μπορείς να περιμένεις κάτι από αυτά εκτός από αδιαφορία και αποχή;